در چارچوب فعالیت‌های مرکز مطالعات استراتژیکی المستقبل، از مراکز مرتبط با مرجعیت در کربلای معلی دکتر قحطان حسین لاوندی، استاد دانشگاه بابِل عراق یادداشت تحقیقاتی خود را با عنوان «نابرخورداری تصمیم گیرندگان عراقی از برنامه ریزی استراتژیکی» تقدیم اجلاسی کرد که در مرکزهمایش هفتگی مؤسسه النبأ برگزار شد.

این اجلاس از طریق فضای مجازی و با شرکت تنی چند از محققان و دانشگاهیان و فرهیختگان برگزار شد.

دکتر لاوندی در یادداشت خود آورده است: هیچ تردیدی نیست که برنامه ریزی استراتژیکی در ساختار و تصمیم گیری کشور و دولت عامل مهمی به شمار می رود؛ چراکه این برنامه ریزی تکیه گاهی به شمار می رود که تمام ابزارها و راهکارهای کشورداری در تمام زمینه های اقتصادی، امنیتی، سیاسی و مدیریتی بر آن استوار است. در نتیجه دولت هایی در امور مدیریت و هدایت کشور خود موفق خواهند بود که در اتقان و استوارسازی استراتژی خود بهتر و دقیق تر عمل کنند و در اجرایی کردن بندهای آن سخت بکوشند.

گفتنی است که برنامه ریزی استراتژیکی به معنی اهدافی است که جوامع انسانی از رهگذر علم و برنامه های علمی برای رسیدن به آن می کوشند و این هدف با آینده نگری برای دستیابی به رهاوردها در گذر زمان تحقق می یابد. به دیگر بیان، برنامه ریزی استراتژیکی برنامه بلند مدتی است که متغیرهای داخلی و خارجی را مدنظر قرار می دهد و بخش های هدف را مشخص و معین می کند.

از این رو می توان گفت که برنامه ریزی استراتژیکی مشخص کردن اهداف اساسی و بنیادین در زمینه و عرصه های مشخصی است.