LOGIN
بیانات
shirazi.ir
رهنمودهاي مرجع عالي قدر خطاب به بانوان مبلّغ آفريقايي
کد 1080
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 28 شهریور 1385 - 25 شعبان المعظّم 1427

 

«شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًي لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَي وَالْفُرْقَانِ؛(1) ماه رمضان است که قرآن در آن نازل شده؛ کتابي که مردم را راهبر، ومتضمن دلايل آشکار هدايت، وميزان تشخيص حق از باطل است».

آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي پس از تلاوت اين آيه در جمع بانوان طلبه آفريقايي که 24/6/85 ودر آستانه ماه مبارک رمضان به ديدار ايشان آمده بودند، اظهار داشتند: ما در آستانه ورود به ماه مبارک رمضان هستيم. خداي متعال در وصف اين ماه شريف فرموده که قرآن کريم در آن نازل شده است. مهمترين ويژگي قرآن کريم آن است که سبب هدايت مردم مي باشد. بدين معنا که قرآن کريم تمام بيماري هاي روحي وناخوشي ها وکينه ها را از دل وجان مردم مي زدايد ودرمان مي کند.

ايشان در تبيين سخنان خود فرمودند: ممکن است انساني از نظر جسمي در سلامت کامل باشد وتمام دستگاه ها واعضاي بدن او به درستي کار کند ولي درون قلبش نوعي ناخوشي باشد که او را به سمت آدم کشي، خودکشي، يا بزه بکشاند. درحقيقت قرآن کريم چنين ناخوشي هايي را معالجه مي کند وبراي اين دردهاي بي درمان چاره اي به دست مي دهد. تمام ستم هايي که در طول تاريخ رخ داده است همگي نتيجه بيماري هاي خطرناک روحي است. يکي از معانيِ هدايت قرآني درمان اين قبيل بيماران روحي ونجات آنان از پليدي ها وناخوشي هاي معنوي است. اين ويژگي قرآن در نماز نيز وجود دارد؛ چراکه نماز نيز انسان را دربرابر بسياري از ناهنجاري هاي روحي ايمن مي سازد. خداي متعال فرموده است: «إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَي عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ؛(2) نماز آدمي را از فحشا ومنکر باز مي دارد» کسي که اهل نماز است به اندازه ژرفاي نمازش از فحشا ومنکر دور خواهد ماند. جواني که بر اثر بيماري ها وناهنجاري هاي رواني تصميم به خودکشي گرفته يا قصد تعدي وستم وآدم کشي دارد، قرآن ونماز نوري در دل او مي نهند که تمام اين بيماري ها را از وجود او بيرون مي کند.

ايشان در ادامه به برخي از انسان هاي نمونه وتربيت يافته در مکتب قرآن اشاره نمودند واظهار داشتند: از مطالعه شخصيت هايي که در دامان قرآن پرورش يافته اند مي توان به عظمت قرآن وفرهنگ وتربيت قرآني پي برد. يکي از اين شخصيت هاي عظيم محمدبن ابي عمير شاگرد خاص حضرت موسي بن جعفر عليهماالسلام است که منزلت والايي دارد وروايات وي نزد علماي شيعه مقبول است وآنان براساس روايات وي فتوا مي دهند. اين صحابي امام به دستور هارون الرشيد محبوس شد ودر راه عقيده شکنجه هاي هولناکي را به جان خريد که تحمل شکنجه هايي سبک تر از آن معمولاً موجب مرگ افراد مي شد.

در زمان عباسيان شيوه هاي شکنجه در چهار نوع عمده خلاصه مي شد: سيلي، عصا، شلاق که عبارت بود از يک قطعه چرم تافته که به دسته اي چوبي وصل بود وبه هرجاي بدن اصابت مي کرد ردّي سياه وکبود به جاي مي نهاد، وسرانجام خشبه که تخته اي پهن حدود 40سانتيمتر بود ويک طرف آن تعداد زيادي ميخ قرار داشت. با هر ضربه خشبه شايد 50 ميخ در آنِ واحد به بدن شخص فرو مي رفت وخون از بدنش سرازير مي شد. گاهي پس از تحمل ده ضربه اين تخته، شخص دچار خونريزي شديد مي شد ودر دم جان مي داد. نوشته اند که هارون دستور داد به محمدبن ابي عمير هزار خشبه بزنند. البته اين تعداد را يک جا و در يک روز نمي زدند وشايد زدن اين تعداد خشبه چندين روز طول مي کشيد. هارون از او مي خواست نام ياران خاص حضرت موسي بن جعفر عليهماالسلام را فاش کند واگر چنين مي کرد آن شکنجه هولناک را تحمل نمي کرد.

در تاريخ آورده اند که او هفده سال در زندان بود ودر اين مدت انواع شکنجه هاي طاقت فرسا را ـ که هزار خشبه فقط يکي از عناوين آن بود ـ تحمل کرد واموالش مصادره شد، ولي حتي نام يکي از اصحاب امام را بر زبان نياورد.

آيت الله العظمي شيرازي در ادامه خاطرنشان کردند: چه بسا افرادي يافت شوند که براي به دست آوردن پول ناچيزي دست به آدم کشي وجنايت بزنند ولي در مقابل، افرادي چون محمدبن ابي عمير نيز وجود دارند که هفده سال شکنجه وآزار را تحمل مي کنند ولي حاضر نيستند نام يکي از ياران خاص امام عليه السلام را فاش کنند وسبب گرفتاري آنان گردند. اين شخص يک نمونه از کساني است که در دامان قرآن تربيت يافته ودانش آموخته است.

ايشان در بخش ديگري از بياناتشان ماه مبارک رمضان را بهار قرآن توصيف کردند ويادآور شدند: خداي متعال در قرآن فرموده است: «وَتَرَي الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن کُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ؛(3) در زمستان زمين خشک را افسرده مي بيني ولي چون آب را بر آن فرود آريم به جنبش در مي آيد ورشد مي کند وچه بسيار گياهان خرّم که نمي روياند». همچنان که بارانِ بهار، زمينِ پژمرده را زندگي وطراوت دوباره مي بخشد، ماه مبارک رمضان نيز بهار پر طراوات قرآن است. از اين رو شايسته است که ما نيز در اين ماه مبارک اهتمام بيشتري به تلاوت قرآن وتدبّر در آيات آن داشته باشيم وآن را وسيله هدايت خود قرار دهيم.

ايشان در توصيه به تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان فرمودند: در اين ماه حفظ وبه يادسپاري قرآن ثواب بسيار دارد. ولي همه اين امور درحقيقت مقدمه اي براي امر مهمتري است که همانا عمل کردن به قرآن واجراي اوامر والاي آن در زندگي است. چه خوب است که با خواندن هر آيه از قرآن در اين ماه، در معاني ژرف آن نيز تأمل کنيم وتصميم بگيريم به مضمون آن عمل نماييم.

براي نمونه وقتي قرآن کريم مي خوانيم: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ؛(4) اي کساني که ايمان آورده ايد شکيبا باشيد وديگران را به شکيبايي فرا خوانيد ودر جنگ ها پايداري کنيد واز خدا بترسيد، باشد که رستگار شويد» بايد بدانيم که در اين آيه شريفه چهار امر وجود دارد:

1. صبر در مشکلات گوناگون ودر قبال تندي هاي ديگران ازجمله در راه تبليغ دين؛

2. سفارش ديگران به صبر؛

3. پايداري در راه خدا، از جمله استقامت در تبليغ فرمان خدا؛

4. خداترسي.

در اين آيه آمده اگر اين چهار امر را مدّنظر قرار دهيد، شايد رستگار شويد. ولي براساس روايت «لعل» ها و«شايد»هاي قرآن موجبه است. بدين معنا که اگر اين چهار امر را انجام دهيد يقيناً به رستگاري خواهيد رسيد.

به همين سان وقتي آيات مربوط به بهشت، دوزخ، حساب قيامت، نماز، روزه و... را تلاوت مي کنيد، تصميم بگيريد به مضمون آن عمل نماييد وديگران را نيز بدين کار فراخوانيد تا ان شاءالله قرآن منشأ هدايت شما گردد.

ايشان در پايان به مبلغان سفارش کردند: برحسب روايات پرونده اعمال يکايک ما روزانه به رؤيت مولايمان حضرت ولي عصر عجّل الله تعالي فرجه الشريف مي رسد. از اين رو شايسته است که هر روز چند دقيقه اي را به محاسبه نفس اختصاص دهيم ودر اعمال نيک وبد خود تأمل کنيم وبکوشيم با اعمال نيک موجبات شادي آن حضرت ودر نتيجه دعاي خير ايشان را کسب کنيم وخداي ناکرده موجب ناخرسندي ايشان نگرديم. بکوشيد از فرصت معنوي ماه مبارک رمضان ـ که بسيار کوتاه است ـ ونيز از قرآن نهايت استفاده را ببريد وموجبات تقرب بيشتر به خدا واهل بيت عليهم السلام را فراهم نماييد.

 

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

 

1. بقره(2)، آيه185.

2. عنکبوت(29)، آيه45.

3. حج(22)،آيه5.

4. آل عمران(3)، آيه200.

 

 

 

  • نظری برای این خبر درج نشده است.