در روزهای گذشته همایشی با موضوع «راهی به سوی هشیاری و بیداری همراهانه» در کربلای معلی برگزار شد که با سخنرانی رئیس مؤسسه فرهنگی ـ رسانه ای النبأ، حجت الاسلام شیخ مرتضی معاش و با حضور جمعی از مردان و زنان مؤمن از سراسر جهان همراه بود.
در این همایش آقای معاش سخنان خود را با این آیه کریمه آغاز کرد که خدای متعال می فرماید: «وَتَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی وَلَاتَعَاوَنُوا عَلَی الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُوا اللهَ إِنَّ اللهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ؛ و در نیکوکاری و پرهیزگاری با یکدیگر همکاری کنید و در گناه و تعدی دستیار هم نشوید و از خدا پروا کنید که خدا سخت‌کیفر است» (مائده/2).
سپس اظهار داشت: در این گفتار کوتاه و مختصر می کوشیم بر ارزشی از ارزش ها و پیشرفت و موفقیت که در قرآن کریم و احادیث اهل بیت علیهم السلام مطرح شده است پرتوافکنی کنیم. این ارزش، همکاری و همراهی است و اینکه چگونه می توان جامعه را موفق کرد و آن را از ثبات و شکوفایی برخوردار نمود و تحقق بخشیدن به این اصل از آموزه های قرآنی است که می فرماید: «کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَه؛ شما بهترین امتی هستید که برای مردم پدیدار شده اید به کار پسندیده فرمان می دهید و از کار ناپسند بازمی دارید و به خدا ایمان دارید» (آل عمران/110).
نقطه مقابل، نبودن هوشیاری همراهانه به دسته بندی و پراکندگی و منازعات و در نهایت به عقب ماندگی و شکست می انجامد.
از رهگذر این آیه قرآن کریم می کوشیم به برخی نظریه‌ها و اندیشه‌ها دست یابیم که بتواند مسیر زندگی مان را برای فراهم آوردن موفقیت های زندگی و اجتماعی روشن کند. از مفهوم بیداری همکارانه باید درکی در ما پدیدارشود؛ چه اینکه هشیاری و بیداری همکارانه اصولاً بر تعاون مقدم تر است. لذا در نبود و فقدان هشیاری و بیداری همکارانه در درون منظومه فکری و اخلاقی و در فرهنگ ما، ایجاد همکاری و تعاون حقیقی و جوهری امکان نخواهد داشت.
از این رو هر اندیشه و کاری که بخواهیم بدان پرداخته و آن را عملی کنیم زمانی موفق و صحیح خواهد بود که پیش از آن از بیداری فکری و فرهنگی برخوردار باشد. مقوله تعاون و همکاری نیز از همین قرار است، به این معنا که باید از سابقه بیداری و توجه به اهمیت همکاری و نقش آن در رفتار و روابط اجتماعی مان برخوردار باشد.
