شخصيت آية الله العظمي حاج سيد محمد شيرازي (قدس سره) از زبان دبير کل مؤسسه سيد الشهداء (عليه السلام)
نشريه «الوطن» با  جناب آقاي حاج جميل کمال دبير کل مؤسسه سيد الشهداء (عليه السلام) گفت و گويي داشت که به شرح زير مي خوانيم:
-آية الله العظمي شيرازي که بود؟
درباره آن مرحوم بسيار گفته اند و فراوان نوشته اند آن گونه که نوشته ها به چند جلد ميرسد، اما مطالبي جداي از آنچه نوشته و گفته اند درباره او دارم. وي برجسته ترين چهره فرهنگي _ علمي اين قرن (بيستم)، سمبل فداکار و قهرماني، در کار بي ابا و تلاشي، خستگي ناپذير و در راه انجام مأموريت الهي خويش چون چلچراغ بود و در اين راه تا آخرين روز زندگي از پاي ننشست. درتحقيق و استنباط علمي پرتوان و در بخشش و نگارش گشاده دست بود و از چنان روح بلندي برخوردار بود که همگان آرزو داشتيم ا از آن بهره مند باشيم.
او معياري بود تا انگيزه ها و اراده ها را برانگيزد و ديگران را به دَهِش و خدمت به دين شان تشويق کند. با اين نگاه به شخصيت والاي او _ که اينک دو سال است وجودش از ميان ما رخت بربسته، اما روح سرشار از خوبي هاي او همچنان درميان ماست _ مينگرم.
-حضرت آية الله شيرازي چه تأثيراتي بر فضاي اجتماعي و ديني کويت داشتند؟
آن بزرگوار حدود يک دهه با نهايت ساده زيستي و تواضع و با تن پوشي بسيار متواضعانه _ که آخرين دم زندگي نيز چنان بود _ در جمع مردم کويت زندگي کرد. او چيزي از مال دنيا نه پول و نه ملکي بر جاي نگذاشت، اما ميراثي سترگ از او باقي ماند. اين ميراث، نسلي بود که درمکتب فکري و علمي و اخلاقي او پرورش يافته و به وسيله حضرتش راه را از چاه بازشناخته بود. درياي موّاج انديشه و رفتار او همچنان تا به امروز در تلاطم است که مجالس حسيني، مساجد، کتابخانه ها، تأليفات و اقشار مختلف جامعه که به دست او راه يافته اند ره آورد اين درياي موّاج است.
مؤسسه هاي آگاهي بخش و روشنگر، کتابخانه ها و حوزه هاي علميه از ديگر دهش هاي اين درياي بخشنده است که به داشتن چنين بنيانگذاي سرفرازي کرده، به خود ميبالند. گذشت زمان نتوانسته و نخواهد توانست تأثير آن مرجع بزرگ را بر انديشه نسل ها _ که از وي مايه گرفته کجي را از راستي باز نشناخته اند _ بزدايد.
رقيبان او نتوانسته اند ميراثي چون ميراث فکري وعلمي او که به مردم کويت به ارمغان داده، عرضه کنند. به يک سخن او نسل هايي در هم تنيده و به هم پيوسته که حاملان آموزه هاي اسلام حقيقي بودند به وجود آورد تا به جامعه و کشور خويش خدمت کنند. از همين رو هنگامي که آن مرد بزرگ کويت را ترک ميکرد تا به قم برود کويت و مردم آن بر فراق او گريستند.
-آن بزرگوار تأليفات بسياري از خود بر جاي گذارد. ممکن است در اين زمينه اطلاعاتي به ما بدهيد؟
حضرت آية الله العظمي شيرازي با نوشتن موسوعه اي 150 جلدي در ابواب مختلف فقه، کتابي که در تاريخ بي سابقه بوده است و نيز تأليف بيش از 1160 جلد کتاب و جزوه در موضوعات گوناگون که از نظر محتوا، پربار و از نظر روش بسيار سليس و روان است، در حقيقت معجزه قرن به شمار ميرود. اما آنچه که آثار وي را متمايز ميکند، افق ديد، انديشه و دورانديشي و نيز تمايل شديد او براي آگاهي بخشيدن به بخش اعظم امت اسلامي و حتي غير مسلمانان و آشنا کردن آنان با اسلام بود.
اين مسأله هماره يکي از آرزوهاي او بود و با همين انديشه و با تحمل سختي ها به ديدار معبودش شتفات.
تأکيد بر انگيزش توان ها و کشف آن و نيز تشويق ديگران به تأسيس مؤسسات از ديگر موارد مورد توجه او بود. ژرف نگري و مدّ نظر داشتن مشکلات مسلمانان و پرس و جو درباره آنان از ديگر وجوه تمايز او بود.
لذا هرگاه کساني از هر مليت و قوميت با وي ديدار ميکردند نخستين پرسشي که با آن روبه رو بودند، احوال شخصي و امور زندگي شان بود.
- ممکن است درباره جايگاه و مبارزه در زندگي حضرت آيت الله العظمي شيرازي مطلبي بگوئيد؟
آية الله شيرازي در کنار فعاليت هاي علمي و حوزوي خود در شهر جهاد و فداکاري، کربلاي معلا، زندگي مبارزاتي و جهادي خود را آغاز کرد. وي از اوايل حيات علمي و جهاد فوق العاده شگفت انگيزي که داشت زعامت حوزه نيز بدو سپرده شد. اين وضعيت به کام طاغوت هاي زمان و دشمنان وي خوش نيامد. مبارزه آن بزرگوار با طاغوت ها و سران نظام حزب بعث باعث شد تا ابر تيره دشمني او را در ميان گيرد. او عراق را به سوي کويت ترک گفت تا به فعاليت هاي جهادي خود ادامه دهد. اين سفر اندک زماني پيش از صدور حکم غيابي اعدام از سوي حکومت بعثي ها درباره وي صورت گرفت. وي پس از آن به قم عزيمت کرد و در حالي که همگان همچنان وجود و فروغش بهره ميبردند، به ديدار معبود شتافت. بعد جهادي، هرگز از زندگي اجتماعي و علمي او جدا نبود و هماره به انقلاب اجتماعي و گزينش فردي مسلمانان براي پيش بردن امت به سوي افتخارات و ترقي فرا ميخواند. از ديگر سو صدها مؤسسه ديني، علمي، فرهنگي داراي طيف ها و هدف هاي گوناگون در سراسر گيتي، خودرا مديون رهنمودها و کمک هاي مالي و معنوي او ميدانند وهمين مقدار در بيان گستره فعاليت جهاد فرهنگي او بس است.
- آية الله العظمي شيرازي در پرداختن به موضوع هاي روز آمد و همگامي با آن شخصيت منحصر به فرد دارد که برجسته ترين نوشته او درباره جهاني سازي است. او دراين باره چه مطلب جديدي عرضه کرده است؟
گفت و گو درباره آراي ايشان در مورد جهاني سازي زماني طولاني و بحث هاي گوناگوني ميطلبد که در اين اندک نميتوان تمام آراي او را در مورد اين موضوع به بحث کشيد، اما ميتوان به اين اندازه بسنده کرد که آن بزرگوار به طور روشن آنچه را که غرب در مورد جهاني سازي اظهار ميدارد، در عرصه انساني تهي ازعدالت و اخلاق ميباشد و غرب با اين کار در پي حرص و طمع و انحصار طلبي است و ازديگر سو و در زمينه اقتصادي سبب ميشود تا ميانگين بيکاري افزايش يابد. او به يک سخن، مفهوم جهاني سازي مورد نظر غربيان را صرفاً مبتني بر ماديات مي داند.
حضرت آية الله العظمي شيرازي (قدس سره)  در برابر نظريه جهاني سازي، اسلام را پذيراي دگرگوني و پذيرش هر آنچه که مثبت بوده و پيوستگي کامل بر دو جنبه مادي و معنوي دارد دانسته، آن را رسالتي جهاني ميخواند و فراتر از اين، اسلام را دين جهاني ميداندکه خداوند ميفرمايد: «اين [قرآن] تذکري براي جهانيان است»!، آن سان که قرآن و سنت پيامبر (صلي الله عليه وآله) مقرر داشته است و جهاني بودن آن متکي بر اخلاق، دين باشد و حقوق انسان ها را محترم شمرد.