مجلس بزرگداشتي به مناسبت دومين سالگرد مرجع بزرگ، حضرت آية الله العظمي شيرازي – قدس سره – که يکي از عالمان، فقيهان و انديشمندان حوزه دين به شمار ميرفت، از سوي حسينيه رسول اعظم (صلي الله عليه وآله وسلم) کويت برگزار شد.
گويندگان شرکت کننده در اين مراسم به جايگاه والاي آن مرجع بزرگ و اينکه چگونه توانست با رسوخ دادن شريعت اسلامي، عملي کردن سنّت پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) و چنگ انداختن به فقه اهل بيت (عليهم السلام) به ستيغ شرافت و بزرگي دست يابد، پرداختند.
گفته مي شود آيت الله سيد محمد رضا شيرازي فرزند برومند آن بزرگوار وعلامه سيد احمد شيرازي فرزند مرجع عاليقدر حضرت آية الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي در اين مراسم شرکت کردند. حاضران، فقدان آن مرجع بزرگ را به فرزندش تسليت گفته، خود را در اين عزا با وي هم درد خواندند.
دکتر حسن جوهر نماينده مجلس کويت، عباس الخضاري نماينده پيشين مجلس، دکتر صالح الصفار رئيس هيئت امناي مسجد امام صادق (عليه السلام) و شماري از شخصيت هاي ديني، سياسي و ... از ديگر شرکت کنندگان در اين مجلس بودند.
شيخ عبد الرسول فراتي يکي از سخنرانان اين مجلس بود. او با اشاره به اين گفته امام علي (عليه السلام) که فرموده است: «مردمان همگان مرده اند و عالمان زندگانند» گفت: نام هايي هماره زنده ميمانند و هيچ بياني نميتواند به آنها برسد و در تبيّن آنها ناتوان است. اين نام ها هماره در خاطره تاريخ ماندگار خواهد بود. بي ترديد، صاحبان اين نام ها عالمان هستند، چرا که انسان با دانش زنده ميماند و به همين وسيله از تاريکي به نور گام نهاده و رهبران و چراغ راه هدايت ميباشند ... به يقين زنده نگاه داشتن ياد و نام هر يک از عالمان و رهبران اين امت، به ويژه اين شخصيت بزرگ که از منش ويژه انساني و شيوه متمايز زندگاني برخوردار بود، به منزله گرامي داشتن دانش و عالمان است.
کاپيتان خليل الصالح يکي ديگر از شرکت کنندگان در اين مراسم بود. او درباره آية الله العظمي شيرازي – قدس سره – گفت: او تنها يک شخصيت علمي نبود، بلکه توانست با دانش فراوان و افق ديد گسترده خود، در تمام عرصه هاي فرهنگي انساني جولان دهد. او افزون بر اين ويژگي از سعه صدر، بردباري، صبوري و اخلاق نيکو برخوردار بود. تلاش بي دريغ وي براي نوآوري يکي از ويژگي هاي برجسته او به شمار ميرفت و توانست با به کار بستن اين توانـمندي، بيش از هزار جلد کتاب و دائرة المعارف بزرگ فقهي را به جويندگان دانش عرضه کند. همين ويژگي او را به معجزه انساني تبديل کرده بود.
استاد عبد الحسين سلطان ديگر سخنران اين جلسه بود. او در بخشي از سخنان خود عالمان را وارثان پيامبران و ادامه دهنده رسالت الهي که پيامبران بدان مأمور شده بودند، معرفي کرد. او عالمان را روشني بخش راه انسان خواند و آية الله العظمي شيرازي را از نظر علم و مرجعيت يکي از نعمت ها و مواهب الهي دانست.
عبد الحسين سلطان سخنان خود را چنين دنبال کرد: آية الله العظمي شيرازي افزون بر اوصاف گفته شده، براي اطرافيان خود پدري مهربان به شمار ميرفت و معلم و رهبري بود که دغدغه امت را در سر داشت و در راه ياري رساندن به ستم ديدگان ميکوشيد. نوآوري و تحول ازديگر اصولي بود که فرا روي جوانان و کساني نهاد که با ستمگران در ستيز بود يا در پي يافتن راهي براي مبارزه با ظالمان بودند. او در برابر دشمنان دين مقاومت ميکرد و تبلور اخلاق پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) و اهل بيت (عليهم السلام) بود.
اين مرجع بزرگ خود مکتب، شيوه و رسالتي براي تمام امت اسلامي بوده، در محدوده اي جغرافيايي محصور نميشد. وي تلاش هاي خود را در کربلا آغاز کرد و در کويت ادامه داد و در قم به پايان رساند. به دليل همين ويژگي ها بود که هر انساني بر خود لازم ميدانست تا با پند پذيري از رهنمودهاي آن بزرگ که بر محور پاي بندي به تقوا، اخلاق و کوشش و تلاش بي امان ميچرخيد به اصلاح خويش پرداخته، از محارم الهي چشم پوشد.
استاد ازهر خفاجي نيز از ديگر گويندگاني بود که درباره جايگاه و منزلت آن مرجع بزرگ سخن گفت.
همچنين سيد محمد رضا قزويني طي قصيده اي جايگاه والاي آن مرحوم را ستود. اين مراسم با سخنراني حجة الاسشلام و المسلمين سيد محمد باقر فالي به پايان رسيد.
حوزه علميه رسول اعظم (صلي الله عليه وآله وسلم) کويت نيز به منظور بزرگداشت آن مرجع بزرگ، مراسم جداگانه اي برگزار کرد.
علامه سيد احمد شيرازي با حضور در اين مجلس، از شرکت کنندگان استقبال ميکرد. جناب آقاي صلاح خورشيد، جناب آقاي حاج صالح عاشورنماينده مجلس کويت ، علامه سيد صباح شبر و عده زيادي از شخصيت هاي ديني و سياسي نيز از جمله شرکت کنندگان در اين مراسم بودند. اين مراسم سپس با بيانات سخنوران و شعر خواني درباره آية الله العظمي شيرازي به پايان رسيد.
