از فاجعه سامرا وتخريب بارگاه ملکوتي امام هادي وامام حسن عسکري عليهما السلام يک سال مي گذرد. هنوز در سامرا هر شب شام غريبان است وگنبد مطهر عسکريين همچون بقيع لحظه اي از مرثيه خواني باز نمي ايستد.

بدين مناسبت امروز سه شنبه 24 بهمن ماه 1385 در اغلب نقاط شهر مقدس قم از جمله بيوت علما وآيات عظام مراسم سوگواري برپا بود وشيعيان ودوستداران اهل بيت عليهم السلام با حضور در اين مجالس سالگرد اين حادثه را گرامي داشتند.

در مجلس سوگواري باشکوهي که بدين مناسبت در بيت آيت الله العظمي شيرازي برگزار شد، جمعي از سادات، علما، فضلاي حوزه، طلاب ايراني وغير ايراني، زوار عراقي وعموم مؤمنان دلسوخته وسوگوار شرکت نمودند ودر اين مصيبت عظمي با ساحت مقدس ولي الله الاعظم امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف همنوا شدند.

در ابتداي اين مراسم حجت الاسلام والمسلمين قاضي زاهدي با بررسي مقاطع حساسي از تاريخ صدر اسلام، به حجم انبوه مصائبي که از ناحيه دشمنان خدا ودشمنان دين بر اهل بيت عليهم السلام وارد شد اشاره کرد وگفت: از رسول مکرم اسلام روايت شده است که فرمودند: «ما أوذي نبي مثل ما أوذيت؛(1) هيچ پيغمبري مانند من مورد اذيت وآزار قرار نگرفته است». وجود مبارک مولاي متقيان عليه السلام نيز طي حيات مظلومانه خود از سوي منافقان وبيماردلان جفاهاي بسيار کشيدند تا جايي که برخي از مواقع از جمله هنگام مراجعت از جمل آرزوي مرگ کردند؛ با اين که اين جنگ با پيروزي سپاه ايشان تمام شد. يکي ديگر از مواردي که ايشان آرزوي مرگ کردند روزي بود که صديقه کبري سيدة النساء حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها از جانب آن قوم مورد ستم هايي واقع شد که تاريخ از شنيدن آن شرم مي کند.

وي افزود: حضرت زهرا سلام الله عليها وديگر امامان بزرگوار از ذريه ايشان همگي با مصائب وستم هاي فراوان مواجه شدند. براي نمونه دشمنان کوردل با امام حسن مجتبي آن رفتار را کردند وبا حضرت سيدالشهدا وخاندان آل الله در کربلا چنان کردند که تا ابد شيعيان وپيروان ايشان اندوهگين وعزادارند.

وي مظلوميت شيعه را ادامه مظلوميت امامان خود دانست وتصريح کرد: کساني که امروزه دست به تخريب بارگاه بلند آستان امام هادي وحضرت عسکري عليهماالسلام زدند، در حقيقت خلف صدق دشمنان پيامبر صلي الله عليه وآله ومولاي متقيان عليه السلام ودنباله رو اصحاب سقيفه مي باشند.

حجت الاسلام والمسلمين يثربي ديگر سخنران اين مراسم نيز يادآور شد: تفاوت حرم مطهر عسکريين با ديگر بقاع مشرفه وبارگاه هاي معصومين عليهم السلام اين است که اين مکان به غير از اختصاص به اين دو امام همام، در واقع خانه ومحل زندگي امام هادي، امام عسکري وامام زمان عليهم السلام بوده وامام عسکري وامام زمان سلام الله عليهما در همين مکان به دنيا آمدند.

وي خاطرنشان کرد: محدثان از رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله نقل کرده اند که آن حضرت کَننده درخت کُنار را لعن فرمودند. باطن اين حديث ومصداق واقعي آن هارون الرشيد است که درخت کناري را که بر فراز مرقد مطهر سيدالشهدا عليه السلام ونشانِ آن بود از ريشه برکند. وقتي کَننده درختي که بر فراز قبر سيدالشهدا عليه السلام مورد لعن پيامبر باشد، مسلماً کساني که دست به تخريب حرم هاي اهل بيت بزنند، مورد لعن شديد آن جناب واقع مي شوند.

او در بخش ديگري از سخنانش درباره تلاش دشمنان اهل بيت عليهم السلام در از بين بردن آثار قبر مطهر سيدالشهدا وجفاي ستمگران به زوار قبرشان سخن گفت واظهار داشت: نقل است که متوکل هفت بار خانه ها ومغازه هايي را که در جوار قبر سيدالشهدا عليه السلام ساخته شده بود خراب کرد ولي هربار که مأموران آن جا را ترک مي گفتند مردم مجدداً به ساختن آن خانه ها وبناها مي پرداختند. پس از آن متوکل متوجه خود قبر مطهر شد وکوشش کرد آن را تخريب کند وحتي بر آن آب ببندد. ولي آب نيز تا شعاع معيني در اطراف قبر مطهر پيش نرفت. بسياري از سربازاني که متوکل کنار قبر مطهر حضرت مي گماشت با ديدن آثار وبرکات آشکار آن بقعه مطهره به خود مي آمدند ودگرگون مي شدند.

او خاطرنشان کرد: نخستين هتک حرمت اهل بيت عليهم السلام نسبت به بيت وحي وخانه حضرت زهرا سلام الله عليها صورت گرفت. طي اين ماجراي دردناک منافقان بيماردل خانه امامت را به آتش کشيدند، پهلوي دخت نبوت را شکستند، واز هيچ حرمت شکني وجفايي در حق اهل بيت پيامبر دريغ نکردند.

او در فراز ديگري از سخنانش به بررسي جنبه هايي از فعاليت هاي فرهنگي، علمي واجتماعي حضرت امام حسن عسکري پرداخت وخاطرنشان کرد يکي از فيلسوفان نام دار تاريخ به نام کندي که نظرياتش در فلسفه مشهور ومطرح وبا امام حسن عسکري عليه السلام معاصر بوده است کتابي درباره تناقضات قرآني نگاشت که حاصل ده سال پژوهش او بود. او شاگردي داشت که از ارادتمندان حضرت امام حسن عسکري عليه السلام بود. امام از آن شاگرد خواست تا نزد استادش برود وبا او از در مهرباني وهمراهي درآيد ودر کارهايش وي را ياري دهد وپس از آن که اعتماد استاد را جلب کرد به او بگويد: اگر گوينده اين قرآن بگويد مراد من از آنچه گفته ام غير از چيزي است که تو بدان رسيده اي آيا چنين چيزي ممکن است؟ حضرت به آن شاگرد گفته بود اگر چنين سخني به کندي بگويي خواهد گفت: چنين چيزي ممکن است؛ زيرا کندي سخنان منطقي را درک مي کند ومي پذيرد. وقتي چنين چيزي را ممکن شمرد وبدان تن داد به او بگو شايد آن گوينده چيزي غير از آنچه تو دريافته اي اراده کرده ومعناي ديگري از سخن خود در نظر داشته است. آن شخص نزد استادش کندي بازگشت وهمچنان که حضرت امام عسکري عليه السلام به ايشان فرموده بود گفت. کندي که فيلسوف واهل فن بود از اين سخن شگفت زده شد واز آن جا که از ارادت شاگردش به امام عسکري عليه السلام آگاهي داشت بدو گفت: اين سخن از تو نيست واين را دوست تو گفته است! اين سخن امام چنان در آن فيلسوف اثر نهاد که کتابش را به شعله هاي آتش سپرد واز نشر آن منصرف شد.

امام با دو کلمه در برابر ده سال پژوهش آن فيلسوف ايستادند وعلم را با ابزار علم پاسخ گفتند. روشن است که اگر اين کتاب منتشر مي شد چه مقدار انديشه ونيروي ذهني وروحي از مسلمانان لازم بود تا شبهات آن را پاسخ گويند وبه اشکالات بي اساس آن جواب درخور دهند.

پايان بخش اين مراسم ذکر توسل ومصائب عسکريين عليهماالسلام ونيز ذکر مصيبت امام زين العابدين عليه السلام بود.

1. مناقب ابن شهرآشوب، ج3، ص247 (فصل في مساواته يعقوب و...).