آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله روز يکشنبه 12اسفندماه1386 در ديدار با شماري از زائران آذري زبان حضرت ثامن الحجج عليه السلام يادآور شدند: بنابه نوشته علامه مجلسي در بحارالانوار حدود هزار سال پيش يکي از شيعيان شهر ري به قصد زيارت حضرت ثامن الائمه راهي خراسان شد. در آن زمان مشهد يک روستا بود وقبر مطهر حضرت رضا فقط يک قبر ساده بود که درون يک اتاق قرار داشت و نگهباني داشت که شب ها درِ بقعه را مي بست و به خانه اش مي رفت. آن زائر از خادم بقعه تقاضا کرد اجازه دهد شب در کنار قبر مطهر امام رضا باقي بماند وکل قرآن را ختم کند. خادم به او اجازه داد به اين شرط که در بقعه را تا صبح ببندد. آن زائر شمعي طلب کرد ودر دل بقعه وکنار قبر مطهر شروع به تلاوت قرآن نمود. ساعتي که گذشت شمع کاملاً آب شد و تاريکي بقعه مطهر را فرا گرفت و وي در تاريکي نتوانست به قرآن خواندن ادامه دهد و از اين که شمع بيشتري با خود نياورده بود پشيمان شد. با اين حال شروع کرد به خواندن آن مقدار آيات قرآن که از حفظ بود. در حين تلاوت آيات قرآن، صداي تلاوت شخص ديگري را هم مي شنيد. هر وقت آيه اي را مي خواند، آن صدا هم همان آيه را با او مي خواند. برخاست و تمام بقعه را وارسي کرد ولي جز او کسي درون بقعه نبود. خوب که دقت کرد ديد صدا از قبر مطهر امام رضا عليه السلام است. او تا صبح قرآن مي خواند وامام با او تلاوت مي فرمودند...

مرجع عالي قدر در پايان افزودند: مشهدِ امروز با مشهد هزار سال پيش تفاوت بسيار دارد وحرم مطهر رضوي نيز نسبت به آن سال ها گسترش بسيار يافته است. ولي امام همان امام رضاست. هر يک از شما که به زيارت ايشان مي رود اگر معرفت کافي نسبت به امام رضا عليه السلام داشته باشد آن حضرت همانند آن شيعه اهل ري از او پذيرايي خواهند نمود. معرفت واتصال خود را با امام افزايش دهيد تا شاهد الطاف بي شمار آن امام همام باشيد.