در ادامه ديدارهاي متقابل بعثه آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي در مکه مکرمه، حجت الاسلام والمسلمين سيد حسين شيرازي امروز در محل بعثه پذيراي آيت الله سيد مرتضي قزويني و جمعي از فرزندان ايشان، شيخ محمد علي محفوظ رئيس جبهه عمل بحرين و وکيل آيت الله العظمي سيد محمد تقي مدرسي، حجت الاسلام شيخ محمود آل سيف از عربستان، سيد عبدالرضا الشرع مدير برنامه هاي مؤسسه امداد و توسعه در کربلاي معلا و هيئت هايي از کاروان هاي حج اعزامي از استان قطيف از جمله کاروان هاي الشهاب، البتول سلام الله عليها، و الحسن الزکي عليه السلام بود.

حجت الاسلام والمسلمين شيرازي هم چنين ضمن بازديد از کاروان المؤمل سخناني ايراد داشت که محور آنان شرح و تفسير اين آيات شريفه بود: «هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ، مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ وَجَاء بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ، ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ ذَلِکَ يَوْمُ الْخُلُودِ(1)؛ اين همان وعده اي است که به هر توبه کننده پرهيزکاري داده شده است آنهايي که در نهان از خداي رحمن بترسند و با دلي توبه کار آمده باشند [به آنان گفته مي شود:] به سلامت وارد بهشت شويد که امروز روز جاودانگي است».

ايشان ضمن بيان اهميت اين سوره به رغم کوتاهي آيات آن، بر اهميت موازنه ميان خوف و رجا تأکيد کرد.

او در بخش ديگري از سخنانش درباره اهميت شکر نعمت و عادت دادن نفس به دوري از لذات و شهوات نکاتي را يادآور شد.

وي در پايان زائران بيت الله الحرام را به بهره گيري هر چه بيشتر از اين فرصت طلايي فرا خواند و از درگاه باري تعالي مسئلت نمود که به برکت محمد وآل محمد صلوات الله عليهم اجمعين، آنان را از برکات اين زحمت معنوي بي بهره نگذارد.

از سوي ديگر امروز مجلس سوگواري اباعبدالله الحسين عليه السلام در محل بعثه برگزار شد که طي آن حجت الاسلام شيخ حسن خويلدي درباره اهميت صله رحم و صدقه و احسان در زندگي مادي و معنوي انسان سخن گفت و يادآور شد:

از رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله روايت شده است که فرمودند: «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ يُصِحَّ اللَّهُ بَدَنَکَ فَأَکْثِرْ مِنَ الصَّدَقَةِ، وَإِذَا أَرَدْتَ أَنْ يُطِيلَ اللَّهُ عُمُرَکَ فَصِلْ ذَوِي أَرْحَامِکَ، وَإِذَا أَرَدْتَ أَنْ يَحْشُرَکَ اللَّهُ مَعِي فَأَطِلِ السُّجُودَ بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ؛ اگر مي خواهي خدا بدنت را تندرست بدارد بسيار صدقه بده و اگر جوياي طول عُمر هستي صله رحم کن و اگر دوست داري خدا تو را با من محشور کند در برابر خداي واحد قهار سجده خود را طولاني کن» و «ازْهَدْ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ يُحِبَّکَ النَّاسُ؛ نسبت به آنچه در دست مردم است (مال و ثروت آنان) بي رغبت باش تا مردم دوستت داشته باشند» و «صِلَةُ الرَّحِمِ تَعْمُرُ الدِّيَارَ وَتَزِيدُ فِي الأعْمَارِ وَإِنْ کَانَ أَهْلُهَا غَيْرَ أَخْيَارٍ؛ صله رحم و ديدار با خويشاوندان زمين ها را آباد و عمرها را دراز مي کند هر چند از مردي غير نيکوکار سر بزند.»

 

 

1) ق (50)، آيات 32 ـ 34.