«الذين إذا أصابتهم مصيبة قالوا أنا لله وإنا إليه راجعون، اولئک عليهم صلوات من ربهم ورحمة واولئک هم المهتدون» (بقـره 156- 157)
رويداد فاجعه بار و تجاوز آشکار و بزرگ به حرم مطهر سرور و مولايمان امير مؤمنان صلوات الله عليه که به شهادت سلاله مرجعيت ديني، حجت و علامه جليل القدر آقاي حاج سيد محمد باقر حکيم (رحمة الله عليه) فرزند عالم فقيد و مرجع راحل حضرت آية الله العظمي سيد محسن طباطبائي حکيم (قدس سره) و ده ها تن از مؤمنان بي گناه در مرکز نجف اشرف و حوزه علميه مبارکه و در روز جمعه انجاميد، ما را سخت اندوهگين کرد.
دين اسلام که رسول اعظم (صلي الله عليه وآله) پيام آور آن بودند و خود ايشان آن را با شخصيت بزرگوار خود عملاً مجسم فرمودند و پس از ايشان امير مؤمنان علي عليه السلام به بهترين صورت ممکن آن را اجرا کردند، بر پايه امنيت و ثبات فراگير، استوار ميباشد و اين در حالي است که تمامي انسان ها در دوران جاهليت و شمشير مي زيستند: ترس چيره شده بر دل ها و شمشيرهاي آخته جنگ ها.
حضرت امير مؤمنان عليه السلام اين دوران را چنين توصيف کرده اند: خداي متعال رسول اکرم (صلي الله عليه وآله) را در حالي برانگيخت که در ارسال پيامبران فاصله اي روي داده بود وامت ها در خوابي عميق فرو رفته اند ... و آتش جنگ ها فروزان شده بود ... ثمره دنيا فتنه بود و خوراک آن مردار و درونش بيم و برونش شمشير.
پس امت به فضل و برکت اسلام تا اوج خير و رفاه و سعادت، رشد و نمو يافت به گونه اي که مؤمن و منافق، کافر و مشرک عليرغم اختلاف هاي عقايد و اديانشان در نهايت صلح و امنيت کنار هم زندگي ميکردند و بسبب امنيت جان و مال و خانواده هايشان از کمال استقرار و ثبات برخوردار بودند.
ملت مظلوم عراق امروزه بيش از هر زمان ديگري به اين ثبات و امنيت نياز دارد و تمامي آحاد اين امت مسلمان و فداکار پس از آنکه چند دهه را در نهايت نگراني و استبداد و هراس گذراند، هر گونه فعاليتي که امنيت و استقرار و ثبات را مي آشوبد محکوم و مردود ميداند، ما نيز اين فعاليت هاي شوم منشانه و فاجعه آميز را شديداً محکوم ميکنيم و در اين باره به حضرت ولي الله الأعظم صاحب الأمر مهدي منتظر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و حوزه هاي علميه بويژه حوزه ريشه دار نجف اشرف و مراجع ديني و علماي اسلام و خاندان بزرگ و مصيبت ديده آل حکيم – که انواع مظلوميت ها و سنگد لي ها و شهادت ها را متحمل شده اند– و در طليعه آنان حضرت آية الله العظمي سيد محمد سعيد حکيم (دام ظله) و همچنين به تمامي خانواده هائي که در اين فاجعه شهدائي را تقديم کرده اند – که آغشته به خون به سوي خدا رفتند – تسليت و تعزيت مي گوئيم.
از درگاه خداي قريب و مجيب مسئلت مي نمائيم که کشور عراق و ملت آنرا از تمامي مصيبت ها و بلاها رهائي بخشد و نعمت امنيت و ثبات و تمامي خير را به آنان عطا فرمايد. وضمن فراخواني مردم گرامي و کرامت مند به هوشياري و هوشمندي، آنان را اکيداً توصيه مي کنيم که بايد بدست خودشان اقدام به حراست و نگاهباني از سرزمينشان کنند که اين سرزمين، سرزمين ائمه اطهار عليهم السلام و تمامي شيعيان و مسلمانان جهان است و از بيهوده کاري بيهودگان و افتادن در ورطه خونريزي که به بد و بدتر مي انجامد خود داري نمايند. همانگونه که امير مؤمنان عليه السلام امت اسلاميِ پس از پيامبر اکرم (صلي الله عليه وآله) را بدان هشدار داد و فرمود: «بزودي خدا از ستمکار انتقام مي ستاند و آنرا که مستحق است به او مي خوراند و ميچشاند.... آنانکه در درون خود ترس و وحشت و در برون شمشير و جنگ را پيشه قرار داده اند » (نهج البلاغه، خطبه 158)
و بايسته است همگان از رنج ها و بلاهاي پيشين براي بازسازي عراقي اسلامي، نبوي و علوي عبرت برگيرند که تمام مردم در آن در عين نيکي و کرامت از نعمت هاي آن بهره مند شوند. والله هوالمعين
دفتر حضرت آية الله العظمي سيد صادق شيرازي (مد ظله)
دوم رجب المرجب 1424 هـ. ق – شهر مقدس قــم