روز سه شنبه 17دي ماه1387 و همزمان با تاسوعاي سيد و سالار شهيدان کرب و بلا، دفتر آيت الله العظمي شيرازي ديگر جاهاي شهر مقدس قم و جهان تشيع حال و هواي ويژه اي داشت در مراسمي که بدين مناسبت جانگداز برگزار شد، روحانيون، فضلاي حوزه، هيئت هايي به نمايندگي از بيوت مراجع معظم تقليد و شخصيت هاي گوناگون از جمله آيت الله سيد محمد باقر ابطحي، فرزند مرجع عالي قدر آيت الله العظمي وحيد خراساني، فرزند مرجع عالي قدر آيت الله العظمي سيد محمد سعيد حکيم، آيت الله سيد محمد اصفهاني و پژوهشگر ارجمند حجت الاسلام والمسلمين سيد محمود بحرالعلوم ميردامادي دامت برکاتهم حضور يافتند و در عزاي سالار شهيدان اشک ماتم ريختند.

از سوي ديگر شماري از هيئت ها و دستجات عزاداري شهر مقدس قم از جمله دست عزاداري حسينيه بيت الحسن عليه السلام (کربلايي هاي ساکن شهر مقدس قم)، هيئت حضرت علي اکبر عليه السلام و هيئت متوسلين به چهارده معصوم صلوات الله عليه (برادران افغان) ضمن حضور در اين مراسم پرفيض بر سر و سينه زدند و به زنجيرزني و عزداراي پرداختند.

خطباي ارجمند حجج اسلام بيگدلي، خوش فهم، عالمي و محمودي دام عزهم سخنرانان اين مراسم معنوي بودند که هر کدام به بيان پاره اي از حماسه آفريني ها و مصائب حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام و ياران فداکارشان پرداختند.

سخنرانان اين مراسم خاطر نشان کردند: مرحوم دربندي قدس سره الشريف در کتاب اکسير العبادات في اسرار الشهادات آورده است: وقتي روز قيامت فرا مي رسد و کار بر مردم دشوار مي گردد رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله به اذن باري تعالي حضرت اميرالمؤمنين علي صلوات الله عليه را در پي دختر ارجمندشان صديقه کبري حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها مي فرستند تا در مقام شفاعت حضور يابد. در پي اين فرمان، مولاي متقيان رو به سوي سيده نسوان مي کنند و ضمن ابلاغ فرموده رسول خدا صلي الله عليه وآله، از حضرت مي خواهند که در مقام شفاعت حضور يابد. آن گاه از مادر سادات مي پرسد: اي فاطمه، از اسباب شفاعت چه چيزي داري؟ و براي چنين روزي که فزع اکبر در آن است چه اندوخته اي؟ حضرت فاطمه سلام الله عليها به ايشان پاسخ مي دهند: اي اميرمؤمنان، براي امروز دو دست بريده پسرم عباس سلام الله عليه برايمان کافي است(1).

سخنرانان اين مراسم همچنين تأکيد کردند: اصحاب امام که درود خدا بر آن حضرت و آنان باد از خصوصيات ويژه و منحصر به فردي برخوردار بودند. از جمله مي توان به اين نکته اشاره کرد که آن عزيزان، پس از چهارده معصوم صلوات الله عليهم پيشاهنگ کساني هستند که خدا از آنان خشنود است و خود نيز از خدايشان خرسندند. مولايمان امام صادق عليه السلام فرمودند: سوره فجر را در نمازهاي واجب و مستحب خود بخوانيد چرا که اين سوره، سوره حسين است. نسبت به اين سوره رغبت داشته باشيد، خدا بر شما رحمت آرد [و پدر و مادرتان را بيامرزد].

ابواسامه که در اين مجلس حاضر بود پرسيد: چگونه اين سوره به حسين سلام الله عليها اختصاص يافته است؟ حضرت فرمودند: نشنيده اي که خداي متعال دراين سوره مي فرمايد: «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ {الفجر/27} ارْجِعِي إِلَي رَبِّکِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً {الفجر/28} فَادْخُلِي فِي عِبَادِي {الفجر/29} وَادْخُلِي جَنَّتِي(2)؛ اي روح آرام يافته، به سوي پروردگارت باز گرد در حالي که هم تو از او خشنودي و هم او از تو خشنود است. پس در ميان بندگانم درآي و در بهشت من داخل شو» در اين آيه منظور خدا حسين بن علي صلوات الله عليهما است. چون اوست که صاحب نفس مطمئنه است و خدا از او خرسند و او نيز از خدا خشنود است و اصحاب او از خاندان محمد صلي الله عليه وآله کساني هستند که از خدا راضي اند و او نيز از آنان خشنود است و اين سوره مخصوص حسين بن علي عليهما السلام و شيعيان او، شيعيان آل محمد صلوات الله عليهم است.

هر کس به قرائت آن خو کند در بهشت با امام حسين عليه السلام و در درجه آن حضرت خواهد بود و خداوند عزيز و حکيم است(3).

1) آيت الله محمد ابراهيم کلباسي نجفي، الخصائص العباسية، ص325، (ويژگي چهلم).

2) سوره فجر (81)، آيات 27 تا 30.

3) تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص769 (سوره الفجر وما فيها من....).