در ادامه سلسله مراسم سوگواري شهادت حضرت زهرا عليها السلام روزهاي شنبه و يک شنبه (14 و 15 جمادي الأول) مؤمنان و ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت با حضور در دفتر آيت الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله در شهر مقدس قم اين ايام را گرامي داشتند وبه اقامه عزاداري پرداختند.

سخنرانان اين مراسم در دومين روز اين مراسم حجج اسلام ومسلمين سيد ابوالفضل يثربي، شيخ جوانمرد، شيخ عالمي، و در سومين روز سيد مدرسي، شيخ مولانا وشيخ زرگر بودند که با اشاره به فرازهايي از تاريخ درخشان زندگاني حضرت زهرا سلام الله عليها به بيان مناقب آن جناب پرداختند.

در اين مراسم سخنرانان محترم ضمن سخناني با اشاره به عظمت و جايگاه والاي فاطمه زهرا سلام الله عليها اظهار داشتند: پس از شهادت جانگداز رسول گرامي اسلام صلّي الله عليه وآله بزرگ ترين فاجعه اي که در تاريخ اسلام به وجود آمد، برپايي نشست سقيفه بود؛ نشستي که در آن جمعي از زورمداران و دنياپرستانِ از خدا غافل دور هم گرد آمده و دو بدعت بزرگ در اسلام بنا نهادند که تاکنون نيز باقي است و در حال فاجعه آفريدن و قرباني کردن است.

بدعت اول آنان اين بود که خداي متعال براي اداره جامعه بزرگ اسلامي قوانين و مقرراتي بر پيامبر خود فرو فرستاده بود تا مردم و مسلمين بتوانند بر اساس پاکي، صداقت و عدالت با يکديگر زندگي کنند، اما آنها پس از پيامبر صلّي الله عليه وآله اين قوانين را تغيير داده و از مدار اصلي و صحيح خارج ساختند به طوري که اين تغييرات باطل در دوران بني اميه و بني عباس به اوج ظلمت و گمراهي خود رسيد.

دومين بدعت خطرناکي که اعضاي سقيفه بنا نهادند، مطرح ساختن بحث «مصلحت» بود تا بتوانند هر گاه خواستند قانوني که خداي متعال دستور داده است را به بهانه مصلحت اسلام و مسملين زيرپا گذاشته و بر اساس رأي و نظر خويش عمل کنند که متأسفانه اين بدعت ادامه يافت و تاکنون نيز پا برجاست.

يکي از سخنرانان اين مراسم با بيان حديثي از کتاب اهل سنت اظهار داشت: در کتابهاي اهل تسنن آمده است که پس از مصائبي که بر سر بانوي دو سرا حضرت زهرا عليها السلام آمد و در بستر بيماري افتاد، ابوبکر و عمر قصد عيادت ايشان را کردند. ولي حضرت زهرا عليها السلام به آنان اجازه نداد. لذا دست به دامان مولاي متقيان علي عليه السلام شدند. وقتي با وساطت ايشان به خدمت حضرت رسيدند و سلام کردند، حضرت پاسخ سلام آنها را ندادند، که هزار نکته باريک تر از مو در اين حرکت حضرت وجود دارد. در ادامه حضرت زهرا عليها السلام از آنان پرسيد آيا شما از رسول خدا نشنيديد که فرمود: «فاطمة بضعة مني من آذاها فقد آذاني؛(1) فاطمه پاره تن من است هر که او را بيازارد مرا آزرده است»؟ گفتند: آري. آن گاه حضرت دستانش را به سوي آسمان بلند کردند و فرمودند: خدايا شاهد باش که اين دو تن مرا آزردند و من از آنان به تو و پيامبر شکايت مي کنم و هرگز از آنان راضي نخواهم شد تا پدرم را ملاقات کنم و... .

وي افزود: با توجه به آيه شريفه «إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا؛(2) کساني که خدا و رسول او را آزار مي دهند خدا در دنيا و آخرت آنان را لعن مي کند و عذابي خوار کننده برايشان مهيا ساخته است» معلوم مي شود که همه کساني که حضرت زهرا را آزردند مورد لعنت خدا و رسول هستند و عذابي خوار کننده در انتظار آنان است.

اين سخنرانان همچنين خاطرنشان کردند: يکي از صحابه مي گويد روزي حضرت زهرا سلام الله عليها را بسيار ناراحت و پريشان ديدم. خدمتشان رسيدم و علت را جويا شدم که فرمودند: ببينيد چگونه حق را از مسير خود خارج ساخته و ولايت و امامت را خانه نشين کرده اند و با زور، خلافت را غصب کردند. پرسيدم: آيا رسول الله صلّي الله عليه وآله در مورد خلافت علي عليه السّلام پس از خود، سخني هم گفته اند؟ حضرت در حالي که بسيار محزون بودند، دست از گريه برداشته و فرمودند: عجبا، مگر روز غدير را فراموش کرده ايد؟ گفتم: يا فاطمه، چرا علي از خود دفاع نمي کند و حق خويشتن را نمي گيرد؟ پاسخ دادند: مَثَل علي مَثَل کعبه است، مردم بايد به سراغ کعبه بروند نه کعبه به سراغ مردم آيد، که کنايه از آن است مردم حضرت را ترک کرده اند لذا خود بايد به سراغ حضرت بروند و او را به عنوان پيشوا و رهبر پيروي کنند.

همچنين يکي از سخنرانان با اشاره به خطبه حضرت زهرا عليها السلام گفت: فاطمه زهرا سلام الله عليها بانوي بزرگواري بود که تنها دو دهه در اين جهان زندگي کرد اما با اين وجود، چنان شجاعت، عظمت و قدرتي داشت که در مسجد بزرگ آن روز مسلمين حاضر شد و چنان خطبه اي ايراد کرد که تمامي مجلس را به لرزه درآورد و کسي هم در مقابل، جرأتِ اعتراض يا سخني را به خود راه نداد.

حضرت زهرا سلام الله عليها در بخشي از خطبه خود خطاب به حاضرين فرموده اند: آن هنگامي که پيامبر خدا از ميان شما رخت بر بست و به ديار باقي شتافت نفاق و دورويي نيز در بين شما آشکار شد. واي بر آن عالم نماياني که دين همچون مومي در دست آنان باشد و براي حفظ قدرت و حکومت، با نام دين، انسان هاي بي گناه را با ظلم و ستم کُشته و از بين مي برند.

خطبه گهربار فاطمه زهرا سلام الله عليها منشور جاودانه و معجزه آسايي است که در آن از دين خدا و پايه هاي اسلام که پدر گرامي شان پيام آور آن بود، به خوبي دفاع شده است.

 

 

 

 

1) بحارالانوار، ج28، ص302 (تبيين...).

2) احزاب(33)، آيه57.