LOGIN
خبر
shirazi.ir
خلاصه بیانات آیت الله العظمی شیرازی دام ظله در جمع مبلغان دینی در آستانه محرم الحرام 1443
کد 23778
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 21 شهریور 1400 - 4 صفر الأحزان 1443

مرجع عالیقدر شیعیان حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی دام ظله طبق روال سنوات گذشته در آستانه ماه محرم الحرام 1443 در جمع مبلغان دینی در بیت مرجعیت شهر مقدس قم حضور یافتند و به این مناسبت مطالب ارزشمندی را بیان کردند. چکیده این بیانات به شرح زیر است:

 
بسم الله الرحمن الرحیم
 
در آستانه ماه محرم و صفر هستیم؛ دو ماهی که ماه عزا و مصیبت است. بدترین و فجیع ترین ظلم های تاریخ در روز عاشورا رخ داده است که بی نظیر بوده و خواهد بود.

بنده این مصیبت را به مقام رفیع و شامخ امامت کبری و ولایت عظمی حضرت بقیة الله الأعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف تعزیت عرض می کنم. با امید اینکه خدای عزوجل عنایت خاصه ای در تعجیل ظهور ایشان بفرمایند تا تمام ظلم هایی که در سراسر دنیا برای مسلمین و غیرمسلمین وجود دارد مرتفع شود. همینطور این مصیبت را به همگان در هر نقطه ای از عالم تعزیت عرض می کنم؛ چراکه این مصیبت برای تمام ماسوی الله است.

در کامل الزیارات وارد شده است که پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله عده ای را نفرین کرده اند. ایشان فرمودند: «اللهم اخذل من خذله» معنای تحت اللفظی این عبارت آن است که خدایا با علم و قدرت واسعه خود هر کسی را که امام حسین علیه السلام را خذلان می کند، خذلان کن.

خذلان نقیض نصرت و یک امر سلبی است؛ یعنی یاری نکردن. این عبارت اینگونه معنا می شود که هر کسی در یاری امام حسین علیه السلام کوتاهی کند، خدایا تو نیز او را یاری نکن.

خذلان در این عبارت به صورت مطلق آمده است؛ یعنی اگر چنین شخصی دچار هر مشکلی اعم از سیاسی، خانوادگی، اجتماعی و... شد، او را یاری نکن.

سؤال است که چرا برخی از دعاها مستجاب نمی شود. مرحوم سید ابن طاووس و دیگر علما برخی از اسباب عدم استجابت دعا را گردآوری کرده اند که به شانزده مورد می رسد.

این اسباب منحصر به این شانزده مورد نیست و یاری نکردن امام حسین علیه السلام نیز یکی از این اسباب است و این فقط عقوبت در دنیا است و وای به عقوبت آخرت.

اگر کسی قدرت ساخت حسینیه و برگزاری مراسم برای امام حسین علیه السلام و یا قدرت جمع آوری مبالغ نقدی برای ایشان را داشت و انجام نداد، در یاری آن حضرت کوتاهی کرده است.

ایشان در ادامه افزودند: در طول تاریخ چندین بار کربلا دچار طاعون و وبا و بیماری شد و برخی از علمای بزرگ شیعه براثر آن درگذشتند. همینطور در نجف اشرف و سایر نقاط عراق که در کتاب های تاریخی از جمله: اعیان الشیعه و اعلام الشیعه و خاتمه مستدرک به آن اشاره شده است.

مرحوم والد نقل می کردند زمانی در کربلا وبا شایع شد و عده زیادی را از بین برد و کار به جایی رسید که مردم مرده های خود را در خیابان رها کرده بودند. ایشان ادامه می دادند که برخی از خانه ها براثر بیماری از سکنه خالی شد. اما از منزل ما حتی یک نفر از دنیا نرفت و دلیل آن ذکر مصیبتی بود که هر روز در منزل ما برپا بود.

اگر کسی در یاری دستگاه امام حسین علیه السلام کوتاهی کند، شامل خذلان خدای متعال می شود. از خود بپرسیم که از سال گذشته تا امسال چند حسینیه به حسینیه ها اضافه شده است؟ آیا کسی قدرت ساخت حسینیه را نداشته است؟!

تشکیک و ایجاد شبهه از زمان های گذشته بوده است و حتی برخی شهادت حضرت امام حسین علیه السلام را نیز انکار کردند. چند نفر از مردم دنیا با امام حسین علیه السلام آشنا هستند؟ آیا نباید این افراد با این امام بزرگوار آشنا شوند؟! این مسئولیتی برای همگان است.

بنده بارها عرض کرده ام که امام حسین علیه السلام در تاریخ بشریت و تاریخ پیامبر و سایر معصومین علیهم السلام و مخصوصاً در تاریخ شیعه استثنا هستند.

مرجع عالیقدر فرمودند: دو گروه در راه یاری امام حسین علیه السلام مسئولیت بیشتری دارند: یکی عالمان و دیگری جوانان به سبب نشاط و نیرویی که دارند.

آنان باید وظیفه خود را بشناسند و به آن عمل کنند.

اگر کسی در سال گذشته برای امام حسین علیه السلام مراسم عزاداری برگزار کرد و امسال نکرد و اگر کسی در سال گذشته علیرغم آزار دیدن و... به زیارت ایشان رفت و امسال هم می توانست اینگونه به زیارت برود و نرفت، طبق روایتِ گفته شده ملعون است.

در باب زیارت امام حسین علیه السلام وارد شده است که شخصی به امام معصوم علیه السلام عرض کرد من ترس دارم که با کشتی به زیارت جدّتان امام حسین علیه السلام بروم. حضرت فرمودند: تنکفئ فی الجنة.

سؤال است که آیا این شخص سؤال و جواب ندارد که امام فرمودند وارد بهشت می شود؟! این از استثنائات امام حسین علیه السلام است.

عده ای از شهری به شهر دیگری رفتند تا برای تعظیم شعائر حسینی از خیّران کمک مالی جمع آوری کنند. این افراد به دیدن من آمدند و یکی از آنان گفت: به حضرت سیدالشهدا علیه السلام عرض کردم هرچه تا به حال به شما خدمت کردم برایم بس است، چون به من در این راه اهانت کرده اند.

بنده به ایشان عرض کردم: آیا شما را بیرون هم راندند؟! گفت: نه.

سؤال کردم: آیا آب دهان به صورت شما انداختند؟! گفت: نه.

به او گفتم: به صورت پیامبر صلی الله علیه وآله آب دهان هم انداختند.

جوانان! تاریخ پیامبر صلی الله علیه وآله را خودتان و با تدبر مطالعه کنید. ایشان در راه تبلیغ هم رانده شدند، هم آزار دیدند و هم آب دهان به صورتشان انداختند، اما ایشان شکایتی نکردند و دست از کارشان برنداشتند.

این خصلت را از رسول خدا صلی الله علیه وآله بیاموزید.

حبس شدن در راه حضرت سیدالشهدا علیه السلام و آزار دیدن در راه ایشان طبق روایات صریح اهل بیت علیهم السلام دارای اجر و ثواب است.

حدود صد سال قبل در همین کشور ایران هزاران روضه خوان را دستگیر کردند و حبس کردند و جریمه کردند به این دلیل که مخفیانه روضه حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام را برپا می کردند.

اکنون شکنجه گران آن ها کجایند؟! متوکل ها و بنی امیه ها و بنی عباس ها کجایند؟!

آیت الله العظمی شیرازی ادامه دادند: هرگونه ترک نصرتی در دستگاه حضرت سیدالشهدا علیه السلام مصداق خذلان ایشان است. باید تا می توانیم در این دستگاه سخن منفی نگوییم.

به تازگی شخصی گفته است مجالس حضرت سیدالشهدا علیه السلام در زمان ائمه علیهم السلام به این صورت نبوده است و برگزاری آن ضرورتی ندارد.

بنده سال ها تحقیق کرده ام اما در جایی نیافتم که عالمی از عالمان شیعه مؤمنان را به سبب وبا و طاعون و... از زیارت امام حسین علیه السلام منع کرده باشند.

مرحوم صاحب عروه می فرمایند: اگر کسی در حالت خوف به حج واجب رفت و مشکلی برایش پیش نیامد، این حج از او به عنوان حجة الاسلام مقبول نیست.

اما علما در مورد زیارت امام حسین علیه السلام می فرمایند حتی در حالت خوف، مستحب است و حتی برخی از علما از جمله شیخ خضر بن شلال فرموده اند حتی مرگ در این راه جایز است.

معظم له فرمودند: مسأله دیگر مبحث تبلیغ دین و اسلام و امام حسین علیه السلام است که باید در این ماه به آن پرداخته شود و از طریق آن از اسلام اصیل و صحیح تبلیغ شود؛ اسلامی که حتی در کشورهای اسلامی اجرا نمی شود.

عقاید، احکام و اخلاق اسلام باید به جهان رسانده شود. این مسئولیت بر عهده همگان در حدّ توانشان است. در این ماه باید بیش از پیش به تبلیغ این مسائل رسیدگی شود.

امروز شبکه های ماهواره ای بسیاری در راه خدشه دار کردن چهره اسلام فعالیت می کنند که مقابله با آن بر عهده همگان است و در این باب وظیفه علما بیشتر از سایرین است.

در روایت آمده است که شیطان بزرگ در هنگام شهادت حضرت امام حسین علیه السلام فریاد زد و به اعوان خود گفت: علیکم بالتشکیک.

امروز سرمنشأ این تشکیک ها شیطان است و بر همگان واجب است با این تشکیک ها مقابله کنند.

تعظیم شعائر مقدس امام حسین علیه السلام از تقوای قلب است و مصداق آن عرفی است. یعنی هر چیزی که از نظر عرفی تجلیل و تعظیم امام حسین علیه السلام باشد، این از شعائر ایشان است.

این عزاداری ها، مراسم ها، استقبال محرم، سیاه کوبی ها و... تماماً از شعائر حسینی است و مخالفت با آن یا از نادانی است و یا از عوام فریبی.

اگر کسی لمعه و رسائل و... را خوانده باشد با آن مخالفت نمی کند. کسانی با این شعائر مخالفت می کنند که در پی منطق رأی باشند نه منطق اهل بیت علیهم السلام.

در راه تعظیم شعائر حسینی بکوشید و تا سال بعد آن را گسترش دهید. شایسته است حتی در این راه قرض کنید همانگونه که برای سایر امور زندگی قرض می کنید.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام مقروض از دنیا رفتند چراکه برای اعتلای اسلام و امور مسلمین قرض گرفته بودند. شایسته است ما نیز از این سیره پیروی کنیم و در راه گسترش شعائر حسینی قرض کنیم. این کار کرامت و فضیلت برای ماست.

سعی کنید تمام شعائر مقدس امام حسین علیه السلام ادامه پیدا کند و گسترش یابد و شعائر جایز دیگر نیز مانند استقبال ماه محرم به آن اضافه شود.

در روایت از امام صادق علیه السلام آمده است: «عُلَماءُ شیعَتِنا مُرابِطونَ فِی الثَّغرِ الّذی یَلی إبلیسَ و عَفاریتَهُ ، یَمنَعونَهُم عَنِ الخُروجِ عَلی ضُعَفاءِ شیعَتِنا ، و عَن أن یَتَسَلَّطَ عَلَیهِم إبلیسُ و شیعَتُهُ؛ علمای شیعه ما، نگهبانان مرزی هستند که در آن سویش ابلیس و دیوهایش قرار دارند و [این علما] جلوی یورش آن ها به شیعیان ناتوان ما و تسلّط یافتن ابلیس و پیروان او بر ایشان را می گیرند».

رباط به این معنا بوده است که در بین بلاد کفر و مملکت اسلامی اشخاصی برای نگهبانی و محافظت مستقر می شدند تا مملکت اسلامی توسط دشمن مورد حمله ناگهانی واقع نشود.

در این روایت نیز عالمان به نگهبانان دین در مقابل شیاطین تشبیه شده اند. در کنار علما جوانان باید از دین و شعائر حسینی محافظت کنند.

آیت الله العظمی شیرازی دام ظله در بخش پایانی سخنانشان فرمودند: مسأله دیگر، موضوع اربعین و تعظیم شعائر حسینی در آن ایام است که تلاش و کوشش مردم عراق در این مقوله قابل تحسین است. از اکنون تصمیم بگیرید که به اندازه توان در هر نقطه از دنیا برای تجلیل از اربعین گام بردارید تا مانند اربعین سال گذشته نسبت به آن کوتاهی نشود.
 
وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین
 

  • نظری برای این خبر درج نشده است.