بسم الله الرحمن الرحيم
«إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الإِصْلاَحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلاَّ بِاللّهِ عَلَيْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ»(سوره ي هود، آيه88).
امروزه جهان اسلام دستخوش امواج اعتراضاتي شده است که پديد آورندگان آن تنها و تنها خواهان حقوق خود و اصلاحات واقعي کشورها مي باشند، چراکه غالب توده هاي معترض زير خط فقر زندگي مي کنند و از بيکاري، محدوديت ها، ماليات هاي سنگين و قوانين سخت و استبداديِ مخالف شرع، عقل و کرامت به ستوه آمده اند.
از سوي ديگر برخي از نيروهاي امنيتي، آزادي بيان و اظهارنظر مردم معترض را ناديده گرفتند و با معترضان برخوردي سخت و خشن کردند که در نتيجه جان بي گناهاني به ناحق گرفته و خون هايي ريخته شد! اعمال بدون تأملي که امور را پيچيده تر کرده، کشورها را به تاريکي کشانده است.
با در نظر داشتن شرايط بحراني جوامع اسلامي، دفتر مرجع عاليقدر جهان تشيع حضرت آيت الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي مدظله العالي در کربلاي معلي يادآوري مطالبي را لازم مي داند که ذيلاً بيان مي شود:
1. اعتراضات فراگير و سيل آساي مردمي از روح ميهن دوستي و اصلاح طلبي معترضان حکايت دارد که به اصلاحات بنيادين فرا مي خواند و اين خواسته، حق مشروع و انساني است.
2. آزادي بيان، به کارگيري انواع رسانه ها، تأسيس انجمن ها، سازمان ها و احزاب وطن دوستِ درستکار و تشکيل همايش ها و جز آن ديگر حق مشروع و قانوني تمامي افراد جامعه است و هرگاه اين حق مشروع مصادره شود، غلتيدن [حاکمان] در پرتگاه ديکتاتوري و پر شدن زندان ها از مردم بي گناه امري قطعي و حتمي خواهد بود.
3. برخورداري از آزادي در تمام عرصه ها، اما در چارچوب شرع ديگر خواسته ي ملت هاي معترض و به پاخاسته است و البته اين خواسته امري است حياتي که تمام عرصه هاي: آباداني، آموزش و پرورش، کشاورزي، بازرگاني، سياست، اقتصاد، سفر، انتخاب محل سکونت و جز آن را دربر مي گيرد.
4. به کارگيري ابزار خشونت و شليک گلوله ي جنگي به سوي معترضان بي گناه اقدامي است ناپسند و نکوهيده که توده ها را بر ادامه ي راه براي نيل به اصلاحات پايدارتر مي کند و روشن باشد کشتاري که از معترضان صورت گرفته مشمول اين سخن خداست که مي فرمايد: «مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا...؛ هرکس کسي را ـ جز به قصاص قتل، يا [به کيفر] فسادي در زمين ـ بکشد، چنان است که گويي همه ي مردم را کشته باشد»(سوره ي مائده، آيه32).
5. فساد اداري، مصادره ي ثروت مردم و اندوختن آن در حساب هاي شخصي در خارج از کشور، بر محروميت، بيکاري، عقب ماندگي، بيماري، جهل و سوء مديريت در خدمت رساني به مردم افزوده است و همين امر زخم جان مظلومان و لگدکوب شدگان از مردم اين جوامع را عميق تر و انواع مصيبت ها و رنج ها را بر سر آنان آوار کرده است.
6. بر يک حقيقت ثابت تأکيد مي شود و آن اين است که کشورهاي ما زماني روي آرامش را خواهد ديد که چند صدايي، نهادهاي مدني و انتخابات آزاد و بر پايه ي آموزه ي الهي «وَأَمْرُهُمْ شُورَي بَيْنَهُمْ؛ و کارشان در ميانشان مشورت است»(سوره ي شوري، آيه38) در جامعه نهادينه شود.
البته حاکمان نبايد در اين زمينه انحصارطلب و آزمند باشند، چه رسد به اين که هر صداي اعتراضي را خفه کنند.
روشن است که جنبش هاي اعتراضي، تماميت خواهي سياسي و سلطه ي همه جانبه ي تک حزبي که حاکمان را به عقب ماندگي و استبداد به عنوان ريشه هر فساد، جهل و عقب ماندگي، کشانده است، بر نمي تابد. حاکمي که اين حقوق را ناديده بگيرد مصداق بارز حديث شريف «من استبدّ برأيه هلک؛ هرکس بر نظر و رأي خود استبداد ورزد هلاک خواهد شد» است.
«اللهم إنّا نرغب إليک في دولة کريمة تعز بها الإسلام وأهله وتذل بها النفاق وأهله وتجعلنا فيها من الدعاة إلي طاعتک والقادة إلي سبيلک وترزقنا بها کرامة الدنيا والآخرة».
خدايا، ميهن و ملت هاي ما را از هر گزندي در امان بدار و آخرين نيايش ما اين است که: ستايش ويژه ي پروردگار جهانيان است.
15/ربيع الأول/1432ق مصادف با 30/11/1389
دفتر مرجع عاليقدر حضرت آيت الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي مدظله العالي
کربلاي معلي
