LOGIN
دیدارها
shirazi.ir
مرجع عالیقدر: ان شاء الله بزودی آزادی سراسر جهان را فرا خواهد گرفت
کد 2627
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 04 تیر 1390 - 22 رجب الأصب 1432
جمعی از نخبگان و فرهیختگان مستبصر راه یافته به مذهب حقه تشیع از کشورهای تونس و فلسطین از جمله آقایان سید صلاح الدین مغرانی از جنوب تونس، دکتر محمد هشام سلطان از شهر الخلیلِ فلسطین اشغالی، متخصص در عقاید و فلسفه و فارغ التحصیل دانشگاه الازهر مصر و استاد دانشگاه اردن و آقای رضوی مدیر مؤسسه ی تیجانی در شهر مقدس قم با بزرگ مرجع جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی دیدار کردند و مورد استقبال ایشان قرار گرفتند.

در ابتدای این دیدار آقای صلاح الدین و دکتر محمد هشام گزارشی از اوضاع جاری تونس و اردن، به ویژه درباره ی اوضاع شیعیان آن دیار به معظم له ارائه داده و یادآوری کرد که در آن کشورها با اندیشه های شیعی و فرهنگ اهل بیت علیهم السلام برخورد می شود و شیعیان در تنگنا و در معرض آزار و اذیت قرار دارند.

آقای صلاح الدین با تأکید بر این مطلب که مؤمنان و علمای عراق و ایران باید از شرایط و فرصت آزادی موجود در تونسِ پس از سقوط دیکتاتور کمال استفاده را نموده و در راه نشر و معرفی اندیشه و فرهنگ اهل بیت علیهم السلام در آن مناطق بکوشند.

سپس میهمانان به رهنمودهای مرجع عالیقدر گوش فرا دادند. ایشان خطاب به میهمانان فرمودند: امام امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: «مرارة الدنیا حلاوة الآخرة؛(1) تلخ کامی های دنیا [مایه ی] شیرین کامی در آخرت است».

این سخن امیرالمؤمنین علیه السلام بهترین مددکار به هنگام سختی ها و مایه ی همدردی در گرفتاری ماست و نه تنها تحمل مشکلات را برای انسان هموار می کند، بلکه او را به استقبال از مشکلات وا می دارد.

معظم له افزودند: شما هرچه در راه خدا و راه حق سختی ببینید و به علت سختی ها و آزارها کام تان تلخ شود، به همان اندازه در آخرت شیرین کام و شادمان خواهید شد، پس تلخ کامی های مسیری که در آن گام نهاده اید گوارای تان باد و بدانید که پیش از شما کسانی که خود را وقف اهل بیت علیهم السلام کرده بودند صدها و هزاران بار بیش از شما سختی کشیدند و تلخی ستم چشیدند.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در ادامه به نمونه ای از سختی ها و فشارهای فراوانی که در طول تاریخ بر مروّجین مکتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام وارد شد اشاره و فرمودند: محمد بن عُمیر از اصحاب خاصِّ امام کاظم علیه السلام بود. هارون الرشید او را بازداشت کرد و هفده سال او را به زندان افکند و سخت ترین شکنجه ها را در حق او روا داشت:

بنا به نقل تاریخ شکنجه هایی چون: سیلی زدن های مداوم، زدن با چوبدستی، زدن با تازیانه، زدن با چوبی پهن و دراز که ده ها میخ در آن تعبیه شده و نوک تیز آن از دیگر طرف چوب برآمده بود، از شیوه های رایج شکنجه در روزگار بنی العباس بود. استفاده از چوب میخ آجین بدین صورت بود که زندانی را برهنه می کردند و مأمور چوب را در دست می گرفت و با ضربه ای سخت آن را بر بدن محکوم می کوفت که در نتیجه سرهای تیز میخ به بدن او وارد می شد و آن شخص بیهوش می شد. جلاد درنگ می کرد تا محکوم به هوش بیاید و شکنجه تکرار می شد.

محمد بن عُمیر در طول هفده سالی که در زندان هارون بود هزار ضربه ی این ابزار شکنجه را بر خود هموار کرد.

مرجع عالیقدر در ادامه ی سخنان خود به روند رویدادها و تحولات اخیر کشورهای عربی پرداخته، فرمودند: ان شاء الله بزودی آزادی سراسر جهان را فرا خواهد گرفت، اما باید بیدار بود و با احتیاط رفتار کرد، زیرا غربی ها، لائیک ها، کمونیست ها، وهابی ها و صوفیان بیشترین استفاده را از آزادی می برند، لذا مؤمنان باید اولین و بیشترین استفاده کننده از موهبت آزادی ـ آن هم برای حق و در راه حق ـ باشند. باید توجه داشت که برجسته ترین مصادیق حق، پیروی عملی از این سخن امام رضا علیه السلام است که فرموده اند: «...یتعلّم علومنا ویعلمها الناس؛(2) دانش ما را فراگیرد و به دیگران بیاموزد».

در این معنا باید همت خود را صرف پسران و دختران جوانِ محصل و دانشجو کنید، بدین معنا که آنان را جذب کرده و بر پایه ی آموزه های الهیِ برگرفته از معارف اهل بیت علیهم السلام به ویژه در زمینه ی اخلاق و عقاید بپرورانید.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در خاتمه تأکید کردند: اخلاق والا و اعتقادات درست، از رسول اکرم صلی الله علیه وآله شخصیتی بی مانند و بزرگ ترین رهبر دوران ها ساخت؛ همان عزیزی که ابتدا رانده شده ی قریش بود و آماج آزار و شکنجه ی آنان قرار داشت.

همگی، به ویژه نسل جوان باید در برخورد با مردم روش رسول خدا صلی الله علیه وآله را در پیش بگیریم و باید اطمینان داشت که خدای متعال و اهل بیت علیهم السلام یاری گر افراد این راه هستند.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. نهج البلاغه، حکمت251.
2. وسائل الشیعه، ج27، ص92، حدیث33297.
 

  • نظری برای این خبر درج نشده است.