جمعي از مسئولان مرکز فرهنگي المنتظر (عجّل الله تعالي فرجه الشريف) از طيف هاي مختلف اعم از اساتيد حوزه و دانشگاه و نخبگان فرهنگي شهر واسط عراق در روز پنج شنبه چهارم ذي الحجة الحرام 1434ق (18/7/1392ش) در شهر مقدس قم با مرجع عاليقدر حضرت آيت الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي مدظله العالي ديدار کردند و مورد استقبال معظم له قرار گرفتند.

مرجع عاليقدر در اين ديدار ضمن ايراد نکات مهم درباب ولايت اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام و برپايي با شکوه دهه فرخنده غدير در اقصي نقاط جهان فرمودند: عراق سرزمين اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام است و آن حضرت در دوران حکومت ظاهري ـ که حدود پنج سال ادامه داشت ـ از عراق و مشخصاً از شهر کوفه بر جهان اسلام فرمانروايي کردند و اين در حالي بود که ايشان عالي ترين حاکم اسلامي بر گستره ي اسلاميِ آن روزگار که اروپا، آفريقا و آسيا را شامل مي شد بشمار مي رفتند.

مقام منيع فقاهت و مرجعيت افزودند: گستردگي اين حکومت در حالي بود که در دوران کوتاه حکومت اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام دشمنان فراوان داخلي و خارجي، سه جنگ بزرگ جمل، صفين و نهروان را در سطح گسترده اي بر آن حضرت تحميل کردند که زمان زيادي از دوران پنج ساله حکومت آن حضرت را در بر گرفته بود.

مرجع عاليقدر افزودند: علي رغم تمام آن مشکلات، به ويژه جنگ هايي که يکي از آن، براي درهم پيچيدن تاريخ (و نه يک حکومت کافي) بود، مولايمان اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام شگفت ترين، با شکوه ترين و زيباترين داستان ها در دو زمينه ي پر اهميت اقتصاد و سياست، در تاريخ بر جاي گذاشتند که دنيا در گذشته به خود نديده و به خواب نيز نخواهد ديد، چندان که همانند آن را در حال حاضر، حتي در آزاد ترين کشورها نمي توان يافت؛ مطلبي که در منابع تاريخي شيعي و آثار غير مسلمانان کاملا بدان تصريح شده است.

مرجع عاليقدرسپس به نمونه اي از رفتار شکوهمند حکومتي اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام در عرصه ي اقتصاد اشاره کرده و فرمودند: يکي از سخنان اميرمؤمنان عليه السلام در نهج البلاغه اين است که مي فرمايند: «هيهات أن يغلبني هواي، ويقودني جشعي إلي تخيِّر الأطعمة، ولعل بالحجاز أو اليمامة من لا طمع له في القرص ولا عهد له بالشبع؛ دور باد که هواي [نفس] من بر من چيره شود و زياده خواهي [و لذت جويي] مرا به انتخاب خوارک ها [ي لذيذ و گوارا] بکشاند، در حالي که شايد در حجاز و يمامه (که در آن روزگار اقتصاد چندان خوبي نداشتند) فردي باشد که اميد به يافتن گرده ي ناني نداشته و يک وعده غذاي سير نخورده باشد».

اين که امام عليه السلام فرمودند: «لعل؛ شايد» به همين معنا نظر داشتند، نه آن که به وجود چنين فردي مطمئن باشند.

مرجع عاليقدر ادامه دادند: اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام در طول تاريخ و تا امروز دشمناني قسم خورده داشته و دارند و آنها به خيال خود به آن حضرت خرده گرفته اند و مي گيرند، غافل از آن که اين موارد از فضايل آن حضرت است، نه موارد اشکال. به عنوان مثال مي گفتند: «فيه دعابة؛ در او شوخ طبعي وجود دارد» يعني تندخويي و چهره درهم کشيدن در او ديده نمي شد و لذا اين فضيلت را بر آن حضرت خرده مي گرفتند. همين دشمنان و نکوهش کنندگان نتوانستند بر سخن پيش گفته ي اميرمؤمنان امام علي عليه السلام خرده بگيرند و ـ مثلاً ـ بگويند: نه، چنين نيست، بلکه سکوت کردند، زيرا خوب مي دانستند که مردم در حکومت اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام در رفاه و آسايش روزگار مي گذراندند.

مرجع عاليقدر افزودند: به حاکمان امروز، به ويژه سران کشورهاي فوق العاده ثروتمند توجه کنيد و ببينيد احدي از آنان مي تواند چنين ادعايي داشته باشد و با اطمينان خاطر از عدم وجود گرسنه اي در گستره ي حکومتي خود سخن بگويد!

مرجع عاليقدر در ادامه به نمونه هاي ديگري از تعامل سياسي و حکومتي حضرتش با مردم سخن گفته و فرمودند: آزادي، مهم ترين عنصري است که در چارچوب تعاملِ حکومت با مردم قرار دارد.

حضرت آيت الله العظمي شيرازي سپس خطاب به ميهمانان حاضر فرمودند: عراق معتمداني را جز شما ندارد، پس در راه تربيت و تهذيب جوانان عراق بر پايه ي اصول و فرهنگ اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام بکوشيد و تنها دوستي معيار نباشد و اين امر مهم را بدانيد که ولايت و سرسپردگي آن حضرت واجب است.

بکوشيد تا جوانان عراق، اميرمؤمنان حضرت علي بن ابي طالب عليهماالسلام را بشناسند و دريابند که حضرت چه دانش آسماني و فرهنگ انساني و قرآني را ترويج و گسترش دادند. اگر جوانان عراق به چنين مرتبه اي از شناخت برسند، نه تنها عراق يا منطقه که تمام جهان را اصلاح خواهند کرد. اين بخش، مهم ترين مسئوليت و وظيفه ي شماست، پس در نسبت و سطح مسئوليت خود بينديشيد و آنچه از گرفتاري و تنگنا که در اين راه به شما مي رسد با صبوري تحمل کنيد که خداي متعال مي فرمايد: «وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ» پس صبر کنيد و درگذريد تا عراق و جهان را به سوي فردايي روشن پيش بريد.

مرجع عاليقدر سپس به پيشرفت برخي کشورها در عرصه ي اقتصاد اشاره کردند و فرمودند: در جنگ دوم جهاني بيشتر کشورها و ملت ها نابود شدند ولي يکي از کشورهاي آسياي شرقي و يکي از کشورهاي اسلامي که نام آنها را نمي برم بيشترين صدمه را ديدند. به راستي پس از پايان يافتن جنگ، آن کشور آسياي شرقي چه کرد؟

آن کشور [خواسته يا ناخواسته، دانسته يا نادانسته] به بخشي از نامه ي اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام به مالک اشتر ـ نامه 53 ـ که در سال 38 هجري هنگامي که او را به فرمانداري مصر انتخاب کرده نوشتند عمل کرد، بدين معنا که تجارت، به ويژه صادرات و واردات را در دست مردم آزاد گذاشته و دولت فقط به عنوان ناظر عمل کرد تا مبادا در حق مردم اجحاف شود.

در واقع دولت آن کشور تجارت را به مردم سپرد و بدين ترتيب در عرصه ي اقتصاد پيشرفت قابل توجه و چشمگيري به دست آورد.

در مقابل، آن کشور اسلامي به همان حال مانده است، زيرا ـ با کمال تأسف ـ در عمل، حتي به يک کلمه از آن نامه گران بهاي اميرمؤمنان حضرت علي عليه السلام عمل نکرده است.

مسأله ي تأسف بار اين است که غالب جوانان ـ چه محصل، چه دانشجو، چه از ديگر طبقات ـ اين را نشنيده اند و از آن ناآگاهند. بر شماست که در راه ساختن عراق نوين به وسيله ي جوانان بکوشيد و بدانيد که با برخوردارکردن آنان با فرهنگ اميرمؤمنان عليه السلام مي توانيد به اين هدف برسيد.

اين کار مهم ترين مسئوليت امروز شما به شمار مي رود و مهم ترين ارمغاني است که به آينده ي عراق، آينده ي اسلام، آينده ي اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام و آينده ي منطقه و جهان تقديم خواهيد کرد.

توجه داشته باشيد که فرهنگ، سيره و تاريخ اميرمؤمنان عليه السلام تا به امروز بي مانند بوده و هست.

حضرت آيت الله العظمي شيرازي در خاتمه براي موفقيت روز افزون ميهمانان و رسيدن شان به قله ي ايفاي اين مسئوليت دعا کردند.