روزهای بعد از سالروز شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام، حضرت آیت الله حاج سید حجت موحد ابطحی از علمای برجسته اصفهان و هیئت همراه با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی دیدار کردند.
در این دیدار آیت الله موحد ابطحی در گزارشی از استقبال کم نظیر مؤمنان در حوزه های علمیه و دیگر اقشار جامعه از اعلان روز هفتم ماه صفر به عنوان سالروز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام خبر داده و افزودند: به این نتیجه رسیدیم که اقشار مختلف جامعه برای برگزاری مراسم سوگواری آن حضرت به طور رسمی در این روز، برای سال های آینده آمادگی لازم را دارند.
آیت الله ابطحی سپس از مرجع عالیقدر در خواست نمودند که در این زمینه رهنمودهایی کارساز ارائه فرمایند و ضمن این درخواست یادآوری نمودند: رهنمودهای حضرت عالی در این زمینه مایه ی تقویت آن خواهد بود، چنان که درباره ی شهادت حضرت رقیه بنت الحسین سلام الله علیها فرمودید که روز پنجم ماه صفر باید به عنوان روز شهادت دردانه ی امام حسین علیه السلام جهانی شود؛ با رهنمودهای حضرتعالی روز شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها جهانی شده است و امیدواریم که روز هفتم ماه صفر نیز به عنوان روز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام جهانی شده و رسماً در این روز برگزار شود.
مرجع عالیقدر ضمن قدردانی و تشکر از فعالیت های انجام شده در این زمینه، فرمودند: در این که شهادت آن امام بزرگوار در هفتم ماه صفر بوده است، هیچ تردیدی نیست، چراکه جدای از ایران، هرجا که شیعیان رفته اند و هستند همین روز را به عنوان شهادت آن امام به سوگ می نشینند. به عنوان مثال، در آمریکا، استرالیا، منطقه خلیج فارس، عربستان سعودی، کویت و بحرین روز هفتم صفر را روز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام دانسته، در آن به سوگواری می پردازند.
انگلستان، فرانسه، نروژ، دانمارک، سوئد و هرجایی که حسینیه ای هست شهادت آن حضرت را در همین روز برگزار می کنند. در سراسر عراق، یعنی نجف اشرف، کربلای معلی، سامرای مقدس، کاظمین مشرف، بغداد، بصره و دیگر شهرهای شیعه نشین عراق در روز هفتم صفر مراسم سوگواری سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام برگزار می شود و این امر از نظر مراجع تقلید، علما، وعاظ و کسبه یکی است و همگی بر شهادت امام مجتبی در این روز هم نظر هستند و اگر از شخصی درباره ی روز شهادت آن امام همام پرسیده شود، خواهد گفت: هفتم ماه صفر.
ایشان افزودند: تنها در ایران این شبهه نزد بعضی مطرح شده که روز هفتم ماه صفر، روز تولد حضرت امام موسی بن جعفر علیهماالسلام است که دو اشکال بر این نگرش وجود دارد: یکی این که بر پایه ی روایات، تولد آن حضرت در ماه ذی الحجه بوده است که همین روایت درست است و دیگر وجود قرینه ای است مبنی بر این که راوی می گوید در آن سال حضرت امام جعفر صادق علیه السلام با اهل بیت خود به حج رفته بودند و به هنگام بازگشت از مکه، در ابواء منزل کرده و هنگام صرف غذا بودیم که خبر بشارت تولد امام کاظم علیه السلام را به حضرت دادند.
قدر متیقّن این است که در کل تاریخ چهارده معصوم علیهم السلام اتفاق نیفتاده است که یکی از آن بزرگواران به حج رفته باشند و تا آخر ذی حجه در مکه ی مکرمه بمانند، چراکه شرعاً این امر مکروه است.
حال اگر تولد امام کاظم علیه السلام در ماه صفر رخ داده است، بدین معنا خواهد بود که امام صادق علیه السلام به همراه اهل بیت خود ماه ذی الحجه و ماه محرم را در مکه ی مکرمه مانده، سپس بازگشته اند.
به فرموده ی آقایان، خبر متواتر که افاده ی علم می کند، ممکن است تک تک آن افاده ی گمان هم نکند. از بیست خبر، در یک مورد آن انسان فاسق، راوی مجهول یا بچه باشد، اما وقتی تعداد روایات به بیست مورد رسید، برای انسان یقین حاصل می شود و اگر در هر یک از بیست روایت ده درصد احتمال صدق و صحت نرود، ولی وقتی که کنار هم جمع شوند، علم حاصل می شود، پس نتیجه می گیریم که ولادت امام موسی بن جعفر علیهماالسلام در این ماه تنها یک شبهه است.
مرجع عالیقدر افزودند: مطلب دیگر که باید به آن توجه کرد این است که بی تردید، ماه محرم و ماه صفر ماه های عزا و سوگواری است، چنان که امام سجاد، امام صادق و امام رضا علیهم السلام فرموده اند و نیز در برخی توقیعات شریفه از سوی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف وارد شده که ائمه ی اطهار علیهم السلام بیش از این که در مصیبت عاشورا و شهادت حضرت سیدالشهدا علیه السلام در سوز و گداز باشند، از اسارت دختران رسول خدا و اهل بیت امام حسین علیه السلام سخت در تب و تاب بودند. با توجه به این که عاشورا ماندگار است و از یادها نمی رود، آیا اسارت اهل بیت حضرت سیدالشهدا علیه السلام از یاد می رود؟ هرگز.
به امام علیه السلام گفتند: القتل لکم عادة؛ کشته شدن عادت شما شده است.
امام علیه السلام فرمودند: وهل سبی النساء لنا عادة؟ آیا به اسیری بردن زنان نیز [برای ما عادت بوده است؟].
این سخن امام علیه السلام نشان می دهد که داغ به اسیری بردن دختران رسول خدا، زنان و کودکان امام حسین علیه السلام خیلی دردناک و سوزان است. سزاوار نیست که در ایام اسارت اهل بیت امام حسین علیه السلام و نوادگان رسول خدا صلی الله علیه وآله جشن بگیریم و برای این کار هیچ وجهی و توجیهی وجود ندارد.
معظم له در ادامه فرمودند: امام سجاد علیه السلام به درگاه خدای متعال مطلبی را عرضه داشتند که برای همه ی ما آموزنده و درس است، آن جا که می گفتند: «فاعتذر إلیک من مظلوم ظلم بحضرتی؛ بار پروردگارا، اگر در حضور من فردی مورد ظلم و ستم قرار گرفته باشد و من می توانستم که او را یاری کنم و نکردم از درگاهت عذر می خواهم».
بنابراین، مظلوم روزگار ما حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام است و ما باید از این جهت به درگاه الهی عذر تقصیر ببریم، بی تفاوت که چه موقعیتی داریم و حتی شخصی که مال و ثروت ندارد و فاقد دانش و موقعیت اجتماعی است، اما دوستانی در جامعه دارد و ممکن است در جهان و خارج از مرزها دوستانی داشته باشد، به آنان و حتی نزدیکان و خانواده ی خود شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام یعنی هفتم ماه صفر را یادآوری کند. فعالیت مالی، فرهنگی، زبانی و جز آن، راه و ابزاری است برای یاری مظلوم این ماه، یعنی امام حسن مجتبی علیه السلام است.
بی توجهی به آن حضرت که طبق روایات به طور مسلّم از امام حسین علیه السلام برتر و افضل هستند ظلم به ایشان است. این سخن، گزافه گویی نیست، بلکه امام حسین علیه السلام در روز عاشورا خود به حضرت زینب سلام الله علیها فرمودند: «وأخی الحسن أفضل منی؛ و برادرم حسن از من برتر است».
برای همه روشن است که امام حسن مجتبی علیه السلام از هر جهت مظلوم بودند؛ در جامعه، در خانه و پس از امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام. متأسفانه امروزه نیز در بعضی از کشورهای شیعی آن هم به این صورت مظلوم هستند، یعنی فراموش کردن شهادت ایشان و جایگزین کردن ولادت امام کاظم علیه السلام در این ماه و روز که از لحاظ تاریخی و علمی فاقد صحت است به جای شهادت آن حضرت و البته اصرار بر این مسأله جای سؤال دارد.
به هر حال به درگاه الهی متواضعانه عرض معذرت دارم و در نماز، سجود و پس از نماز به جهت چنین ظلمی که به امام حسن مجتبی علیه السلام می شود به درگاه الهی عذرخواهی می کنم.
در طول سال یک روز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام است و آن هم با شبهه افکنی به روز جشن میلاد امامی دیگر بدل شده است که اصل قضیه با کنار هم گذاشتن قرائن درست نیست. بنابراین جدای از عذر بردن به درگاه خدای غفار، سعی کنیم این ظلم و ستم را ادامه ندهیم، هر که در حدّ توان خود. چنان که گفته شد در تمام دنیا هفتم صفر را روز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام می دانند و ما باید این مطلب را به شهرها و روستاهای در دسترس برسانیم و از بابت ظلمی که در گذشته به ایشان شده است از خدای منان عذرخواهی کنیم، چراکه آگاهی وجود نداشته است، ولی در هر حال ظلم، ظلم است و اگرچه به دلیل بی اطلاعی کیفر ندارد، اما آثار وضعی آن پابرجاست و انسان را آماج بلا قرار می دهد و در آخرت از جایگاه و موقعیت بایسته اش می کاهد، پس، از این بعد بکوشیم که این ظلم و ستم را برطرف کنیم.
مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در خاتمه فرمودند: آیت الله موحد ابطحی و برادر بزرگوارشان حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمد باقر موحد ابطحی در این زمینه بسیار فعالیت کرده، مطالبی پربار نوشتند و منتشر کردند که مورد استفاده ی بسیاری از مردم قرار گرفته و از این رهگذر در راه رفع ستم و ظلم به آن امام همام قدم برداشته شده و تا حدودی نیز توفیق حاصل شده است.
باید بکوشیم ـ که خدای ناکرده ـ در شمار ستمگران و ظالمان به امام مجتبی علیه السلام هرچند از ظالمان پیش پا افتاده و بی مقدار نباشیم. خدای متعال به آقایان توفیق داده است تا با بهره بردن و به کار بستن رهنمودهای آیت الله موحد ابطحی و برادر بزرگوارشان آیت الله العظمی موحد ابطحی در این جریانات و حتی مسائل جزئی که با امر تبری و تولی مرتبط است موفق باشند. امیدوارم این موفقیت را برای همیشه و همگان مستدام بدارد.
وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین
