در روز دوشنبه دوازدهم ماه ذی القعدة الحرام 1435ق، (17/6/93) خطیب حسینی حجت الاسلام شیخ عبدالرضا معاش به همراه جمعی از دانشجویان دختر از شهرهای مختلف عراق در شهر مقدس قم با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی دیدار کردند.

در این دیدار معظم له در بیاناتی فرمودند: در حدیث شریف از رسول خدا صلی الله علیه وآله آمده است که می فرمایند: «احب من دنیاکم ثلاث: النساء، والطیب، وقرة عینی الصلاة؛ از دنیای شما سه چیز را دوست دارم: زنان، عطر و روشنی چشم من نماز است».

ایشان در ادامه فرمودند: این که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله این بیان را با واژه ی «زنان» آغاز کردند و این بخش از جامعه را در کنار عطر قرار دادند، از نگاه علمای علم بلاغت اهمیت ویژه ای دارد، خصوصاً اگر چنین ترتیبی از سوی آن بزرگوار ـ که سرور سخنوران هستند ـ صورت گرفته باشد و این امر، اشاره ی آن حضرت را به جایگاه زن و اهمیت آن را نشان می دهد.

معظم له افزودند: آنچه در دنیا و مرتبط به دنیا است در نگاه رسول خدا صلی الله علیه وآله اهمیت ندارد و از همین جهت کوه های طلا نزد ایشان با کوه های خاک یکسان بوده و بلکه هیچ ارزشی ندارد، چراکه آن حضرت اشیاء را بر پایه ی ارزش واقعیِ آن ارزش گذاری می کنند، نه چنان که اهل دنیا برای آن ارزش قائلند. بنابراین، چرا حضرتش سخن خود را با واژه ی «نساء» آغاز کردند؟

مرجع عالیقدر در پاسخ به این پرسش فرمودند: زن، اعم از زوجه، دختر، خواهر، مادر، و نیز اعم از موقعیتِ خانه دار، آموزگار، استاد، دانش آموز، دانشجو، سخنور، نویسنده، معلم اخلاق و مربّی فضایل باشد، در تمام این موقعیت ها و احوال می توان مانند عطر باشد و طبیعت عطر این است که محیط را معطر کند و عطر ممکن نیست که جز عطر چیز دیگری از خود تراوش کند. بنابراین اگر شخصی شیشه ی عطر را بر زمین زند و شیشه بشکند و محتوای آن پراکنده شود، ذرات این عطر بر روی همان شخصی نیز خواهد نشست که ظرف عطر را شکسته است و اثر خود را که عطرآگین ساختن است می گذارد.

معظم له در تبیین معنای والای سخن یادشده پیامبر گرامی اسلام فرمودند: آن حضرت در جمله ی کوتاه، اما بزرگ و پر محتوای خود به دو امر مهم اشاره کردند:

1. مسئولیت فردی زن نسبت به دیگران است؛

2. مسئولیت دیگران نسبت به زن است.

پس، دختر در یک خانواده می تواند راهنمای پدر، مادر، خواهر، برادر و دیگر اعضای آن خانواده و حتی فامیل خود باشد؛ موضوعی که مانند آن در تاریخ بسیار فراوان آمده است. مادران نیز می توانند از رهگذر فرزندان خود، نسل ها را بر پایه ی فضیلت ها و اخلاق بپرورانند. استادان و معلمان زن هم می توانند نسل هایی از زنانِ به تمام معنای کلمه، انسان و دارای فضیلت بپرورانند و البته این نقش در تمام عرصه ها ممکن و کارآمد است.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی افزودند: همان گونه که یک زن مؤمنه و یک بانوی با ایمان می تواند به بزرگی تعبیر رسول خدا صلی الله علیه وآله پی ببرد و آن را در زندگی خود پیاده کند و عطر افشانی نماید، یک مرد با ایمان و یک جوان و نوجوان مؤمن نیز می تواند همانند عطر، اثرگذار و عطر افشان باشد، و اطرافیان خود را به وسیله هدایتگری خود، به نور ایمان، اخلاق و آداب اسلامی معطر سازد.

ایشان همچنین فرمودند: یکی دیگر از اشارات والای فرمایش رسول خدا این است که عطر درون شیشه قدرت اندیشه ندارد، اما زن در عین اینکه عطر است قدرت تفکر دارد.

لذا اگر زن، خود را این گونه بداند و این معنی را عملاً در زندگی خود پیاده کند، او در روزگار خود و آثاری که از خود برای آینده بر جای خواهد گذارد از بزرگان و نام آوران تاریخ خواهد بود. از دیگر سو اگر دیگران از همین منظر نبوی با زن تعامل داشته باشند جامعه ای صالح و سالم ـ که ستمگری و جهل در آن جایی نخواهد داشت ـ به وجود خواهد آمد. آنچه بیان شد دستاورد مرد و زن خواهد بود، فراتر از این که در مواردی، زن نقشی مهم تر و پررنگ تر خواهد داشت. روشن باشد این تفاوت را خدای متعال عطا فرموده است، چراکه مرد را به اموری و زن را به اموری دیگر بر یکدیگر تمایز بخشیده است.

مرجع عالیقدر تأکید کردند: اگر زن ارزش و جایگاه خود را بشناسد و در تحقق آن قدم بردارد، خود و ملت خود و دیگر ملت ها را از ستمگری ها نجات خواهد داد.

عراقِ مقاومِ امروز و عراقِ فردا به مردان و زنانی صالح، سخت نیاز دارد؛ زنان و مردانی که به نقش خود کاملاً آگاهند و حدّ و مرز و جایگاه خود را نیک می دانند. در بیان رسول خدا صلی الله علیه وآله این مهم است که زن انسانی در ردیف عطر قرار گرفته و بر عطر مقدم شده است. بنابراین اگر زن مؤمن و صالح باشد نقش بزرگی در اصلاح جامعه خواهد داشت و در مورد مرد نیز همین امر صادق است و البته هر یک وجه تمایزی بر دیگری دارد. پس، هر زنی می تواند در زمان حیات وپس از حیات خود، خویشتن، خانواده، قبیله و ملت خود را از ستم برهاند.

ایشان خطاب به زنان حاضر و همه ی زنان مؤمن، توصیه گونه فرمودند: به بانوان مؤمن پیشنهاد می کنم که شخصیت های درخشان و بزرگ زن در تاریخ اهل بیت علیهم السلام و دیگر زنان مؤمن تاریخی را که هر یک تاریخ ساز بوده اند مرور کنند و از آنان الگو بگیرند.

معظم له در این معنا فرمودند: در تاریخ زنان و بانوانی هستند که به پیروی از صدیقه کبری، شفیعه روز جزا، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و درس گرفتن از سخن والای رسول خدا صلی الله علیه وآله برجسته و نام دار شدند، مانند دخت شهید اول ـ مؤلف کتاب های فراوانی در اسلام، از جمله اللمعة الدمشقیة و الدروس ـ بانو «فاطمه». این دختر دو برادر به نام های: محمد و علی داشت، با این حال، این دختر به جهت بزرگواری اش و این که قدر خود را شناخت در تاریخ ماندگار شد، ولی دو برادرش به اندازه ی یک دهم نام و نشان او در تاریخ نام و نشانی ندارند و حتی می توان گفت که تاریخ چیزی قابل توجه درباره ی آن دو ثبت نکرده است.

تاریخ، درباره ی ارثی که از شهید اول برای فرزندان خود: فاطمه، محمد و علی بجا ماند آورده است: شهید اول آنچه را که از اموال، املاک و کتاب به عنوان ارث بر جای گذاشته بود دخترش فاطمه به جهت علاقه ای که به علم و تقوا، فضیلت و اخلاق داشت، تمام سهم خود از ارث پدر، یعنی: خانه، مزرعه، پول و جز آن را با سه کتاب پدرش با برادران خود مصالحه کرد و به دلیل تلاش خود نام آور شده و از سوی تاریخ، به «ستّ المشایخ؛ بانو و سرور عالمان» ملقب شد.

کار او به آن جا رسید که اگر عالمان، فقیهان و ادیبان در موضوعی از موضوع های علمی، فقهی و اعتقادی دچار اختلاف می شدند نزد او می رفتند و او مشکل علمی آنان را حل می کرد و به همین دلیل «ستّ المشایخ» خوانده شد.

مرجع عالیقدر تأکید کردند: هر زنی می تواند به این مقام برسد، مشروط بر این که خود و نقش واقعی خود را بشناسد و البته از هیچ سختی هراس نداشته باشد. جهان امروز و علی الخصوص: منطقه بیش از گذشته به چنین زنانی نیاز دارند و عراق امروز و عراق آینده نیز از چنین قاعده ای مستثنا نیست.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در خاتمه فرمودند: توفیق تمام زنان مؤمن و صالح را در شناخت حقیقت و ایفای نقش خود را از خدای متعال مسئلت دارم، تا در ساختن عراق فردا و منطقه و در نهایت جهان، سهیم باشند و ساختاری پدید آورند که با اخلاق و فضیلت آمیخته باشد.