در روز یکشنبه 25 ماه ذی قعدة الحرام 1435ق (30/6/93) جمعی از دانشجویان و فعالان عرصه ی دینی ـ فرهنگی از کربلای معلی با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر مقدس قم دیدار کردند.

در این دیدار، مرجع عالیقدر در بیاناتی مهم فرمودند: ستم هایی که امروزه در عراق و دیگر نقاط جهان روا داشته می شود برآمده از فرهنگ دشمنان غدیر و عاشورا است.

امام حسین علیه السلام در تبیین اهداف نهضت مقدس خود فرمودند: «أسیر بسیرة جدی وأبی علی بن ابی طالب علیهما السلام؛ به سیره ی جدم و پدرم علی بن ابی طالب علیهما السلام عمل می کنم».

معظم له افزودند: در روزهای آینده دو رخداد مهم و بزرگ تاریخ اسلام، بلکه تاریخ تمام جهان را در پیش داریم که آن غدیر و عاشورا است. غدیر و عاشورا دو فرهنگ است که حاملان این دو فرهنگ، مؤمنان به ویژه جوانان هستند که مسئولیت هدایت جامعه و روشنگری را بر عهده دارند و مسئولیت این بخش از جامعه سنگین تر و بزرگ تر از دیگران است.

مرجع عالیقدر فرمودند: غدیر با تمام معنا و مفاهیم عالی و عمیقش فرهنگ تکریم انسان و انسانیت بوده و فرهنگ عاشورا فرهنگ فداکاری و از خودگذشتگی برای احقاق حق و در راه حق است و هر دو فرهنگ با یکدیگر پیوندی ناگسستنی دارند.

بنابراین، افرادی که الگوی کاملِ انسانیت و راهنمایِ صدیق اسلام بوده و هستند همانا اهل بیت علیهم السلام می باشند و فردی که به تمام ابعاد و معانی عالی و عمیق اسلام و انسانیت باور داشته باشد نیز در راه حق و برای احقاق حق فداکاری می کند.

ایشان در ادامه فرمودند: فرهنگ غدیر از این سخن مولا و سرورمان امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام بر آمده است که فرمودند: «والله لو أعطیت الأقالیم السبع بما تحت أفلاکها علی أن أعصی الله فی نملة أسلبها جلب شعیرة ما فعلت؛ به خدا سوگند اگر هفت اقلیم جهان و آنچه در بین افلاک آن بوده تقدیم من کنند تا در مقابل، خدا را با ربودن پوست جوی که در دهان مورچه است نافرمانی کنم، هرگز چنین نخواهم کرد».

آن حضرت راست گفتند و راستگویی خود را ثابت کردند. توجه داشته باشیم که امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام در سخن گفتن سرور و مهتر زبان آوران و شیوا سخنان دنیا بعد از رسول خدا بوده و هستند و حضرت هرچه بر زبان آوردند دقیق و عمیق است. با این توصیف آیا برای انسانیت مفهوم و بیانی عمیق تر از آنچه حضرتش فرمودند وجود دارد؟ آیا دقیق تر از این معنا و زیباتر از این مثال، برای انسانیت متصور است؟

آری این، فرهنگ غدیر و نیز شعار پیوسته به عملِ فرهنگ غدیر است. به طور قطع و یقین می توان گفت که: اگر به غیر از حضرات معصومین علیهم السلام که مهتران زبان آوران و شیوا سخنان هستند، تمام زبان آوران عرب گرد هم آمده و همداستانی کنند نخواهند توانست انسانیت را به این دقت بیان و تفسیر کنند.

مرجع عالیقدر در بخش دیگری از بیانات ارزشمند خود فرمودند: من به تمام جوانان، به ویژه جوانان مظلوم، ستمدیده، صبور، مجاهد و همیشه پیروز و پیروزتر عراق توصیه می کنم که خود، تاریخ را بخوانند و به شنیده ها بسنده نکنند. پس از پایان یافتن جنگ جمل که بر حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام تحمیل شد و ایشان هماره خواستار پیشگیری از به وجود آمدن جنگ بودند، هزاران تن در این جنگ کشته شدند. پر واضح است که جواب خون هایی که در این جنگ ریخته شد با پدید آورندگان آن است. در این بیانیه، امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام کاری کردند که جز رسول خدا صلی الله علیه وآله و اهل بیت عصمت و طهارت در طول تاریخ احدی چنین نکرده و نخواهد کرد. آن حضرت به گونه ای رفتار کردند که گویی هرگز جنگی رخ نداده است، بدین معنا که از سران فتنه و آتش افروزان جنگ گذشت نموده و آنان را کیفر و مجازات نکردند.

بنا به نقل تاریخ، پس از پایان یافتن جنگ جمل، امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام وارد خانه ای ـ که در آن عده ای از سران فتنه و آتش افروزان جنگ پناه برده بودند ـ شدند. عده ای از زنان و همراهان عائشه که در آن خانه بودند وقتی حضرت را دیدند با اینکه خودِ آنان جنگ افروزی کرده بودند در روی حضرت بانگ زده و فریاد برآوردند: «یا قاتل الأحبة؛ ای قاتل عزیزان».

حضرت از آنان صرف نظر کرده و اشاره به سوی اتاق های آن خانه نموده و فرمودند: اگر قاتل عزیزان بودم افرادی را که در این اتاق ها جای دادید و مستحق قتل هستند قطعاً می کشتم، تاریخ می نویسد که در این اتاق ها مروان بن الحکم، عبدالله بن الزبیر، عبدالله بن عامر، ولید بن عقبه، پسر عثمان بن عفان و جز آنان از سران فتنه و جنگ افروز پنهان شده بودند».

آن حضرت گذشت نموده و آنان را مجازات نکردند با اینکه مستحق مجازات و قتل بودند به جهت اینکه آنان دست از جنگ کشیده و سلاح بر زمین نهادند. این رفتار، فرهنگ غدیر را نشان می دهد، آیا چنین رفتار انسانی در نقطه ای از جهانِ پر ادعای حقوق بشر و دمکراتیک امروز وجود دارد؟ و آیا اینگونه تعامل آسمانی در گوشه ای از تاریخِ گذشته، حال و آینده ـ جز از رسول خدا و اهل بیت آن حضرت ـ ثبت و ضبط شده است؟ هرگز، آری غدیر و فرهنگ غدیر به طور مکرر در قرآن کریم آمده است. غدیر و فرهنگ غدیر، توهّم و افسانه ی تاریخی نیست و نمی توان آن را یک رخداد پنداشت، هرچند حادثه و رخداد غدیر و عاشورا، مهم ترین حادثه و رخداد در طول تاریخ هستند، ولی این دو فقط یک حادثه و رخداد معمولی نبودند، بلکه حادثه ای آسمانی و رخدادی وحیانی که با فرهنگی انسانی اسلامی عجین بوده و هستند، فرهنگ غدیر فرهنگی است که زبان انسان عادی بسیار ناتوان تر از آن است که بتواند عبارت امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام یعنی «با ربودن پوست جوی از دهان مورچه ای خدا را نافرمانی کنم» را تفسیر کند، هرچند این مفسران زبان آوران و شیواسخنان باشند.

فرهنگ عاشورا نیز همانند فرهنگ غدیر، انسانی اسلامی است که در راستای جانفشانی و فداکاری است. به راستی چرا و برای چه امام حسین علیه السلام فداکاری کردند؟ ایشان همینطور که خودشان فرمودند و به آن اشاره شد خواستند به سیره ی جدشان رسول خدا صلی الله علیه وآله و سیره ی پدرشان امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام عمل کنند. آنچه درباره ی گذشت امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام بیان شد نمونه ای از سیره سرتاسر نور و درخشان حضرت به شمار می رود؛ سیره ای همانند سیره آسمانی سراسر نورانی و درخشان رسول خدا صلی الله علیه وآله و اهل بیت حضرت است.

چراکه حضرت به رسول اکرم صلی الله علیه وآله اقتدا نمودند، آنجا که رسول خدا پیروزانه و با سپاهی عظیم و انبوه وارد مکه ی مکرمه در سال فتح شدند و همگان را مورد بخشش قرار داده و فرمودند: «إذهبوا فأنتم الطلقاء؛ بروید که همگی تان آزاد شدگانید».

این گذشت در حالی است که مشرکانِ مکه به رهبری ابوسفیان سیزده سال با رسول خدا صلی الله علیه وآله در خود مکه و به انواع ظلم و ستم مبارزه کردند و سپس مدت نُه سال هرچه در توان داشتند علیه رسول خدا به مدینه لشکرکشی کرده و جنگ افروزی نمودند و بزرگانی را مانند حمزه عموی پیامبر را به قتل رساندند و چه جنایت ها که نکردند، اما هنگامی که حضرتش پیروزمندانه وارد مکه شدند همه آنان حتی مثل ابوسفیان را عفو نموده و دستور دادند، ندا سر داده شود: «الیوم یوم المرحمة؛ امروز روز رحمت و گذشت است». مسلماً چنین رفتار و سیره ای در هیچ جای تاریخ دیده نشده است.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در ادامه فرمودند: همین طور که اشاره شد امام حسین علیه السلام در مقوله ی عاشورا اعلان کردند که می خواهند سیره ی جدشان رسول خدا صلی الله علیه وآله و پدرشان امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام را در پیش گیرند، دلیل این سخن همان است که قرآن کریم اشاره نموده و تاریخ ثبت کرده: افرادی بودند که پس از رسول خدا صلی الله علیه وآله بر امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام پیشی گرفتند و یا بعد از حضرت قدرت را به دست آورده و چهره ی اسلام را مخدوش کردند. برخی از آنان خود را خلیفه ی رسول خدا صلی الله علیه وآله نامیدند که از آن جمله معاویة بن ابوسفیان بود. او طی یک و دو یا سه روز به وسیله ی بُسر بن ارطاة هزاران تن از مردم بی دفاع و بی گناه یمن، شامل شیرخوارگان، سالخوردگان، خردسالان و زنان باردار را کشت. روشن باشد که این کشتار در یورش های تروریستی بوده و در جنگ یا قیام مردم بر ضد او نبود، بلکه تنها جرم آنان این بود که به امیرمؤمنان حضرت علی بن ابی طالب علیهما السلام وفادار بوده و حضرت را تنها جانشین و خلیفه ی رسول خدا صلی الله علیه وآله می دانستند.

اگر فرهنگ غدیر بر جهان حاکم نباشد، قطعاً فرهنگ معاویه حکمرانی خواهد کرد و آنچه امروزه در عراق و جز آن مشاهده می کنید، مثل پدیده ی داعش و جز آنان همان فرهنگ اموی ها بوده و هیچ پیوندی با فرهنگ غدیر ندارند.

آنچه امام حسین علیه السلام در قضیه ی عاشورا اعلان کردند، در واقع همان فرهنگ رسول خدا صلی الله علیه وآله و فرهنگ امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام بود؛ فرهنگی که آن بزرگوار آن را سیره ی جد و پدرشان خواندند. جهان امروز بیش از پیش به این فرهنگ (فرهنگ انسانی و فرهنگ فداکاری در راه حق) نیاز دارد. بنابراین، مسئولیت بزرگ در این زمینه بر عهده ی قشر جوان است و آنان باید این دو فرهنگ را با تمام ابعادش بشناسند، سپس به جهانیان معرفی کنند و بگسترانند.

ایشان افزودند: هرچه جهانِ به اصطلاح پیشرفته ی امروز را بکاوید و کشورهای مدعی حقوق بشر را بسنجید حتی یک کشور را نمی یابید که زندانی سیاسی نداشته باشد و نیز مجازات اعدام را در حق سیاسیون مخالف إعمال نکند، ولی در مقابل، امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام حدود پنج سال از کوفه ی عراق پایتخت کشور اسلامی آن روز مساحتی را به گستردگی پنجاه کشور امروزی مدیریت نموده و بر آن ها حکومت می کردند و با وجود دشمنان فراوانی که داشتند و دشمنی های زیادی که با حضرتش می نمودند و جنگ های بسیاری که علیه ایشان به راه انداختند، تاریخ به یاد نمی آورد و ثبت نکرده است که آن حضرت حتی برای یک روز یک زندانی در چنین مقوله ای داشته و یا در این راستا فردی را اعدام کرده باشند. این فرهنگ را باید به جهان هدیه کرد، چراکه جهان با این فرهنگ بیگانه است و آن را نمی شناسد.

معظم له در ادامه فرمودند: حضرت امام رضا علیه السلام می فرمایند: «لو أن الناس عرفوا محاسن کلامنا لاتبعونا؛ اگر مردم زیبایی های سخن ما ـ که مطابق با رفتار ما است ـ را بشناسند، قطعاً از ما پیروی خواهند کرد».

از این رو اگر جهانیان با فرهنگ غدیر و فرهنگ عاشورا آشنا شوند و آن را الگوی خود سازند و در جوامع بشری پیاده و تطبیق نمایند، جهانی آکنده از سعادت، سلامت و امنیت را دنیا به خود خواهد دید.

متأسفانه امروز شقاوت و تیره روزی در تمام عرصه ها، جهان را فرا گرفته است. البته کشورهایی وجود دارد که به ظاهر از آزادی نسبی برخوردارند، اما آیا سعادتمند هستند؟ و آیا مردمِ آن سامان با آرامش زندگی کرده، نگران آینده ی خود نیستند؟ رسیدن به چنین خواسته و آرمانی در سایه ی حاکمیت فرهنگ غدیر و فرهنگ عاشورا ممکن خواهد بود.

شعائر مقدس حسینی، همانند فرهنگ غدیر، آرامش و سعادت دنیا را تضمین می کند. بی تردید در آینده ی نزدیک چنین موهبتی را شاهد خواهیم بود ان شاء الله تعالی، از خدای سبحان مسئلت دارم که این خواسته هرچه زودتر با ظهور مولایمان امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف تحقق یابد.

آنگاه مرجع عالیقدر خطاب به جوانان حاضر فرمودند: مسئولیت بزرگ بر عهده ی شما جوانان، به ویژه جوانان عراق است، چراکه شما در دهه های گذشته، خصوصاً در یک دهه ی گذشته، آماج انواع ظلم و ستم ها قرار گرفته اید. در مقابل این نوع حکومت ها و فرهنگ های بیداد و ستم، فرهنگی وجود دارد که امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام در عبارت «با ربودن پوست جوی از دهان مورچه ای خدا را نافرمانی کنم، هرگز چنین نخواهم کرد» آن را بیان نموده و عملاً پیاده کردند و حضرت در رفتار و گفتار، صادق بودند و چنان که در نهج البلاغه آمده است، ایشان فرمودند: «ما کذبت؛ هرگز دروغ نگفته ام».

در کجای تاریخ می توان جز رسول خدا و اهل بیت حضرت، فردی را یافت که بتواند اینگونه ادعایی را داشته باشد؟

سپس ایشان افزودند: چندین سال قبل، یکی از روزنامه های پایتخت یک کشور اسلامی تیتری داشت به عنوان: «چهار هزار دروغ» این، عنوان آماری بود از دروغ های رئیس دولت که گرد آوری کرده بودند.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در خاتمه فرمودند: جوانان عزیز، شما باید این مسئولیت را بر عهده بگیرید، آن را در مرحله ی اول نیک بشناسید، سپس بر خود و جامعه ی خود تطبیق نموده و آن را جهانی کنید، البته این نیاز به وحدت شامل شیعی ـ رغم اختلاف سلیقه ها و تفاوت نظرها ـ و تفاهم و همزیستی مسالمت آمیز فیما بین دارد همانگونه که قرآن کریم فرموده است «وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ؛ با یکدیگر نزاع ننموده که نزاع سبب وهن و سستی شما می گردد» و بدانید که مسئولیت شما تنها نجات عراق یا منطقه نیست، بلکه در دراز مدت نجات جهان بر عهده ی شماست و البته تمام جوانان در این مسئولیت شریک هستند، چه در عراق، چه در خارج آن.

توفیق همگان در فراگرفتن و نشر فرهنگ غدیر و فرهنگ عاشورا را از خدای متعال مسئلت دارم.