LOGIN
خبر
shirazi.ir
رهنمودهاي حضرت آية الله العظمي شيرازي به رؤساي عشاير و قبايل عراقي
کد 357
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 09 خرداد 1383 - 10 ربيع الثاني 1425
رؤساي عشاير عراقي طي نامه اي به مرجع عالي قدر آية الله العظمي سيد صادق شيرازي درخواست نمودند تا معظم له آنان را از رهنمودهاي ارزشمندخود بهره مند گرداند متن نامه بدين شرح است:
بسم الله الرحمن الرحيم
محضرمبارک مرجع مجاهد حضرت آية الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي.
السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته.
حضرت عالي از پيوند ريشه اي و عميق عشاير عراقي پيروان اهل بيت عليهم السلام با نهاد مقدس مرجعيت ديني به خوبي واقفيد. ما به عنوان سران و بزرگان عشاير عراقي بر اساس فرموده پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله که فرمود: «من أصبح ولم يهتم بامور المسلمين فليس بمسلم؛ آن کس که صبح کند و در انديشه امور مسلمانان نباشد مسلمان نيست» سنگيني بار سنگين مسئوليت ديني و ميهني را بر دوش خود احساس مي کنيم. از اين رو از محضر مبارکتان درخواست رهنمود به آنچه خير و صلاح اسلام و ميهن در آن است داريم.
سپاس ما را بپذيريد، پاينده و افتخار آفرين باشيد.
رؤساي عشاير پس از قرائت درخواست خود در حضور آية الله العظمي شيرازي با شعارهايي چون: «ما پشتيبان مرجعيت هستيم» پيروي خود را از مرجعيت ديني اعلام کردند.
 در پي اين درخواست از سوي بزرگان و رؤساي عشاير عراقي ،معظم له رهنمودهايي به شرح زير ارائه فرمودند که متن جواب بدين شرح است:
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام علي محمد وآله الطاهرين، ولعنة الله علي أعدائهم اجمعين.
بزرگان گرامي، سران عشاير عراقي، السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته.
از خداي منان مسئلت دارم تا تمام خير و خوبي هاي دنيا و آخرت را برشما ارزاني دارد و در راه خدمت به اسلام واهل بيت عليهم السلام توفيقي پايا عنايت فرمايد.
ضمن قدرداني از نامه شما، لازم به يادآوري است که عشاير و قبايل عراقي تاريخي ريشه دار و کهن در سرزمين عراق دارند و مهم ترين پايگاه اساسي در دفاع از ملت مسلمان عراق در برابر مطامع استعمارگران و حاکمان خودکامه داشته ودارند که برجسته ترين اين موضع گيري ها و ايستادگي ها قيام مبارک و خجسته 1920م. معروف به «ثورة العشرين» بر ضد اشغالگران است. در اين مجال توجه به موارد زير را به برادران گرامي توصيه مي کنم:
1)  مطالبه حقوق اکثريت ستمديده در عراق، زيرا اين مطالبه، مقتضاي اسلام است و قوانين جهاني بر آن تأکيد مي کنند. وانگهي بي توجهي به حقوق اکثريت، عراق را به دوران تاريک و طايفه گرايي منفور گذشته بازخواهد گرداند؛ همان عواملي که با ناديده گرفته شدن حقوق افراد جامعه و چيرگي اقليت بر زمام امور کشور چهره مي نمايد. در مقابل، اکثريت بايد به پيروي از اهل بيت عليهم السلام و همان سان که پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله واميرالمؤمنين عليه السلام در دوران حکومت خود، حقوق اقليت را به طور کامل رعايت و اعمال فرمودند، حقوق اقليت را پايمال نکنند.
2) وحدت کلمه وصف را بايد در نظر قرار داد تا عشاير گرامي و ارجمند عراقي در راه ايمان و آزادي به يک پيکره و يک صدا تبديل شوند، چرا که تفرقه و چند دستگي عامل اصلي ناکامي و شکست است و خداي – عزوجل- در اين باره مي فرمايد: «...وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِيحُکُمْ...؛[1] وبا هم نزاع مکنيد که سست شويد و مهابت شما از بين برود»
3)  توجه به نيازهاي معنوي و فکري جوانان و امور آنان که بايد آنان را با فرهنگ پر بار اهل بيت عليهم السلام فرهيخته کرد و شماري از جوانان شايسته و شيفته علوم اهل بيت عليهم السلام را به حوزه گسيل داشت تا با اندوخته اي پر محتوا از معارف اهل بيت عليهم السلام به خانه و منطقه خويش بازگشته، افراد آن سامان را با معارف حقه اين خاندان آشنا کنند. خداي متعال در اين باره مي فرمايد: «...فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ...؛[2] پس از هر فرقه اي از آنان، دسته اي کوچ نمي کنند تا [دسته اي بمانند و] در دين آگاهي پيدا کنند و قوم خود را ـ وقتي به سوي آنان بازگشتند بيم دهند ـ باشد که آنان [از کيفر الهي] بترسند».
همچنين براي کمال بخشيدن به قشر جوان بايد تمام توان خود را در تأسيس تشکل هاي اجتماعي و ديني براي احياي شعاير اسلامي و مجالس شادي و سوگواري اهل بيت عليهم السلام به ويژه برگزاري مجالس هفتگي در مسجدها، حسينيه ها و ديوان (مهمان پذير)ها به کار گرفت، تا اين اماکن بيش از پيش آباداني ديني و فرهنگي يابد.
4) توجه و عنايت به قرآن کريم و خاندان رسالت که اين امر از طريق تأسيس مکتب هاي آموزش قرآن کريم، شامل: قرائت، حفظ و تفسير قرآن در هر جا محقق مي شود، چه اين که در حديث پيامبر صلي الله عليه وآله آمده است: «... إذا التبست عليکم الفتن کقطع الليل المظلم فعليکم بالقرآن...؛[3] وآن هنگام که فتنه ها، چونان شبي تاريک شما را در خود فرو گرفتند، به قرآن پناه ببريد».
آموزش تعاليم و احاديث اهل بيت عليهم السلام به ويژه مفاهيم کتاب ارجمند نهج البلاغه وصحيفه سجاديه را [که برادر و خواهر قرآن خوانده مي شوند] نيز بايد در صدر مسائل آموزشي قرار داد که حضرت رسول اکرم صلي الله عليه وآله فرموده است: «إني تارک فيکم الثقلين، ما إن تمسکتم بهما لن تضلوا بعدي أبداً کتاب الله وعترتي أهل بيتي؛[4] من دو [امانت] سنگين ميان شما بر جاي مي گذارم که اگر بدانها چنگ اندازيد، پس از من هرگز گمراه نخواهيد شد [آن دو] کتاب خدا و خاندان من است».
5)  بايد تمام حرکت ها و فعاليت ها به طور مسالمت آميز و دور از خشونت صورت گيرد، زيرا مسالمت جويي فرجامي بس ستوده دارد.
نکته پاياني اين که نشر فرهنگ ديني و ايجاد بيداري درامت اسلامي، ضامن حل مشکلات، تحقق آرزوها و رسيدن به دستورهاي قرآن کريم درباره برادري، وحدت، آزادي واصل شوراست. خداي متعال در اين باره مي فرمايد: «...إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ... ؛[5] همانا مؤمنان برادران يکديگرند» و در مورد وحدت مي فرمايد: «...وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ...؛[6] و به ريسمان الهي چنگ اندازيد و راه تفرقه در پيش مگيريد» و درباره آزادي مي فرمايد: «...وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِي کَانَتْ عَلَيْهِمْ...؛[7] و از [دوش] آنان قيد و بندهايي را که بر ايشان بوده است بر مي دارد» و درباره اصل شورا مي فرمايد: «...وَأَمْرُهُمْ شُورَي بَيْنَهُمْ...؛[8] و کارشان در ميان شان مشورت است».
در پايان از خداي متعال مسئلت دارم تا همگان را به آنچه رضايت حضرتش را فراهم مي آورد موفق دارد و در فرج ولي اش و مولاي مان امام مهدي منتظر عجل الله تعالي فرجه الشريف تعجيل فرمايد و ما را از ياران و ياوران آن حضرت قرار داد. انشاءالله
والسلام عليکم ورحمة وبرکاته
9/3/1383
[1] . انفال (8)، آيه 46.
[2] . توبه (9)، آيه 122.
[3] .وسائل الشيعة، ج27، ص33، حديث33144.
[4] . کافي، ج2، ص598.
[5] . حجرات (49)، آيه 10.
[6] . آل عمران (3)، آيه 103.
[7] . اعراف (7)، آيه 157.
[8] . شوري (42)، آيه 38.