روز 24 ماه شعبان المعظم سالروز ارتحال مجدد بزرگ، حضرت آیت الله العظمی سید محمد حسن حسینی (سید الطائفه، جد مادری و عموی پدر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی) می باشد که در روزگار خود زعیم بلا منازع مقام مرجعیت بودند و با فتوای مشهور خود مبنی بر تحریم تنباکو، استعمار انگلیس را به زانو درآوردند.

ایشان در سال 1230 هجری قمری در شیراز چشم به جهان گشودند و در روز 24 ماه شعبان المعظم سال 1312 هجری قمری در سامرا رخت از جهان بر بستند. پس از ارتحالشان، عشایر عراق، علمای اعلام، پیروان دیگر مذاهب اسلامی و سایر ادیان (غیر مسلمانان) پیکر پاک ایشان را گرد ضریح مقدس حضرت امام هادی و امام عسکری علیه السلام طواف داده، سپس آن را برای تجدید عهد با مولایمان حضرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به سرداب غیبت بردند. پس آن پیکر پاک را بر سر دست ها و با پای پیاده تا شهر مقدس کاظمین در فاصله ی صد کیلومتری سامرا بردند و بعد از طواف دادن آن گرد ضریح امامین کاظمین علیهما السلام، پیکر میرزا را شب در آن حرم مقدس گذاشتند.  امام مجدد میرزای شیرازی شکوه و شوکت استعمار انگلیس را که در روزگار خود بزرگ ترین امپراتوری روی کره ی زمین بود و در مستعمره ی با بیش از یک میلیارد جمعیت، یعنی چین (با جمعیتی بیش از 600 میلیون نفر) و هند (با جمعیتی بیش از 400 میلیون نفر) پشت آن قرار داشت، در هم شکستند. ایشان با فتوای مشهور خود توانست استعمار انگلیس را از ایران بیرون براند.  آن بزرگوار در سال 1291 هجری قمری به سامرا هجرت کردند و در آن جا حوزه ی علمیه ی شیعیِ بزرگی تأسیس نمودند که بیش از 360 فقیه مجتهد از آن برآمدند (نک: تاریخ التشیع فی سامرا، ص38).

ایشان ـ که خدای متعال بر درجاتشان بیفزاید ـ خانه ای در سامرا خریدند و آن را به حسینیه تبدیل کردند، لذا هیئت های عزاداری از خانه ایشان سامان داده می شد و به سمت حرم مطهر امامین عسکریین علیهما السلام حرکت می کرد. دسته های سینه زن، دسته های زنجیر زن و هیئت های عزاداری اصناف از جمله ی این دسته ها بودند که از این حسینیه به سمت حرم مطهر می رفتند.

دسته ی قمه زنان ویژگیِ دیگری داشت و آن این بود که از خانه ی شخصی و محل سکونت میرزای شیرازی حرکت می کرد، بدین ترتیب که در روزهای عاشورای هر سال افراد در خانه ی مسکونی آن بزرگوار قمه می زدند، آن گاه به سمت حرم مطهر روانه می شدند. شایان توجه است که پول کفن قمه زنان را ایشان می دادند (تاریخ التشیع فی سامرا، ص57).

دسته ی عزاداری حوزه ی علمیه که علما پیشاپیش آن بودند، از مدرسه ی میرزای بزرگ شیرازی قدس سره شام غریبان با شمع های روشن در دست ـ که بسیار غم افزا و اندوه آفرین بود ـ شب یازدهم به سمت حرم امامین عسکریین علیهما السلام حرکت می کردند.

مدرسه و حوزه ی علمیه ی میرزای بزرگ، افزون بر صدها از مجتهدان و فقیهان، ده ها از مراجع تقلید و فقیهان بزرگ تقدیم کرد که تا به امروز کتابهایشان در حوزه های علمیه ی جهان تشیع زیربنا و محور تحصیلات عالی حوزوی است. از جمله ی این بزرگان و دست پروردگان آن بزرگوار عبارتند از علمای اعلام، آیات عظام، حضرات:

ـ شیخ محمد تقی شیرازی (رهبر قیام 1920 میلادی مردم عراق بر ضد اشغالگران انگلیسی که با زهر کشته شدند) ـ تاریخ التشیع فی سامراء، ص43 ـ؛

ـ سید اسماعیل صدر؛

ـ سید حسن صدر؛

ـ آخوند خراسانی (مؤلف کتاب کفایة الاصول)؛

ـ سید محمد کاظم طباطبائی یزدی (مؤلف کتاب فقهیِ العروة الوثقی)؛

ـ میرزا محمد حسین نائینی (مؤلف کتب متمایز و برجسته ی اصولی)؛

ـ سید میرزا عبدالهادی حسینی شیرازی (عموزاده ی میرزای شیرازی)؛

ـ سید میرزا مهدی حسینی شیرازی (برادرزاده ی میرزای شیرازی) و جز آنان ـ که خدای متعال بر درجاتشان بیفزاید ـ .