زیارت اربعین یکی از ویژگی های امام حسین علیه السلام
خدای سبحان منزلت و شأن امام حسین علیه السلام را چنان بالا برده و آنقدر ویژگی های منحصر بفرد به ایشان بخشید که دیگر معصومین پیش از آن حضرت، یعنی جدشان رسول خدا، پدرشان امیرمؤمنان، مادرشان فاطمه زهرا و برادر بزرگوارشان امام حسن مجتبی علیهم السلام که از حضرتش بالاتر و برتر بودند را از آن برخوردار نفرمود.
در این باره حدیثی از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمودند: رسول خدا که جدّ امام حسین علیه السلام است و امام حسین علیه السلام افتخار می کنند که در راه دین جدّشان جانفشانی کردند، از خدا رخصت می خواهند تا به زیارت امام حسین علیه السلام بروند و خدای متعال به حضرتش اجازه می دهد، آن گاه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به کربلا رفته و نواده خود را زیارت می کند، این یکی از ویژگی هایی است که خدای متعال برای امام حسین علیه السلام جهت شهادتشان مقرر فرموده است.
از دیگر ویژگی هایی که خدای سبحان برای امام حسین علیه السلام قائل شده، زیارت اربعین است، چنانکه در روایت آمده است، زیارت اربعین از نشانه های مؤمنان است. خدای متعال همه ساله به ویژه در سال های اخیر، میلیون ها انسان از سراسر جهان و خصوصاً از کشورهای همسایه ی عراق و علی الخصوص از سراسر عراق به زیارت اربعین موفق می کند و آنان به این انگیزه در کربلای معلی گرد هم می آیند.
انگیزه آفرینان نخستین، برای برگزاری شعائر حسینی، از جمله زیارت اربعین، معصومین علیهم السلام بودند که با رسول خدا صلی الله علیه وآله شروع شد و تا امام حسن عسکری علیه السلام و در نهایت به امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف ادامه یافت. به پیروی از این بزرگان، مراجع تقلید و فقهای شیعی جامع الشرائط تقلید، مانند علامه سید بحرالعلوم از صدها سال قبل بدین امر نیز فرا خوانده و می خوانند، چراکه مراجع جامع شرائط تقلید به جهت پیروی از امامان معصوم علیهم السلام خود در حدّ توان به زیارت اربعین رفته و شرکت در آن را ستوده و ترغیب کرده اند و هماره به آن تشویق می کنند.
افرادی که توان تبلیغ و رساندن حقایق را دارند مسئول هستند
در زمانی در یکی از کشورها بودم که یکی از علمای عامه از من پرسید: از کجایی؟ گفتم: از سرزمین مقدس کربلا، او گفت: واژه ی مقدس خیلی بزرگ و سنگین است و زمین را مقدس نمی خوانند! گفتم: زمین کربلا را مقدس می خوانند زیرا اگر کربلا و صاحب کربلا امام حسین علیه السلام نبود، امروز در این جا نماز نمی خواندی. باید دانست و پذیرفت که ماندگاری اسلام به سبب فداکاری امام حسین علیه السلام است. با یکدیگر گفتگو و بحث کردیم و او که معاند به نظر نمی رسید سکوت کرد و شاید هم تحت تأثیر قرار گرفت.
مطالب و حقایق فراوانی بر خیلی ها پوشیده است و بسیاری از مردم ناآگاهند، لذا افرادی که توان تبلیغ و رساندن حقایق را دارند در این معنا مسئول هستند و از این که در این راه کوتاهی یا بی توجهی کنند مورد بازخواست قرار خواهند گرفت. پس باید بر پایه ی مسئولیت ها و توانمندی ها تبلیغ شود تا قدسیت این سرزمین و قدسیت شعائر مرتبط با آن برای جهانیان روشن گردد و همگان دریابند که زائر امام حسین علیه السلام مقدس بوده و خدمت به زائران آن حضرت نیز مقدس است و این که این امور هر جا که باشد تماماً شعائر خداست، چراکه تجلیل از امام حسین علیه السلام است و در نتیجه تجلیل از اسلام، تجلیل از رسول خدا صلی الله علیه وآله و تجلیل از خداست. رسول خدا صلی الله علیه وآله در این باره فرموده اند: «من زار الحسین بکربلاء کان کمن زار الله فی عرشه؛ زائری که امام حسین را در کربلا زیارت کند، چنان است که خدا را در عرش زیارت کرده است» .
در واقع خدای عزوجل از امام حسین علیه السلام زیارت، زائر و هرچه با آن حضرت مرتبط است تجلیل فرموده است. کم و بیش دیده و شنیده اید ـ که عین واقعیت هم هست ـ مردم از تمام اقشار در این دستگاه و مناسبت اربعین شرکت و خدمت کرده اند و البته بیشتر افرادی که به خدمت زائران و انفاق در راه امام حسین علیه السلام پرداختند از طبقه ی فقیر جامعه هستند. از میان آنان افرادی بوده اند که گفته شد مالی نداشتند نثار حضرت و زوّار حضرت کنند جز خانه ی مسکونی خود و آن را فروخته و پول آن را هزینه ی پذیرایی از زائران پیاده ی اربعین حسینی کرده اند. این افرادِ کم بضاعت حتی با فروختن منزل مسکونی خود وفا و علاقه ی خود را به امام حسین علیه السلام و اهل بیت عصمت و طهارت، به ویژه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نشان داده اند.
ضعفا کار خود را انجام داده و نوبت به نیرومندان و اغنیا رسیده که جوانان در آن سر آمدند و در روایت آمده است که می فرماید: «یعجبنی رأی الشیخ وجَلَدُ الغلام؛ نظر حکیمانه ی سالخوردگان و تلاش و پشتکار جوانان را خوش می دارم».
بنابراین باید بی تفاوت نبوده و هرچه در توان دارند در ایام اربعین حسینی به کار گرفته و در این مسیر به امام حسین علیه السلام و زائران حضرت وفاداری و فداکاری خود را در خدمت رسانی نشان دهند و از حکومت ها بخواهند که برای رفاه زائران همه گونه تسهیلات، خدمات و همکاری را انجام دهند تا اگر در جایی از این کره خاکی حتی یک مشتاق زیارت امام حسین علیه السلام وجود داشته باشد بتواند به زیارت حضرت برود و مطمئن باشند که آن موجب خیر دنیا و آخرت آنان خواهد شد.
تبیین اهداف امام حسین علیه السلام در زیارت اربعین
خدای متعال جهت شهادت امام حسین علیه السلام به حضرت پاداش بی مانند داده که از جمله ی آن: شفاء را در تربت حضرت، امامان معصوم را از نسل ایشان و استجابت دعا را زیر قبه ی حضرت قرار داده و ویژگی های بسیار دیگری که قابل شمارش نیست، این پاداش ها همه برای یک مطلب بوده و آن ماندگاری و جاودانگی اسلام و قرآن، حاکم و فراگیر شدن اخلاق و فرهنگ قرآن و اهل بیت است که شهیدانی همانند رسول خدا صلی الله علیه وآله، حضرت علی، فاطمه ی زهرا و حضرت محسن و امام مجتبی علیهم السلام در راه آن نیز به شهادت رسیدند.
شاهد این مطلب فرازهایی از زیارات مخصوص امام حسین علیه السلام بوده که زیارت اربعین یکی از آن هاست. در بخشی از این زیارت می خوانیم: «وبذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهالة، وحیرة الضلالة؛ و حضرت خون مُهجه خود را در راه خدا نثار کرد تا بندگان خدا را از نادانی و سرگشتگیِ گمراهی رهایی بخشد».
آنچه در این بخش از زیارت اربعین آمده است، هدف امام حسین علیه السلام بوده که هنوز به طور کامل تحقق نیافته، بله به صورت کم و بیش در جامعه دیده می شود و آن هم به برکت امام حسین علیه السلام و شعائر حسینی و برپا کنندگان و پیروان آن از نیاکان: پدران و مادران و اجداد ما، که خدا جزای خیر به آنان دهد که ما را در این راه قرار داده و از سرگشتگی و جهالت رهایی بخشیده اند. پیمودن این راه و همچنین تحقق بخشیدن به آن، البته سختی هایی دارد، ولی با تحمل و تعامل خوب می توان آن را پشت سر گذاشت. رسول خدا و اهل بیت عصمت و طهارت در راه تبلیغ اسلام، بدرفتاری و آزارهای فراوانی دیدند، اما با سعه ی صدر و اخلاق خوب مردم را در شاهراه هدایت قرار دادند. حر بن یزید ریاحی راه را بر امام حسین علیه السلام بست و حضرت را ـ به ظاهر ـ گرفتار سپاه ابن سعد کرد که به شهادت آن حضرت انجامید، اما توبه کرد و به حق پیوست. زهیر بن قین، وهب و دیگران نیز با هدایت و ارشاد امام حسین علیه السلام به حق پیوستند.
