به مناسبت بيست و چهارمين سالگرد شهادت انديشمند بزرگ اسلامي، آية الله شهيد سيد حسن شيرازي در تاريخ 13/5/1383 مجلس بزرگداشتي از سوي حوزه علميه زينبيه (در دمشق) برگزار شد. شخصيت هاي: علمي، سياسي، فرهنگي و جمع انبوهي از مسلمانان عراقي، افغاني، سوري، ايراني، افريقايي و ديگر مسلمانان غير بومي ساکن سوريه در اين مراسم حضور يافتند.

مراسم با تلاوت قرآن کريم توسط قاري محترم حجة الاسلام و المسلمين شيخ عباس نوري آغاز شد.

سپس حجة الاسلام والمسلمين سيد مهدي منوري به عنوان مجري مراسم، بخشي از فعاليت هاي: فکري، جهادي و سياسي آن شهيد گران مايه را برشمرد و قطعه هايي از بزرگان، اديبان، فرهيختگان، سياستمداران و دانشگاهيان شماري از کشور که درباره مقام آن شهيد گفته بودند بازگفت.

پس از سخنان وي، پيام خاندان معظم شيرازي توسط علامه سيد مرتضي شيرازي خوانده شد. اين پيام با اين آيه آغاز شد که مي فرمايد: «قال إني عبدالله آتاني الکتاب وجعلني نبياً. و جعلني مبارکا أين ما کنت واوصاني بالصلاة والزکاة ما دمت حياً؛ [کودک] گفت: منم بنده خدا، به من کتاب داده و مرا پيامبر قرار داده است و هر جا که باشم مرا با برکت ساخته، و تا زنده ام به نماز و زکات سفارش [ام] کرده است ».

آن گاه علامه شيرازي بر نقش اخلاص در دستيابي انسان به مراتب عالي معنوي و قبولي اعمال و بهره مندي اش از موهبت هاي الهي تأکيد کرد و آن را وسيله خجستگي رفتار و گفتار انسان و دميدن روح زندگي دانست و مايه رشد و ماندگاري انسان درگذر زمان خواند.

وي افزود: در طول تاريخ عالمان، مصلحان، نويسندگان و فرهيختگان بي شماري وجود داشتند، اما از ميان تمام آنان يک تن از مواهب الهي برخوردارشده و در دل انسان ها ماندگاري مي يابد. از ميان جمع عالمان و انديشمندان، شهيد آية الله سيد حسن شيرازي مصداق عالم و مجاهد مبارک بود، چه اين که دست در هر بنيان و توسعه اي مي نهاد آن بنيان يا هدف را آکنده از برکت مي کرد.

ايشان در ادامه گفت: خدا گاهي کاري، هجرت و سخني را مبارک مي گرداند و گاهي اين گونه نيست، اما در مورد شهيد آية الله سيد حسن شيرازي وضع به گونه اي ديگر بود، زيرا برکت خدا به طور چشمگيري در کارهاي او تبلور يافته بود که اين امر به چند عامل باز مي گردد:

1- اگر انسان خواهان برکت الهي در مال، فرزندان يا در وقت خود باشد بايد نيت را براي خدا خالص گرداند؛

2- بايد بکوشد که اعمالش در دو جهان با موفقيت همراه باشد و توکل بر خدا داشته باشد؛

3- به اندوختن دانش سودمند و بر آمده از مصادر مورد اعتماد (قرآن و خاندان رسالت) بپردازد.

 ديگر سخنران اين مراسم، حجة الاسلام والمسلمين شيخ محمود سيف بود. او درباره عبرت آموزي هايي که از اين مجلس و اهميت پند گيري از زندگي شخصيت موضوع اين يادواره سخن گفت و فراخوان آن شهيد را به اتحاد صفوف، نظم در کارها، دوري از کانون هاي چالش زا و کينه افزا، از ديگر مواردي خواند که بايد از آن درس گرفت.

سخنران افزود: بايد ديدگاه علمي جامعه شيعي با اتکا بر نظريه «شوراي فقيهان» تبلور يابد؛ نظريه اي که بهترين راه ها را براي رسيدن به نظريه برتر و تضمين کننده وحدت نظر و وحدت و موضع گيري در برابر چالش هاي روزکه جامعه اسلامي در عرصه انديشه و واقعيت موجود با آن روبه روست پيش روي پويندگان قرار مي دهد.

آخرين سخنران، حجة الاسلام والمسلمين شيخ عبدالامير نصراوي بود. وي به مفهوم و معناي شهادت و جايگاه شهيد و نقش آن در ساختن امت ها و تمدن ها پرداخت. وي همچنين شرايطي را که شهيد آية الله سيد حسن شيرازي با آن مي زيست بازگفت و به بيان ايمان عميق و پاي ورزي آن شهيد در خدمت به اسلام و نشر انديشه اهل بيت - عليهم السلام - از طريق ايجاد مؤسسه هاي فرهنگي در جاي جاي جهان از جمله حوزه علميه زينبيه پرداخت.

وي افزود: آن شهيد در تأسيس اين حوزه مبارک و باشکوه سختي هاي فراواني برخود هموار کرد و هميشه مي گفت: اين حوزه به برکت حضرت زينب - سلام الله عليها - پايدار خواهد ماند، چه حسن (منظور خودش بود) باشد چه نباشد.

اين مجلس با ذکر رشادت هاي سيدالشهدا - عليه السّلام - در کربلا و بيان حماسه شهادت ايشان به پايان رسيد.