در بعد از ظهر دوشنبه مصادف با 27 صفر 1438ق، سخنان دلنشین مرجع عالیقدر جهان تشیع، حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی دام ظله در بیت مکرم ایشان گرمابخش دل های غم زده ی عزاداران نبوی بود.

در این نشست که جمع کثیری از طلاب و هیئت های عزاداری گرد آمده بودند، معظم له با تسلیت یادروز شهادت نبی اکرم صلی الله علیه وآله و نیز به روایتی شهادت مظلومانه ی سبط گرامی ایشان، حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام و شهادت حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه السلام، مطالبی روشنگرانه از حیات طیبه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله بیان داشتند.

ایشان با اشاره به آیات کثیری که در خصوص پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در قرآن آمده است، سخنان خود را بر این آیه ی شریفه متمرکز ساختند که می فرماید: «الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْأُمِّیَّ الَّذِی یَجِدُونَهُ مَکْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبَاتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبَائِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ؛ همانان که از این فرستاده پیامبر درس نخوانده که [نام] او را نزد خود در تورات و انجیل نوشته می‌ یابند پیروی می کنند [همان پیامبری که] آنان را به کار پسندیده فرمان می‌ دهد و از کار ناپسند باز می دارد و برای آنان چیزهای پاکیزه را حلال و چیزهای ناپاک را بر ایشان حرام می‌ گرداند و از [دوش] آنان سنگینی قید و بندهایی را که بر ایشان بوده است برمی دارد»(اعراف/157).

مرجع عالیقدر با تأکید بر اینکه خطاب این آیه افزون بر مسلمانان، کافران را نیز دربر می گیرد، به شرح و واکاوی واژه های «اصر» و «اغلال» پرداخته و می فرماید چه بسیار خانواده هایی که از رفاه کافی برخوردارند، اما متأسفانه زن و شوهر پشت به هم کرده و با دلخوری از یکدیگر شب را سپری می کنند. ایشان این پدیده را «اصر» یعنی سنگینی می نامد که دامنه ی آن تا ساحت حکومت ها و ملت ها نیز پیش می رود. حکومت هایی که از ملت خود هراسان اند و به تبع آن، ملت آنان نیز از حکمرانان خود ایمن نیستند. «اغلال» نیز جمع «غل» به معنی قید و بند، یکی دیگر از آفت هایی است که فرا روی حیات فردی و اجتماعی بشر قرار دارد. هرچه آزادی انسان در هر زمینه بیشتر باشد اغلال او کمتر خواهد بود. به عبارت دیگر اغلال، عوامل محدود کننده ی آزادی بشر است.

مرجع عالیقدر جامعه ی امروز بشر را گرفتار این دو آفت خانمان سوز دانسته و بیان می کند که خدای متعال راه برون رفت از این آسیب ها را به دست پر مهر پیامبر گرامی اش قرار داده و وعده ی آن را در آیه ی پیش گفته بیان داشته است. ایشان با بیان یک جمله از پیامبر به نقش و نگرش بالای آن حضرت در زدودن (اصر و اغلال) و (سنگینی ها و بندها) از زندگی بشر می پردازد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در ضمن نامه ی خود به بزرگان حکومت ها و ادیان چنین می نویسند: «اسلم تسلم».

این سخن پیامبر صلی الله علیه وآله با وجود کوچکی و سادگی متأسفانه غالباً چنین تعبیر نادرستی از آن شده است که «اسلام بیاور، وگرنه سلامتی ات در خطر خواهد بود». این جمله که تداعی گر جنگ و خونریزی است، اما تاریخ زندگی پیامبر ـ آن گونه که گزارش شده ـ عاری از هرگونه جنگ افروزی است.

معنای صحیح این سخن پیامبر چنین است که «اسلام بیاور تا سلامت بیابی». البته سلامت مورد بحث در همه ی عرصه های فردی و خانوادگی و اجتماعی و سیاسی و جز آن دامن گسترده است. قرآن کریم کافران را به اسلام فراخواند و به آنان وعده داد که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، با پذیرفتن آیین اسلام «اصر» و «اغلال» را از آنان بر می دارد. در عمل نیز در تاریخ ثابت شد که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله «اصر» و «اغلال» را از زندگی بشر زدود.

مرجع عالیقدر در ادامه ی سخنان خود اهمیت مطالعه ی تاریخ اسلام را به ویژه برای جوانان گوشزد کرد و به بازشناختن غشّ و سمین در گزارش های تاریخ اسلام، به ویژه صدر آن توجه داد. ایشان به پاره ای از اخبار ساختگی اشاره فرمودند که ذهنیت خوانندگان غیر مسلمان را به کلّی نسبت به اسلام بدبین می سازد. اخبار بی پایه و اساسی که حاکی از کشتارهای دسته جمعی پیامبر صلی الله علیه وآله و با سیره و روش آشنای آن حضرت کاملاً مغایر است. از این دسته است خبری که یهودیان برای بقای دیانت خود ترویج کردند مبنی بر اینکه پیامبر صلی الله علیه وآله هفتصد یهودی را یک روزه گردن زدند. این خبر با صدها داستان و سیره ی آشنای آن بزرگوار مغایر است. بماند که شواهد تاریخی موثقی برای اثبات این مدعا بر جای نمانده است و غرابت و نادرستی آن بر مورخان و سیره نگاران پوشیده نیست.

به ادعای شواهد تاریخی هیچ گاه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله آغازگر جنگ نبوده است، و بر اساس آمارهایی که به دست برخی پژوهندگان تاریخ گرد آمده است، در طی حدود هشتاد غزوه و سریه ای که علیه پیامبر برپا شد، بیش از هزار نفر (اندکی بیش یا کم) از مسلمانان و غیر مسلمانان کشته نشد. علت و مایه ی این پدیده در سخن رسول گرامی خدا صلی الله علیه وآله به خوبی نمایان است که فرمودند: «کثرت علیّ الکذابة وستکثر بعدی؛ شمار دروغگویان نسبت به من زیاد شدند و زین پس نیز بیشتر می گردند».

حضرت آیت الله العظمی شیرازی با اشاره به ظواهر گسترده ی «اصر» و «اغلال» در جوامع امروزی بویژه جوامع اسلامی به ضرورت تأسی جستن به سیره ی رسول گرامی خدا بیش از پیش تأکید فرمودند. ایشان به دگرگونی اوضاع کشورهای اسلامی در نیم قرن گذشته اشاره کردند و برای محسوس بودن اصر و اغلالی که امروزه گریبانگیر این کشورها شده به دو نمونه اکتفا کردند.

به گفته ی ایشان حدود پنجاه سال پیش در کشور عراق، تنها یک نفر محکوم به اعدام شد که یک سال به طول انجامید تا حکم اعدامش صادر گشت. و در یکی دیگر از کشورهای اسلامی در طی ده سال تنها یک نفر اعدامی وجود داشت. مقایسه ی این ها با آمارهای سر به فلک کشیده ی اعدامیان در برخی کشورهای اسلامی، اصر و اغلالی که بر این کشورها سایه گسترده است را به وضوح نمایان می گردد.

بی گمان با شنیدن این آمارها و دیدن رفتارهای خشونت آمیز برخی به ظاهر مسلمان چگونه باید توقع داشت که غیر مسلمانان به اسلام علاقه مند گردند؟!

مرجع عالیقدر با تأکید بر ضرورت دفاع از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و زدودن اتهامات ناروایی که دشمنان ایشان با دروغ پردازی های خود به اسم تاریخ به خورد مردم داده اند، بیان داشت که این وظیفه امروز بر عهده ی همگان است و حوزه ها و دانشگاه ها و تجار و دیگر صنوف را شامل می شود.

ایشان در بخشی دیگر از سخنان خود، گوشه ای از رفتار کریمانه ی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله را به تصویر می کشد و بیان می دارد در یکی از جنگ های دفاعی که مشرکان مکه علیه پیامبر صلی الله علیه وآله برپا کردند، زنی به نام ساره ـ که نابِکار و معلوم الحال بود ـ را برای تجسس به سوی شهر مدینه روانه کردند. هنگامی که این زن وارد شهر مدینه شد با پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله روبرو شد. پیامبر صلی الله علیه وآله از او پرسید که آیا قصد اسلام آوردن داری؟ گفت: خیر. حضرت فرمود: پس آیا به این شهر پناه آورده ای؟ باز گفت: خیر. حضرت دلیل حضورش را پرسید. ساره اظهار داشت که تنگدستی موجب شده است که به مدینه روی آورد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله دستور داد که یک شتر و پیراهن و قدری پول به او دادند. اما آن زن با وجود اکرام پیامبر صلی الله علیه وآله به نزد شخصی به نام «حاطب بن ابی بلتعه» رفت که خبرچین مشرکین در مدینه بود. او به ظاهر مسلمان اما هوادار قوم و خویش مشرک خود در مکه بود. این شخص در چند خط اوضاع مدینه را برای اهل مکه شرح داد. از جمله در توصیف سپاه پیامبر صلی الله علیه وآله نوشت: «جیش کالّیل، یسیر کالسّیل؛ سپاهی که [از شمار بسیارش] چون شب [تیره] است و همانند سیل [به سوی شما] در حرکت است».

حاطب توصیه هایی برای ایمن ماندن نامه اش به اهل مکه به آن زن کرد و او را به سوی مکه روانه کرد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله که از این اقدام حاطب آگاهی داشت، امیرمؤمنان علیه السلام را به سوی آن زن فرستاد. حضرت امیر نیز جلوی آن زن را گرفت. زن پس از آنکه دید حاشا کردن سودی ندارد، نامه را به امیرمؤمنان علیه السلام داد و بدون هیچ برخوردی راهی مکه شد.

پیامبر صلی الله علیه وآله نیز در اقدامی بی نظیر در طول تاریخ جز اندکی مؤاخده ی حاطب، تنبیه و تحریمی برای او در نظر نگرفت. حال آنکه در جهان امروز یک جاسوس را تا حدّ اعدام ممکن است مجازات کنند. این رفتار پیامبر صلی الله علیه وآله گویای مهرورزی و انسان دوستی بی نظیر ایشان است.

دیگر آنکه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله بنا به سفارش قرآن پناهِ پناهجویان بود و کسانی که در زمان او به مدینه پناه می بردند ولو مسلمان نبودند، می توانستند با امن و آسایش در آنجا به سر ببرند.

مرجع عالیقدر اشاره فرمودند که این رفتارهای بزرگ منشانه ی آن حضرت بود که باعث گسترش فزاینده ی اسلام شد. ایشان با اشاره به اینکه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله اخلاق را زیربنای همه ی فعالیت های سیاسی و اجتماعی خود قرار داده بود، دفاع از شخصیت آن بزرگوار را بر همگان ـ هر یک در حدّ خویش ـ واجب دانست و ابراز داشت که آن حضرت امروزه متأسفانه در جهان بر اثر دروغ پردازی های برخی تاریخ نگاران مغرض متهم است.

ایشان تأکید کردند که در صورت اهمال در انجام این واجب مهم چه بسا بسیاری از جوانان کم اطلاع در جوامع اسلامی نیز از اسلام زده شوند.

حضرت آیت الله العظمی سید صادق شیرازی دام ظله در پایان از دست اندرکاران بزرگداشت مراسم اربعین حسینی، چه در عراق و چه در دیگر مناطق جهان، قدردانی و تشکر نمود و از خدای متعال برای آنان خواستار توفیقات افزون تر در اقامه ی شعائر حسینی، به ویژه شعیره ی عظیمه ی اربعین شد.

ایشان با بیان آنکه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله درباره ی شعائر امام حسین علیه السلام وعده داده اند که پس از شهادت ایشان، دشمنانشان تمام تلاش و همت خود را صرف کم رنگ ساختن شعائر و عزای ایشان می کنند، لازم دانست همگان، با هر توانایی و امکانی که دارند از قلم و نیرو و آبرو، کمر همت را در اقامه ی شعائر مقدسه ی آن امام همام ببندند.

معظم له با بیان داستانی مفصل بر اهمیت تلاش های فردی هر چند ناچیز تأکید نمودند و فرمودند که انسان هرچند ناتوان باشد، کارهای بزرگی از او بر می آید. از این رو مجدّانه خواهان آن شد که دوستداران حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام در اقصی نقاط جهان از دولتمردان و صاحب منصبان مملکت خویش مصرّانه بخواهند که در امر زیارت اربعین حسینی و بزرگداشت این شعیره ی مقدسه تسهیل کنند و از مساعدت های لازم دریغ نورزند. باشد که ـ ان شاء الله ـ شعله ی فروزان شعائر حسینی بیش از پیش در دل دوستان آن حضرت فروزان بماند، آمین.