بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله رب العالمين وصلي الله علي اشرف الخلق اجمعين محمد المصطفي وعترته الطاهرين ولعنة الله علي اعدائهم الي يوم الدين.
قال الله تعالي في القرآن الحکيم: «ولقد کتبنا في الزبور من بعد الذکر ان الارض يرثها عبادي الصالحون؛ ودر زبور بعد از ذکر نوشتيم که زمين را بندگان پاک سرشت من وارث خواهند شد.» (انبياء، 105).
تقارن سالروز ميلاد سرور و مولاي ما، بقية الله، حضرت مهدي منتظر، حجة بن الحسن العسکري - صلوات الله وسلامه عليهما وعجل الله تعالي فرجه الشريف - با نيمه ماه شعبان المعظم ،که خداوند تقسيم ارزاق و تثبيت اجل هاي بندگان را در آن قرار داده است -(مجلسي، بحار الانوار، ج95، ص43) وهم چنين تأکيد امامان معصوم به زيارت حضرت امام حسين (عليه وعليهم السلام) در اين مناسبت بزرگ ،با اين تعبير: «من احب ان يصافحه مأةالف واربعة وعشرون الف نبي، فليزر قبر الحسين عليه السلام في النصف من شعبان، فإن أرواح النبيين تستأذن الله في زيارته فيؤذن لهم» هر که دوست دارد که صد و بيست و چهار هزار پيامبر با او مصافحه کنند، مرقد امام حسين عليه السلام را در نيمه ماه شعبان زيارت کند زيرا ارواح پيامبران در چنين روزي، براي زيارت آن حضرت از خداي متعال رخصت ميطلبند و خدا هم بدان ها اجازه ميدهد. » (حر عاملي، وسائل الشيعة، کتاب الحج، باب 51، حديث 1.)
اين تقارن ؛ (تقسيم روزي و تثبيت آجال مردم و زيارت تمامي پيامبران از مرقد امام حسين -عليه السلام- درنيمه شعبان) رخداد اتفاقي نيست، بلکه ازارتباطي حقيقي و عميق برخوردار است. بدرستي که ارزش نهادن خداي متعال به نيمه شعبان پيش از ولادت امام حسين (عليه السلام) و پيش از تولد امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف)بوده است.
هم چنين در رويدادهاي رخصت خواهي تمامي پيامبران ازجمله رسولان اولواالعزم،وبه ويژه خاتم و سرورشان ؛حضرت رسول اعظم (صلي الله عليه وآله وسلم)، از پروردگار عزوجل براي زيارت هر ساله مرقد امام حسين (عليه السلام) ونيز قرار گرفتن ميلاد حضرت صاحب الامر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در چنين روز شکوهمندي، معتبرترين رابطه تکويني نهفته است که خداي متعال گوشه اي از ارتباط محکم اين سه رخداد را در يک ظرف زماني آشکار نمود که نقطه اشتراک آن «تعيين سرنوشت» ميباشدچرا که بايد گفت که شب نيمه شعبان، شب تعيين آجال بندگان ،و مشخص نمودن مقدار رزق آنان است. نهضت خونين امام حسين (عليه السلام) سرنوشت امت اسلام را با رهايي بخشيدن از سقوط در پرتگاه هاي گمراهي و تحريف، مشخص نمود؛ که پيش از آن، امت يهود و مسيح و... گرفتار آن ورطه ها شده بودند. از اين روي نهضت مبارک آن حضرت براي امت اسلام؛ شاهراهي را که رسول خدا صلي الله عليه وآله ترسيم نمود و مولاي موحدان اميرمؤمنان (عليه السلام) آن را دنبال کرد و صديقه طاهره، فاطمه زهرا (سلام الله عليها) براي ماندگاري و ثبات آن جان مطهر خود را فدا کرد، باز گشايي نمود و امام منتظر، حضرت بقية الله (عجل الله تعالي فرجه الشريف) هموست که به اذن خداي متعال سرنوشت تمامي بشريت را مشخص ميکند ونور الهي را -که با بعثت پيامبر صلي الله عليه وآله تابيدن گرفت -به جاي جاي زمين ميگستراند و حاکميت جهاني را به ميراث ميبرد؛ همان گونه که خداي متعال فرمود: «إن الأرض يرثها عبادي الصالحون»(حاکميت) زمين را، بندگان شايسته ام به ارث خواهند برد (وبر سراسر گيتي حکم خواهند راند).
و اينک در اين سال، پس از آن که خداي متعال بر تمامي امت اسلامي و به ويژه ملت ستمديده عراق، منت نهاد و نعمت بزرگ فروپاشي «طاغوت دوران» و همچنين آزادي تشرف به عتبات عاليات و بويژه حرم حسيني را عطا فرمود، و با توجه به اينکه اين ملت غيور، در زمان هايي به مانند اين دوران، در راه زيارت امام حسين عليه السلام هزاران هزار کشته تقديم نموده است سزاواراست که : اولاً شهداي مظلوم نهضت شعبانيه را گرامي داريم؛ آنان که با خون پاک خود مدد و فداکاري خود را در راه حضرت سيد الشهداء امام حسين (عليه السلام) به اثبات رساندند و مردانگي و فداکاري و جان فشاني را برصفحات تاريخ و به ويژه عراق، جاودانه ساختند.
ثانياً: تعزيت و تسليت به وابستگان و خانواده هاي داغديده آنان و تمامي فرزندان اين امت - آنانکه تاريخ، عزت و سرافرازي را با آن بزرگ مردان ثبت نمود –عرضه داريم .
ثالثاً: اين سه نکته را بر امت مجاهد عراق ياد آوري نماييم:
1- نعمت آزادي، موهبتي است الهي و بزرگ، که بايد آن را غنيمت شمرد و به بهترين شيوه آن را پاس داشت و در اين باره، رسول خدا (صلي الله عليه وآله) بهترين الگواست . پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله (پس از بعثت) درمکه مکرمه تقريباً سيزده سال و در مدينه منوره ده سال زيست و دستاورد اين سال ها مسلمان شدن حدوداً صد نفر در مکه و صدها هزار نفر در مدينه بوده است؛ تا آن جا که خداي سبحان در اين باره فرمود: «و رأيت الناس يدخلون في دين الله
أفواجاً» مردم را ميبيني که گروه گروه به دين خدا در ميآيند. (نصر، 2) و اين بدين دليل بود که ايشان زمينه هاي آزادي را که در مدينه به دست آمد غنيمت شمرد وگرنه، وحي الهي و جبرئيل و قرآن حکيم و ديگر اسناد رباني در مکه، همان گونه بود و قرآن که درمدينه نازل مي شد و پيامبر (صلي الله عليه واله) درمکه ،همان پيامبري بود که در مدينه نيز حضور داشت.
از اين روي بر اين ملت بزرگوار لازم است که تمامي استعداها و توان ها را در راه پيروي از سنت و منش رسول اکرم (صلي الله عليه وآله )به کار گيرند تا از اين آزادي نسبي که اکنون فراهم شده است در راه تبليغ و ارشاد و هدايت مردم به سوي خداي متعال و اهل بيت (عليهم السلام) و استوار ساختن پايه هاي ايمان و باورمندي و آزادي و به کار گيري قدرت چند محوري و کثرت گرايي و بهره مندي ازشورا و مشورت و عدم خشونت و موارد ديگر از اين قبيل، استفاده نمايند، که اين فرصتي است به دست آمده؛ و در اين باره سرور ما اميرمؤمنان (عليه السلام) فرموده اند: «ومن الخرق ... الاناة بعد الفرصة»و از ضرر... کاهلي و سستي هنگام به دست آمدن فرصت هاست.
2- آنچه ملت مقاوم عراق در طي دهه هاي تيره و تار به خود ديد، به سبب ايمان و اسلام وتمسک به اهل بيت (عليهم السلام) بوده است. از اين روي با تاکيد تمام، بايد از آن داشته ها، پاس داري نمايد تا آينده عراق در راستاي قانون اساسي اي -که در ساختار مستقل اين کشور نقش داشته و در آينده در طي دهه هاي متمادي تطبيق خواهد شد- تضمين گردد، و اين دوران، -به اذن خداي متعال -بر تارک تاريخ بلند عراق درخشان شود، که خداي متعال در قرآن فرموده است: «إن الحکم الاّ لله» حکمراني فقط از آن خداست. (يوسف، 67)
براين مبنا بايد ساختار قانون اساسي عراق، با تمامي بندها و مواد آن، بر اساس آموزه هاي اسلامي و موازين شرعي برگرفته از قرآن حکيم و سنت شريفه رسول خدا (صلي الله عليه وآله) و امامان معصوم (عليهم السلام) استوار باشد.
3-بازسازي آينده عراق وابسته به ساختار گذشته آن است؛ لذا مردم عراق امروز، سازندگان عراق فردا هستند و اين زماني شدني است که تمامي مردم، اعم از دانشمند و فرهنگي، معلم و استاد، پير و جوان، دانشجو و کاسب، کارمند و کارگر، مرد و زن و ديگر اقشار، به کارسازي امور و بازسازي ويراني و به کارگيري نيروها و بهره برداري از استعدادها و بسيج شدن در راستاي برآوردن تمامي نيازهاي جامعه برخيزند ،که اين مسئوليت بزرگ با تشکيل گروه ها و هيئت هاو سازمان ها و مؤسسات خاص و عام ، کوچک و بزرگ، در هر شهر و روستا ايل و قبيله و خانواده براي پر کردن تمامي کاستي ها و بر آوردن نيازها انجام خواهد شد و نتيجتاً عراق فردا به عراق خير و نيکي و رفاه و آسايش تبديل ميگردد.
4-مشرف شدن به کربلاي مقدسه و زيارت نيمه شعبان المعظم آنچنان است که ميليون ها زائر از سراسر عراق عزيز و قاره هاي عالم به سوي شهر مقدس کربلا براي زيارت مرقد مطهر حضرت امام حسين و برادر فداکارش حضرت اباالفضل العباس (عليهما السلام) و سلاله مطهر اهل بيت و ياران وفادار ايشان -که در رکاب آن حضرت به مقام شهادت دست يافته اند -مشرف ميشوند و علاوه بر فيض و برکت اين زيارت، از مصافحه با ارواح صد و بيست و چهار هزار پيامبر و رسول (عليهم السلام) بهرمند شوند؛که اينان همگي ميهمان امام حسين (عليه السلام) و ميهمان مردم گرامي کربلا هستند.
پس از زيارت، اين زائران با دودستاورد، به سوي کشورها و شهرها و خانواده هاي خود روانه ميگردند: ثواب زيارت ،و مقام و جايگاه ارزشمند زائر؛ که اين دو ويژگي را خداي متعال به برکت اين زيارت ويژه به زائران حرم حسيني عنايت ميفرمايد.
شأن ومنزلت تربت امام حسين (عليه السلام) تا آنجاست که خداي سبحان آن را برترين قطعه زمين و والاترين خاک بهشت برشمرده است . (ابن طاووس، کامل الزيارات، ص451، حديث677).
نماز بر اين تربت، مايه زدودن هفت حجاب ميگردد و آن نماز به سوي خداي متعال صعود ميکند، ثواب ذکر گفتن با تسبيحي که با اين تربت ساخته شده است، به ده ها برابر افزايش مييابد.
آري اين دو پاداش ، تکريمي است که خداي سبحان براي زائران امام حسين (عليه السلام) وبدين مناسبت پر جلالت، قرار داده است.
اما آنچه به تمامي طبقات اجتماعي مردم گرامي شهر مقدس کربلا ارتباط دارد آن است که ضمن تقديم خدمات شهري مناسبِ تخصص و شعل و جايگاهشان، بازتاب اخلاق والا و شيوه و روش عظيم و سيرت پاک امام حسين عليه السلام باشند، به گونه اي که چون زائران به ديار و خانواده خود -با صحت و سلامتي -بازميگردند، حاملان فضيلت و اخلاق برتر و والا از سوي فرزندان امام حسين و اباالفضل العباس (عليهما السلام) باشند واين مصداق عيني فرمايش امام صادق عليه السلام ميباشد که فرمود: «کونوا دعاة الناس بأعمالکم» با کردار نيک خود مردم را به خوبي دعوت کنيد. (مجلسي، بحار الانوار، ج5، ص198)
اينجانب به درگاه خداي تضرع مينمايم و ميخواهم که تمامي اعمال ما را در پيشگاه والاي مولايمان حضرت صاحب الامر -عجل الله تعالي فرجه الشريف -مورد پسند قرار دهد .خداي را به پايمردي اولياي پر عظمتش و به امام حسين و اباالفضل العباس -عليهما وعليهم السلام - سوگند ميدهم که براي تمامي مؤمنان عراق خير دنيا و آخرت را مقدر نمايد.
«انه وليّ ذلک وهو المستعان»
  صادق شيرازي
شعبان المعظم /1424 قمري