آية الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله خانواده هاي عربستاني را که تقاضاي ملاقات با ايشان داشتند به حضور پذيرفت. اين افراد براي زيارت امام رضا عليه السلام و خواهر گرانقدرشان حضرت فاطمه معصومه سلام الله عليها از عربستان به ايران آمده بودند.
در رهنمودهايي که معظم له خطاب به حاضران ايراد فرموده، آمده است: «زوّار ائمه سلام الله عليهم بسيارند، ولي کساني که از زيارت بهره [هاي معنوي] مي گيرند اندکند و بزرگ ترين بهره ها از آن کساني است که امامان از آنان خشنودند».
ايشان اظهار داشت: «وقتي زائر به امام سلام الله عليه، سلام مي کند حضرت به ايشان پاسخ مي دهند ولي پاسخ شان بسته به اين که شخص، چقدر از رضايت امام عليه السلام برخوردار باشد متفاوت است».
ايشان ماجرايي از يکي از علما نقل کردند که عبرت آميز است. آن عالم مي گفت: «روز پنج شنبه اي براي زيارت امام رضا سلام الله عليه به مشهد رسيدم. تصميم گرفتم شب جمعه را در جوار آن امام همام بيتوته کنم و روز بعد به وطن خود باز گردم، ولي ناگهان متوجه شدم پولم به اندازه اي نيست که بتوانم شب را بمانم و بايد همان روز بر مي گشتم. خيلي متأسف شدم و تصميم گرفتم به حرم بروم و با آقا وداع کنم و آماده بازگشت شوم. پس از زيارت، خطاب به امام عليه السلام عرضه داشتم: آقا جان، دوست داشتم بيشتر در جوار شما بمانم ولي هزينه کافي براي ماندن ندارم. پس از آن نماز خواندم تا از حرم بيرون بروم. همين طور که داشتم نماز مي خواندم شخصي نزد من آمد و مبلغي پول در کنارم گذاشت و گفت: اين مبلغ، هديه اي به زوّار امام رضا عليه السلام است. از اين اتفاق بسيار خشنود شدم، از امام تشکر کردم و آن شب را در جوار آن حضرت به سر بردم و فرداي آن روز عزم وطن کردم».
ايشان سپس افزودند: «انساني که مورد رضايت امام مي باشد، اين گونه است. او از امام تقاضاي پول نکرد فقط از اين که نمي تواند شب را در جوار امام به سر برد، اظهار تأسف کرد. ولي همين کافي بود تا امام نياز او را برآورد.
مرجع تقليد شيعيان جهان افزود: «مرضي امام سلام الله عليه بودن بستگي به اموري دارد که مهم ترين آن خوش رفتاري با همگان است. پس بايد تصميم جدي بگيريد که از اين لحظه با همگان حُسن خلق داشته باشيد و هر قدر اين صفت را بيشتر در خود تحقق بخشيد، بيشتر مرضي امام سلام الله عليه خواهيد بود.
ايشان در پايان براي حاضران دعا کرده و فرمودند: «از خداي متعال مي خواهم به برکت امام رضا و خواهر بزرگوارشان عليهما السلام اعمال شما را به ديده قبول بنگرد و آن دو بزرگوار را شفيع ما و شما در برآوردن حاجات دنيوي و اخروي مان قرار دهد. اميدوارم با دست هايي پر از بهره معنوي به وطن خود بازگرديد».
