آنچه از تهاجم فراگیر به شهروندان بی دفاع و بی پناه، قتل عام و نابود کردن دارایی و شکستن و کرامت و عزت مؤمنان در استان قطیف، به ویژه در شهر خونین پیکر العوامیه جریان دارد، به شدت سبب غم و اندوه و رنج مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی دام ظله شده است. تمام این رخدادهای اسفبار و خونین در برابر دیدگان و سکوت جامعه ی جهانی صورت می گیرد و سازمان ملل متحد و سازمان های حقوق بشر دم فروبسته و خاموشی در پیش گرفته اند. سکوت آنان در حالی است که همین سازمان ها نسبت به حقوق حیوانات، جنگل ها و کوه ها اهمیت و توجه فراوانی از خود نشان می دهند و توجه به سایر موجودات را سرلوحه ی فعالیت های خود قرار داده اند.

ایشان نسبت به وضعیت جاری و رفتار خشونت باری که رژیم در پیش گرفته و شهرها و روستاها را با سلاح سنگین مورد حمله قرار داده، درهم می کوبد و کشتار و ویرانی به راه می اندازد، نگرانی شدید خود را اعلام می کنند و به این گفته ی خدای متعال استشهاد کرده اند که می فرماید: «وَإِذَا تَوَلَّی سَعَی فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیهَا وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْفَسَادَ؛ و چون برگردد [یا ریاستی یابد] کوشش می ‌کند که در زمین فساد نماید و کشت و نسل را نابود سازد و خداوند تباهکاری را دوست ندارد» (بقره/205).

حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی خواستار توقف کامل و فوری تمام این اعمال و ستمکاری ها و حرمت شکنی ها و جبران تمام ضرر و زیان های مادی و معنوی شدند و همچنین تمام آوارگان و رانده شدگان، به شهر و خانه و کاشانه ی خود بازگردانده شوند.

معظم له در پایانِ اظهارات خود فرج مولایمان حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف و نجات مؤمنان، ستمدیدگان و مستضعفان در جای جای این جهان را از خدای منان مسئلت نمودند و مغفرت واسعه ی الهی برای شهیدان و شفای مجروحان و در امان بودن سرزمین های اسلامی و مسلمانان از هر گزند و بلایی را از درگاهش خواستار شدند، إنه قریب مجیب.

 

9 ذی القعدة الحرام 1438ق
11 مردادماه 1396