به مناسبت فرارسیدن سیزدهم ماه ذی الحجة الحرام 1438ق و یکصدمین سالگرد ارتحال آیت الله العظمی حاج شیخ میرزا محمد تقی شیرازی قدس سره، رهبر انقلاب 1920 ملت عراق در برابر استعمارگران انگلیسی، به برخی از بیانات مرجع عالیقدر آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی دام ظله در خصوص آن شخصیت مجاهد اشاره می شود:

ضرورت بررسی زندگانی رهبر انقلاب 1920 میلادی

تاریخ زندگی مرحوم آیت الله العظمی میرزا شیخ محمد تقی شیرازی حائری قدس سره را مطالعه نمایید؛ همو که قیام مردم عراق در سال 1920 میلادی بر ضد اشغالگران انگلیسی را پی نهاد و رهبری کرد. زندگی او از زهد و تحقیق و دانش اندوزی آکنده بود، چندان که می توان او را مصداق آیه: «وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ؛(شوری/43) و اما آنان که شکیبا و با گذشتند» دانست، یعنی صبر و تحمل دیگران و صبوری در تمام عرصه ها با لایه های گوناگون جامعه.

در تاریخ زندگی ایشان آمده است که خود به تنهایی رهبری نهضت ضد اشغالگران انگلیسی در عراق را به عهده گرفتند ولی از همه علما و فقهای آن روز کمک گرفتند تا توانستند نیروهای حوزه و عشایر و دیگر توان ها را برای مبارزه و جنگ با سلطه ی انگلیسی ها در عراق بسیج کنند، در حالی که انگلیس، بزرگ ترین استعمارگر کره ی خاکی و معروف به استعمار پیر بود و خود، کشور خود را بریتانیای بزرگ می خواندند و مدعی بودند که آفتاب در مستعمره هایشان غروب نمی کند (کنایه از این که تمام دنیا مستعمره ی آنان بود).

عراق ستمدیده و اشغال شده در آن روزگار با قدرتمندترین کشور دنیا جنگید و آن را به عقب راند و این نبود جز به دلیل ایمان ملت و گردآمدنشان پیرامون مرجعیت دینی و پیروی از رهنمودهای آن، که در شخص میرزا محمد تقی شیرازی متجلّی بود. البته رهبری های مرجعیت دینی هم در اثر وحدت فیما بین، خود را در سطحی قرار داد که توانست همه ملت عراق را علیه اشغالگران بشوراند و آنان را با درایت و کفایت، اداره و رهبری نماید و در برابر چنان قدرتی به پیروزی برساند و امروز نیز ملت عراق به پیروزی خواهد رسید.

در تاریخ شیخ محمد تقی شیرازی که با اشغالگران انگلیسی جنگید، آمده است که در داخل عراق افرادی بودند که او را به مزدوری برای انگلیس متهم می کردند. این افراد برای مردم شناخته شده بودند. و وقتی از ایشان درخواست می شد که شهریه ی آنان را قطع کنند، نمی پذیرفتند. این اخلاق، ایمان، صبوری، تحمل و متحد کردن مؤمنان و پرهیز از پراکندگی با وجود اختلاف نظرها و متفاوت بودن سلیقه ها، سبب شد تا او بتواند به پشتوانه ی ملت عراق به مصاف بزرگترین قدرت روی زمین برود و بر آن پیروز شود.

اقدام شجاعانه بر علیه انگلیسی ها در عراق

حدود یکصد سال قبل، آیت الله العظمی شیخ محمد تقی شیرازی قدس سره با صدور فتوای مهم خود بذر پر برکت و پر ثمر بیرون راندن استعمارگران و اشغالگران انگلیسی از عراق و از هر جای دیگر را افشاندند، چراکه استعمار پیر در آن روزگار بر آن بود که با تقلب و به نام انتخابات، چنگال خونین خود را بر عراق فرو برد و بر مردم مسلمان حکومت کند، لذا میرزای شیرازی حاج شیخ محمد تقی قدس سره فتوا دادند که بر مسلمان جایز نیست که غیر مسلمانی را برای حکومت انتخاب کند. هدف استعمار پیر از برگزاری انتخابات در عراقِ آن روز تقلب و ارائه ی نمایی از دموکراسی و البته زمینه سازی برای حکومت آشکار خود بر عراق بود، اما با فتوای سرنوشت ساز میرزای شیرازی، به عقب نشینی مجبور شد و به هر چه امید بسته بودند را بر باد رفته دیدند.

مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ میرزا محمّد تقی شیرازی الگوی مناسبی برای اهل علم

مرحوم والد ما درباره دایی مان، مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ میرزا محمد تقی شیرازی قدس سره که رهبر انقلاب 1920 میلادی کشور عراق بودند، می فرمودند که ایشان هرگز هیچ یک از فرزندانشان را جهت انجام کارهای شخصی خود مکلف نمی کردند. ایشان در سالخوردگی و به دلیل ضعف بدنی گاهی توان برخاستن نداشتند، لذا خانواده ایشان شخصی را استخدام کرد تا او را کمک کند و به ایشان گفتند که آن شخص در مقابل کاری که انجام می دهد دست مزد خواهد گرفت. پس از گذشت شش ماه آن مرد خدمتکار به خانواده مرحوم شیرازی گفت که آن بزرگوار در این مدت حتی یک بار کاری به او نسپرده اند، لذا او را از خدمت مرخص کردند. این عالم مجاهد، علاوه بر رهبری مردم مسلمان عراق در بیرون راندن استعمار پیر و اشغالگران انگلیسی از سرزمین اسلامی عراق، همواره بر تهذیب و تزکیه نفس خویش همت گماشته و با اخلاق عملی خود، مردم را به تقوای الهی دعوت می کردند و حقیقتاً ایشان الگوی مناسبی برای اهل علم می باشند.

پیروی از مرجعیت دینی، رمز پیروزی علیه استعمارگران

اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام به راهنمایی رسول خدا و امر آسمانی، پایه و اساس مرجعیت شیعه را بنا نمودند. معصومان علیهم السلام مرجعیت جامع شروط را برای تقلید و تبعیّت در احکام دین و دنیا در عصر غیبت صغری و بلکه قبل از آن، مقرر نمودند و فرمودند: «انهم حجّتی علیکم؛ آنان حجّتِ من هستند بر شما مردم». از این رو در عصر غیبت کبری مرحوم میرزا سید محمد حسن شیرازی معروف به میرزای بزرگ و صاحب فتوای تحریم تنباکو توانست استعمارگر بزرگ آن زمان یعنی استعمار پیر که می خواست از طریق شرکت های تنباکو نفوذ استعماری خود را بر ایران اعمال کند مأیوس نماید و او را ذلیلانه از ایران براند. همچنین مرحوم میرزا شیخ محمد تقی شیرازی معروف به رهبر انقلاب عراق با فتوای معروفشان و تبعیت شیعه در عراقِ آن روز از ایشان، اعم از حوزه های علمیه، دانشگاه ها، عشائر، کسبه و تجار، توانست بزرگترین قدرت استعماری آن روز، یعنی استعمار پیر که عراق را اشغال نظامی کرده بود، با خواری، ذلت و خسارت های فراوان، از عراق مطرود سازند.

آری مرجعیت شیعه در کمتر از نیم قرن این دو کشور مسلمان شیعه یعنی ایران و عراق و آن هم با آن جمعیت و نیروی کم را نجات داد. امروزه حوزه های علمیه شیعه قدرت بزرگ و بالقوه ای است که در اختیار مرجعیت است که می توان آن را بالفعل کرد. میرزای شیرازی توانست با یک فتوا، بزرگترین قدرت روی کره زمین را بهم بزند. این نتیجه پی ریزی ائمه اطهار علیهم السلام است که این قدرت معنوی و مادی را در اختیار مرجعیت با تقوای شیعه قرار داده است.

بیرون کردن استعمار از ایران و عراق نیز نتیجه تبلور غدیر بود که با یک فتوا و یک سخن مرجعیت دینی استعمار را از این دو کشور مسلمان بیرون کرد.

علاقمندان می توانند برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص به ویژه نامه «یکصدمین سالگرد ارتحال رهبر انقلاب 1920 ملت عراق» بارگذاری شده در پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی دام ظله مراجعه کنند.