به مناسبت فرا رسيدن ميلاد مسعود مولا امير المؤمنين علي بن ابي طالب عليه السلام سالن اجتماعات و مصلا و سالن ويژه بانوان در حوزه علميه زينبيه در دومين نشست پنجمين همايش جهاني امير المؤمنين عليه السلام با عنوان «اميرالمؤمنين و فرهنگ همزيستي مسالمت آميز» که روز چهاردهم ماه رجب (سال جاري) برگزار شد ميزبان ميهمانان و دوستداران آن حضرت بود.
ابتدا پيام مرکز فرهنگي ـ تبليغاتي «الفردوس» توسط آقاي سليم عرفه از اعضاي مرکز خوانده شد و پس از تبريک ميلاد اميرالمؤمنين عليه السلام به جهان اسلام و جامعه بشري و ميهمانان عراقي، لبناني، آفريقايي، خليجي و نيز شهروندان سوري که از ديگر استان ها در همايش گرد آمده بودند و عرض خير مقدم به آنان، در بخشي از سخنان خود در معرفي مرکز «الفردوس» گفت:
اين مرکز با رهنمودهاي مرجع فقيد حضرت آية الله العظمي حاج سيد محمد حسيني شيرازي و نظارت حجة الاسلام والمسلمين سيد فاضل طباطبائي تأسيس شد تا با گفتگوي هدفمند، زمينه اي باشد براي تقويت پيوند برادري ميان افراد امت اسلامي و نيز امت اسلامي با پيروان ديگر اديان که در آفرينش همگي برادر به شمار رفته اند.
در ادامه گفت: هدف از برگزاري اين همايش که در پنجمين سال متوالي داير مي گردد، محور قرار دادن و بررسي قضاياي حساس در جهان عربي و اسلامي بوده و هست. خوشبختانه به همت شرکت کنندگان و گردانندگان، اين همايش از موفقيت فوق العاده مطلوبي برخوردار شده است و از خداوند توفيق ادامه اين راه را مسئلت داريم.
وي افزود: پرداختن به موضوع همايش با در نظر گرفتن برهه زماني ، چندان دور از انتظار نيست؛ برهه اي که استکبار جهاني و دار و دسته اش هماره در حال توطئه عليه جهان عربي و اسلامي هستند تا تنور مناقشات و حتي جنگ هاي مذهبي و قومي را هرچه بيشتر گرم کنند و بدين ترتيب بتوانند بر ما مسلط شوند. از اين رو گردانندگان همايش، موضوع «اميرالمؤمنين عليه السلام و فرهنگ همزيستي مسالمت آميز» را براي همايش امسال برگزيدند، چه اين که حضرت امير عليه السلام فرموده است: «لا يصلح شأن الناس الاّ بالتعايش والتعاشر؛ با همزيستي مسالمت آميز و معاشرت [دوستانه] امور مردم سامان مي گيرد».
ايشان ادامه داد: برادران، استکبار جهاني مي کوشد ميان مسلمانان از يک سو و غير مسلمانان از ديگرسو تخم نفاق و کينه و دشمني بيفشاند. به منظور مبارزه با اين هدف شوم و ناکارآمد کردن آن، اين همايش برگزار شده است تا با گراميداشت ميلاد اميرالمؤمنين عليه السلام و اقتباس از آموزه هاي حضرتش، بر کشتي نجاتي که او ناخدايش مي باشد سوار شده، به ساحل امن برسيم. وانگهي پيام ما به برداران ديني و ديگر برادران در آفرينش، صلح و دوستي است، چه اين که خداوند فرموده است: «يا أيها الناس انا خلقناکم من ذکر وأنثي وجعلناکم شعوباً وقبائل لتعارفوا إن اکرمکم عندالله أتقاکم، إن الله عليم خبير؛ اي مردم، ما شما را از مرد و زني آفريديم، و شما را ملت ملت و قبيله قبيله گردانيديم تا با يکديگر شناسايي متقابل حاصل کنيد. در حقيقت ارجمندترين شما نزد خداوند پرهيزگارترين شماست. بي ترديد، خداوند داناي آگاه است».
آقاي عرفه سخنان خود را اين گونه ادامه داد: حضرت مسيح عليه السلام فرموده است: «دشمنان خود را دوست بداريد، براي آنان که شما را لعن مي کنند خجستگي و برکت بخواهيد، در حق آنان که به شما کينه مي ورزند نيکي کنيد و به آنان که شما را رانده و به شما بدي مي کنند، بپيونديد».
وهمو شاگردان خود را آموخت تا در نماز بگويند: «بار خدايا، گناهان ما را ببخشاي، آن سان که ما نسبت به کساني که به ما بدي مي کنند، بخشايشگريم».
اميرالمؤمنين عليه السلام نيز درباره مسلمانان و غيرمسلمانان که در گستره اسلامي زندگي مي کردند، به مالک اشتر سفارش کرده، فرمود: «چونان شيري درنده در صدد خوردن آنان مباش، چرا که آنان برادر ديني، يا در آفرينش برادر [و همگن] تو هستند».
آن گاه نخستين سخنران همايش دکتر شيخ حسان مجذوب در جايگاه قرار گرفت و گفت: هر امتي اندوخته، ثروت و چشمه اي جوشان دارد که در کساني تبلور يافته، آنان تاريخ شان را با واژگاني از نور رقم زده اند و با بزرگداشت و آشنايي با آثارشان، نشاط و سرزندگي امت تجديد مي شود.
وي افزود: گمان نمي کنم امتي مانند امت اسلامي، بزرگ مردي داشته باشد که روزگار، از سر تقديس و احترام سر در برابرش فرود آورد؛ امتي که خداوند او را بهترين امت قرار داده و اين بهترين بودن همچنان ادامه دارد و هيچ گاه خورشيدش به تاريکي نمي گرود و نسل هايش خاموشي نمي گيرند... با نگاهي به تاريخ امت هاي گذشته، مي بينيم با رفتن آن امت، شکوه و عظمتش نيز با او از ميان رفته و اثري از آن برجاي نمانده است، مگر امت اسلامي که هماره در حال حيات و شکوه پايدار و در حال تجديد است و به دليل جاودانگي رسالتش علي رغم ناپايداري روزگار، پايدار مي ماند.
سپس گفت: امروز بزرگداشت يکي از بزرگان و نامداران اين امت را به جشن نشسته ايم، او اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب عليه السلام است. او در دل هر فرد مسلماني جاي دارد و دوستي اش در رگ يکايک ما جاري است... چرا چنين نباشد در حالي که دوستي اش معيار و ميزان ايمان است و دشمني اش نشان نفاق. دوستي اش نشانه دوستي رسول خداست و دشمني اش دشمني با رسول خدا. بار خداوندا، تو را گواه مي گيريم که او و خاندان پاکش را دوست مي داريم... ما را با دوستي آنان زنده بدار و بر پيروي آنان نزد حضرتت فرا خوان... .
دکتر مجذوب افزود: در اين روزگار، سخت نيازمند داشتن خورشيدهايي هستيم تا از تاريکي هايي که گرفتار آن شده ايم رهايي يابيم... اگر بخواهيم از شخصيت سرورمان علي ـ که خدايش گرامي دارد ـ فروغ برگيريم، زندگي او را سراسر اشراق و پرتوافشاني خواهيم يافت که شايسته تأمل است و مي بايست از چشمه گواراي آن جرعه نوشي کنيم... آنچه در اين کندوکاو مد نظر است اين که با يادکرد بزرگي و عظمت حضرتش، خويشتن را از سرفرازي و عزتِ تراويده از فضايل آن بزرگ برخوردار سازيم.
وي سخنان خود را اين گونه دنبال کرد: تمام طوايف اسلامي با اختلاف گرايش هايي که دارند بر آن معتقدند، علي ـ که خداوند از او خشنود باد ـ هرگز براي غير خدا سر فرود نياورد و تنها شيريني توحيد در دل او جاي گرفت و مباني اسلام در وجودش تبلور يافت. چرا چنين نباشد در حالي که در آغوش پيامبر صلّي الله عليه وآله وسلم چشم گشود و پيامبر صلّي الله عليه وآله وسلم او را بر خوان وحي و سرچشمه حکمت و بلاغت و دانش پروراند. مؤيد اين مطلب، گفته رسول خداست که فرمود: «أنا مدينة العلم وعلي بابها؛ من شهر دانشم و علي دروازه آن است».
آن گاه قصيده اي خواند که در آن آمده است:
اي ابو يزيد (معاويه) ، کجا شد آن کاخ ها و سرخوشي ها و اسب هاي راهوار و فخر فروشي ها و سروري؟
چه شد آن زيرکي که نثار دنيايِ هميشه افسونگر کردي؟
فريبايي هاي زودگذر دنيا را بر حقيقت ترجيح دادي؛ حقيقتي که در درازناي روزگار جاودانه است، [اما آن را ناديده گرفتي].
آن آراستگي پوشالي ات به راه خود رفت و گذشت، اما تو تنها ماندي و عبرتي هميشه زنده [براي همگان] شدي.
اين قبر توست که اگر حالت رقت بار آن را ببيني، به يقين اشک ديدگانت، بر فرجام سياهت جاري خواهد شد.
[قبر تو به صورت] پشته اي از خاک بي ارزش و ويرانه اي است، و مگسان در آن فرياد مستانه سر مي دهند.
اي ابو يزيد (معاويه)، اين [وضعيت که بر تو رفته است] حکمت آفريدگار است که بر دل فرزانگان نشسته، صاحب آن دل را هدايت مي کند.
سرمست دو روزه دنيا شدي و بر ضد حق و حقيقتِ آشکار، جنگ افروزي کردي و با دنيايت بر کسي ستم روا داشتي که دوستي اش عين دين است و دشمني اش بدفرجامي هميشگي است.
او (علي عليه السلام) پرچم و نشانه هدايت و امام هر پاکيزه شده اي است و جايگاه انکار ناپذير علم است.
شمايل او تداعي کننده پاکي و پاک دامني احمد (محمد صلّي الله عليه وآله وسلم) است، آن سان که نزديک است از بُرد (رداي) او محمد صلّي الله عليه وآله وسلم طلوع کند.
سپس پولس دلاليو سخناني شيوا ايراد کرده، اين گونه آغازيد:
سروران گرامي، بانوان ارجمند، خويش را در مقام سخن گفتن از «علي ابن ابي طالب ـ که خدايش گرامي دارد ـ و فرهنگ همزيستي مسالمت آميز» ناچيز مي بينم، چرا که تخصصي در سيره و تاريخ روزگار او ندارم. براي شناخت پيشينيان راه کاري وجود دارد که با علم تاريخ متفاوت است، اما با آن در تضاد نيست و آن شناخت آيندگان از پيشينيان است که از پيوند روحي ريشه مي گيرد، به ويژه اگر اين حالت گسترده باشد که خود دليلي بر پيامبر يا مقرب خدا بودنِ شخص متبوع است. بنابراين خداي منان نخواهد گذارد که جمعيتي انبوه از پرهيزگارانِ نمازگزار و بخشنده، به صورت گروهي دستخوش گمراهي شوند.
اي گراميان، در برابر پرهيزگاري و محبت تان نسبت به علي همسر زهرا و حضرت زينب ـ که بنا به سنت و اخلاق اهل بيت ما را به ميهماني خوانده است ـ احساس شادماني، فروتني و حيرت مي کنم.
وي افزود: استقبال شما از من، استقبال پيامبر از مسيحيان نجران را در من تداعي مي کند. بر اين اعتقادم که حضورمان در محضر خدا با احترام متقابل و توجه مشترک براي سعادت انسان و جامعه به گونه اي مباهله به شمار مي رود که از لا به لاي آن از خداوند مي خواهيم آتش عشقِ به حضرتش را بر ما فرو بارد تا هر شائبه و ترديدي که دل هاي مان را از شفافيت ناشي از فطرت پاک محروم مي دارد بسوزاند و ما را رام و فرمانبردار خدايي گرداند که يکي از نام هاي [مقدسش] «سلام» است.
آقاي پولس دلاليو افزود: جنبش شيعي از آن رو توجه ما را به خود جلب کرده و شگفتي مرا برانگيخته که جنبشي است داراي ديناميسم و قدرت تحول و انطباق با شرايط، بدون اين که ارزش و معيارهاي اخلاقي خود را از دست بدهد، بلکه به طور مداوم اين ارزش هاي اساسي و مبنايي را مد نظر دارد؛ ارزش هايي از جمله دو اصل عدالت و انصاف که همگي در راه آنها آماده شهادت و فداکاري هستيم.
وي در ادامه گفت: امروز به اين همايش فرا خوانده شده ايم تا گرايش ها و هويت هاي گوناگون در کنار يکديگر قرار گيرند، البته نه به اين جهت که اين گرايش ها با يکديگر در تضاد هستند و هر يک خود را به حق و حقيقت نزديکتر مي داند، بلکه بايد وابستگي مان به ديانت ها و مذاهب و سنت و عشاير و اقوام نه بر اساس گرايش هاي متعصبانه و در حصارِ بسته فرو رفتن، که بر مبناي تعامل، کوشش، تعاون، مشورت و تضامن باشد. توجه داشته باشيم که همزيستي مسالمت آميز زماني ممکن، ثمربخش و عزت آفرين خواهد بود که بر مبناي ماهيت توافق آميز باشد نه تناقص خواهي.
آقاي پولس دلاليو در پايان گفت: اين همايش به منظور بزرگداشت سرزندگي و نشاط جنبش تشيّع در لبنان تا پاکستان براي ضديت با اهل سنت و حتي ديگر وابستگي ها و گرايش هاي ديني و فرهنگي نيست. اين همايش برگزار شده است تا جنبشي را جشن بگيرد که مي خواهد عزتمندانه در مبارزه و جهاد در راه اصلاحات، انسان محوري، همزيستي مسالمت آميز، مبارزه با فساد، حاکم کردن اصل شفافيت و نفي منطق کينه ورزي، استبداد، اشغالگري و به بردگي کشيدن انسان ها، با ديگر جنبش ها و جريانات همگام و همراه شود... .
سپس استاد و شاعر آقاي غازي سليمان در عشق به حضرت علي عليه السلام پرسش گونه گفت:
سخن مي تواند درباره عشق به علي عليه السلام رسا باشد يا اين که به ناچار اقرار کنيم زبان ناتوان است؟ نمي دانم، اما يقين دارم که احساسات باطني و نهاني هاي دل، از هر شعر و سخني گوياتر است.
آن گاه قصيده خود را اين گونه ايراد کرد:
اي جان، آن سان که آفريدگار هستي فرمان داده و امام ترغيب کرده، به دستاويز محکم الهي چنگ انداز.
من با ايمان و معرفت [نسبت به او] در حالي جان خود را در کف گرفته، جهادگرانه بر دو سراي [گشاينده در] خيبر ايستاده ام.
مهد نبوت و تمدن و فرهنگ سرزمين من است، و نياکانم ريشه در گذشته روزگار دارند.
براي شرافت و فخرآفريني که شايسته امت من است، در حالي که پرچم ايمان بر دوش مي کشم، به پيش مي روم.
وعهدي را با پيامبر صلّي الله عليه وآله وسلم و خاندان پاک او پاس مي دارم، چرا که پيمان وفاداري با آفريدگار ناظر و سخت حساب رس است.
خدا و پيامبر و سرورانم خاندان مصطفي از نسل عدنان مرا بسنده اند.
آن گاه آقاي نبيه حمود السعدي در جايگاه قرار گرفت و پس از قدرداني از گردانندگان همايش و ميهمانان گفت: در جهان تشنه ارزش ها و مباني انساني مورد توجه اميرالمؤمنين عليه السلام که حضرتش بدان فرا خوانده است، چنين همايشي درخور قدرداني است؛ همان اصولي که اميرالمؤمنين عليه السلام بر سر آنها جان داد، اما در راه آزادي، کرامت و حفظ حق حيات انسان ها، دمي از پاي ننشست.
وي در بخشي از سخنان خود تأکيد کرد: شناختِ هوشياري، درک، همزيستي علي عليه السلام و نيز اقتدا و عشق به او براي رسيدن به مراتب والاي انساني او به دليل منحصر بودن، والايي، درخشندگي، جاودانگي و صلح دوستي نهفته آن مراتب داراي اهميت فوق العاده است.
آن گاه ملا جليل، مداح اهل بيت عليهم السلام به مناسبت ميلاد اميرالمؤمنين عليه السلام مديحه سرايي کرد.
برنامه پاياني اين نشست، نمايش زيبا و پرمحتوايي بود که تحسين حاضران را برانگيخت. دست مايه اين نمايش ـ که توسط بازيگران جوان اجرا شد ـ گوشه هايي از زندگي اميرالمؤمنين عليه السلام بود که حضرتش در راه تبليغ رسالت آسماني، احقاق حق و ياري حق باوران و مبارزه با باطل و باطل گران سپري کرد. منش انساني آن حضرت که ياري مظلوم، برطرف کردن نياز نيازمندان و بينوايان و همدردي با مستمندان، دردمندان، ستمديدگان و مستضعفان بود، ديگر بخش هاي اين نمايش را تشکيل مي داد.
