به مناسبت فرارسيدن ماه مبارک رمضان، جمعي از فعالان ديني ـ فرهنگي جوان با حجة الاسلام والمسلمين سيد حسين شيرازي (فرزند آية الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي) ديدار کردند. معظم له در جمع آنان سخناني ايراد نمود که بخش هايي از آن تقديم مي شود.

حجة الاسلام والمسلمين شيرازي پس از تلاوت آيه «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ هُدًي لِّلنَّاسِ وَ بَيِّنَتٍ مِّنَ الْهُدَي وَالْفُرْقَانِ؛(1) ماه رمضان [همان ماه] است که در آن، قرآن فروفرستاده شده است. [کتابي] که مردم را راهبر، و[متضمن] دلايل آشکار هدايت و [ميزان] تشخيص حق از باطل است» پرسشگرانه گفت:

1. هدايت چيست و چگونه مي توان بدان دست يافت؟

2. آيا به اين هدايت رسيده ايم و ديگر اين که جوانان فاقد ارتباط با دين مشمول اين هدايت مي شوند؟

آن گاه در مقام پاسخ برآمده گفت: هدايت تنها به شناخت خوبي ها و فضيلت ها نيست، چرا که شناخت فضايل در ماه مبارک رمضان و با حضور در جلسات قرآني و محافل ديني به دست مي آيد، اما براي هدايت يافتگي بايد به آموخته هاي ديني و مفاهيم اسلام، آراسته شد و آن را مورد عمل قرار داد، چه اين که دانش، به تنهايي کارساز نيست، شاعر عرب زبان در اين باره سروده است:

لو کان للعلم دون التقي شرفاً لکان أشرف خلق الله إبليس

اگر دانشِ بدون پرهيزگاري و تقوا افتخار و شرافت داشت؛ به يقين ابليس گرامي ترين آفريدگار خدا مي بود.

در توضيح مورد دوم گفت: اين هدايت شامل غير متدينان نيز مي شود، چراکه اين ماه داراي روحانيت و معنويت خاصي است و لذا همگان را ـ چه بخواهند و چه نخواهند ـ دربرمي گيرد.

در روايت آمده است که شياطين در اين ماه به بند کشيده مي شوند و اين بدان معناست که اگر کسي رفتار خود را در اين ماه تغيير ندهد، به يقين تحت تأثير نفس اماره خود که به گناه ورزي عادت کرده، قرار دارد.

ايشان در بخش ديگري از سخنان خود گفت: هيچ در مفاهيم دعاي «بهاء» که در سحرهاي ماه مبارک رمضان خوانده مي شويد تأمل و انديشه شده است؟ آن جا که امام رضا عليه السلام عرضه مي دارد: «بارخدايا، تو را به شکوه و عظمتت و به تمام بزرگ ترين آن ها مي خوانم» اما زماني که از قدرت خدا سخن به ميان مي آيد، امام عليه السلام عرضه مي کند: «بارخدايا، تو را به قدرت فراگيرت مي خوانم».

اين نحوه خواستن، نشان مي دهد که توانمندي و قدرت خدا در آفرينش مورچه، انسان و ديگر آفريده ها به يک اندازه است.

بنابراين اگر از خداوند چيزي مي خواهيم، خواسته مان اندک نباشد، زيرا کم يا زياد، نزد خدا يکي است، وانگهي شايسته است انسان در اين ماه درخواست خود را به ماديات و مسائل دنيايي محدود نکرده، براي قبر و قيامت خود نيز دعا کند.

همچنين مي سزد در اين ماه بسيار قرآن بخوانيم و در آيات آن تأمل کنيم. از جمله وقتي که مي خوانيم: «و براي سليمان، سپاهيانش، از جن و انس و پرندگان جمع آوري شدند و [براي رژه] دسته دسته گرديدند. تا آن گاه که به وادي مورچگان رسيدند، مورچه اي [به زبان خويش] گفت: اي مورچگان، به خانه هاي تان داخل شويد، مبادا سليمان ـ نديده و ندانسته ـ شما را پاي مال کنند. سليمان از گفتار او خنديد و گفت: پروردگارا، در دلم افکن تا نعمتي را که به من و پدرانم ارزاني داشته اي سپاس بگذارم».(2)

در اين جا سؤالي مطرح است و آن اين که آيا سخن مورچه خنده دار بود که سليمان را به خنده واداشت؟ ديگر اين سبب شکر سليمان از خدا چه بود؟

چنين برمي آيد که مورچه مي خواست با «لَا يَشْعُرُونَ» کنايتاً يادآوري کند که سليمان ولشکريان او غافلند. سليمان که از اين سخن مورچه به خود آمده بود، از خدا خواست تا نعمت شکر نعمت را به او عطا کند.

ايشان افزود: اين داستان هاي واقعي تماماً عبرت آموزند و انسان بايد از آن ها عبرت گيرد و در اين ماه از خواب غفلت بيدار شود تا از مراتب بالاتر هدايت بهره مند گردد.

جوانان بايد با ملايمت و خوش رويي، افراد بريده از دين يا بي توجه به دين را با دين آشنا کنند و در مسير هدايت قرار دهند، چه اين که حضرت باري تعالي در اين باره مي فرمايد: «ادْعُ إِلَي سَبِيلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ...؛(3) با حکمت و اندرز نيکو به راه پروردگارت دعوت کن».

بايد توجه داشت تنها با اخلاق نيکو و شيوه هدايتي پيامبر صلي الله عليه وآله مي توان افراد را هدايت کرد. طبق روايتي، پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله اگر فعل حرامي مي ديد، حرمت آن را با قاطعيت و صلابت ياد آوري نمي کرد، بلکه مي فرمود: «من اين کار را نمي پسندم».

در پايان اين ديدار حجة الاسلام والمسلمين شيرازي به پرسش هاي ميهمانان پاسخ داد.

1. بقره (2)، آيه 185.1.

2. نمل (18)، آيه 17 ـ 18.

3. نحل (16)، آيه 125.