در روز چهارشنبه مصادف با 24 ذی الحجه 1439 و در آستانه ماه محرم الحرام اجتماع باشکوه مبلغان دینی در بیت مرجعیت و فقاهت در شهر مقدس قم با حضور پرشور عالمان و طلاب علوم دینی برگزار شد.

مرجع عالیقدر آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی طبق رسم دیرینه خود در جمع مبلغان حاضر شدند و بیانات ارزشمندی را ایراد نمودند که چکیده این فرمایشات به شرح زیر است.

ایشان در ابتدای سخنان ارزشمند خود فرمودند: در آستانه دو ماه محرم الحرام و صفر الأحزان قرار داریم. در ابتدا عرض تعزیت و تسلیت به مقام رفیع و عظیم امامت و عصمت، طالب ثار امام حسین علیه السلام، حضرت بقیة الله الأعظم مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف دارم.

بعد هم به تمامی مسلمین و مسلمات جهان بالأخص مظلومینی که در هر جای جهان هستند عرض تسلیت دارم.

مرجع عالیقدر سخنان خود را اینگونه آغاز کردند: پس از شهادت حضرت امام حسن علیه السلام، حضرت سیدالشهدا علیه السلام مرجع مسلمانان شدند و مسلمانان در امر دین خود به ایشان مراجعه می کردند.

این امر باعث رنجش معاویه شد و به همین دلیل نامه تندی برای امام حسین علیه السلام فرستاد و حضرت نیز در جواب او نامه ای تندتر برای او نگاشتند که به بیان برخی از قسمت های این دو نامه می پردازیم.

معاویه برای حضرت اباعبدالله علیه السلام اینگونه نوشت: «اتق فی شق عصا هذه الأمة، ان تردهم فی فتنة؛ از تفرقه این امت بپرهیز، مبادا آنها را به فتنه بکشانی».

جالب این است که معاویه ای که به اعتراف خاصه و عامه جزو شجره ملعونه بود حضرت امام حسین علیه السلام، سید شباب اهل بهشت را به تقوا دعوت می کرد و ایشان را از ایجاد تفرقه در میان مسلمانان برحذر می داشت.

حضرت سیدالشهدا علیه السلام نیز در جواب نامه معاویه جوابیه ای در چند صفحه برای او نگاشتند که در کتب مختلف وارد شده است.

قبل از نقل بخشی از این نامه به همه دنیا مخصوصاً پسران و دختران غیرتمند توصیه می کنم این فرمایشات را مطالعه کنند چراکه این بیانات فرهنگ الهی، فرهنگ رسول خدا صلی الله علیه وآله، فرهنگ امیرمؤمنان علیه السلام و راه نجات بشر است.

این سخنان آمیخته ای از توحید، معاد، نبوت، امامت و خلاصه ای از تمام لوازمی است که خدای متعال برای سعادت بشر قرار داده و توصیه من به تمام مؤمنان این است که این سخنان را با یکدیگر مباحثه کنند.

حضرت در جواب سخن معاویه نگاشتند: «إنی لا أعلم فتنة اعظم من امارتک علی هذه الأمة؛ من فتنه ای بالاتر از حکمرانی تو بر این امت نمی شناسم».

توجه داشته باشید که «لا اعلم» که امام معصوم می فرمایند به این معناست که فتنه ای بزرگ تر از حکومت معاویه بر امت اسلامی وجود ندارد.

اگر در زمان کنونی جنایاتی را از امثال داعش مشاهده می کنیم تماماً اعمالی است که معاویه انجام می داد و تا امروز نیز امتداد یافته است.

آیت الله العظمی شیرازی دام ظله در ادامه فرمودند: از اعمالی که تمام ظالمان در آن مشترک هستند این است که جنایات خود را به مؤمنان نسبت می دادند. با خود بیندیشیم که چه کسی باعث تفرقه میان امت شده بود؟

معاویه شخصاً تفرقه می پراکند اما آن را به حضرت سیدالشهدا علیه السلام نسبت می داد.

در زمان کنونی چه کسی وظیفه دارد این حقایق را به گوش جهانیان برساند؟

اهل باطل با استفاده از وسایل روز سیاه نمایی می کنند. مؤمنان نیز باید همت کنند و حقایق را به جهانیان برسانند.

ایشان در ادامه به مقوله تبری و تولی پرداختند و افزودند: تولی و تبری از مصادیقی است که از اول اسلام با یکدیگر توأم بوده اند و باید به یک اندازه بدان ها اهتمام ورزید.

در زمان قبل از اسلام که همگان بت پرست بودند پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: «قولوا لا اله الا الله تفلحوا».

این جمله متشکل از تبری و تولی است و جالب اینجاست که با نفی بتان و تبری جستن از آنان آغاز شده است و این در حالی است که بت مقدس ترین مقدسات آن ها بود و گاهی بت پرستان فرزند خود را برای بتان قربانی می کردند.

آیا ایشان تفرقه افکن بودند؟! نتیجه این عملکرد ایشان چه شد؟!

مرجع عالیقدر افزودند: پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به تبری قبل از تولی فرا خواندند و آن مصیبت ها را نیز به جان خریدند.

به تمام زنان و مردان در سراسر دنیا توصیه می کنم قسمتی را که از کتاب بحارالأنوار نقل می کنم با دقت بخوانند و تصمیم داشته باشند که با خواندن این فقرات منقلب نشوند، هرچند که قلب هر مؤمنی از مطالعه این واقعه به درد می آید.

در بحارالانوار نقل است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله پس از دعوت کفار به اسلام به کوه مروه رفتند و دعوت خود را تکرار کردند. نقل است که کفار چنان با سنگ به پیشانی ایشان زدند که پیشانی مبارک شان شکست.

پیامبر پس از آن از مردم به سمت کوه ها فرار کردند اما کفار به دنبال ایشان رفتند و آنقدر با سنگ به بدن مقدسشان زدند که سرتاپای ایشان غرق خون شد و پیامبر خدا از شدت جراحات در میان کوه ها از حال رفتند.

در روایات وارد شده است شدت جراحات ایشان به حدی بود که مردم، امیرمؤمنان علیه السلام را با عبارت: «إن محمداً قد قُتل؛ محمد کشته شد» از این رخداد مطلع کردند.

اشرف اولین و آخرین اینگونه استقامت ورزیدند و از درگاه خدای متعال برای مشرکان طلب مغفرت نمودند که این امر نشان از نفس پاک ایشان است.

با خود بیندیشیم که اگر من و شما بودیم تا چه میزان استقامت می کردیم. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله تا سیزده سال این مصیبت ها را تحمل کردند و فرمودند: «قولوا لا إله إلا الله تفلحوا؛ بگویید خدایی جز الله نیست تا رستگار شوید».

آیت الله العظمی شیرازی سپس خطاب به مؤمنان فرمودند: قرآن کریم ما را به درس آموزی از پیامبر خدا صلی الله علیه وآله امر کرده است. پس اگر آزاری در راه نشر معارف دین متوجه ما شد استقامت بورزیم.

در سرتاسر تاریخ رسالت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله تبری قبل از تولی بوده است. در زیارت عاشورا که حدیث قدسی است نیز ابتدا تبری وارد شده است.

اگر دین را قبول داریم که به تبری قبل از تولی اهمیت داده است. پس چرا برخی از نام تبری هراس دارند.

معاویه و امثال او باعث ضلالت و گمراهی بندگان خدا شده اند. معاویه ای که به تصریح روایات جزو شجره ملعونه است و باید چهره اش برای تمام دنیا نمایان شود.

ایشان افزودند: از ابتدای تاریخ ظالمان به مؤمنان نسبت تفرقه داده اند. همانگونه که معاویه به امام حسین و امیرمؤمنان علیهما السلام نسبت داد و همانگونه که هارون به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام چنین نسبتی داد. جوانان باید با این حقایق آشنا شوند و دنیا را با آن آشنا سازند.

مرجع عالیقدر آنگاه به بیان برخی از جنایات حاکمان ظالمی که به نام اسلام حکومت می کردند پرداخت و در مقایسه ای میان روش حکومتی آنان با سیره حکومتی امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام فرمودند: در تاریخ وارد شده است که پس از مرگ مادر متوکل پنجاه هزار سکه طلا از او به جای ماند. این ثروت از آنِ که بوده؟ این همان ثروتی است که در حکومت پیامبر اکرم و امیرمؤمنان علیهما السلام تا سکه آخر به نیازمندان و مسلمانان می رسید.

به اعتراف تاریخ تظاهراتی بر ضد متوکل به راه افتاد. به دستور متوکل بیش از سی هزار نفر از آنان را از دم تیغ گذراندند.

همین رخداد در زمان امیرمؤمنان علیه السلام اتفاق افتاد. ایشان به احدی تعرض نکردند، زندانی نکردند، برخورد نکردند و حتی علی رغم میلشان، خواسته آنان را برآورده ساختند.

این فرهنگ باید به جهانیان رسانده شود و ماه محرم الحرام و صفر الأحزان مناسب ترین فرصت برای این منظور است.

تفاوت فرهنگ امیرمؤمنان علیه السلام و فرهنگ معاویه باید در سطح جهانی شناسانده شود و این وظیفه ای بر عهده تمام افراد اعم از عالم و غیر عالم و افراد عادی است.

حال باید در این راه بکوشید و اگر نیاز است در این راه قرض شود، سختی ها تحمل شود و... و این وظیفه اول همگان است.

آیت الله العظمی شیرازی دام ظله در ادامه به بیان دومین وظیفه مؤمنان پرداختند و فرمودند: وظیفه دوم همگان اهتمام به شعائر حسینی است. مسأله ای هست که مورد اجماع تمام فرق اسلامی حتی وهابیان است و آن این است که: تزئین مساجد با طلا مورد رضایت خدای متعال نیست.

مسأله ای دیگر این است که در زمان ائمه علیهم السلام قبر و بارگاه و ضریح و... نبوده است و قبور معصومین علیهم السلام به اتاقی منحصر می شد که آن هم توسط دشمنان تخریب می گشت.

همچنین در روایات اشاره شده است: «المشاهد المشرفة کالمساجد؛ مشاهد مشرفه مانند مساجد است». پس طبق این روایات مشاهد مشرفه معصومین علیهم السلام نیز همان حکم مسجد را دارند.

حال تمام علما تصریح دارند که اگر ضریح امام از طلا باشد اشکال ندارد. چه کسی این حکم را می دهد؟! علما طبق چه مستندی چنین حکمی داده اند؟!

عالمان دین به دلیل شعائریت ضریح طلا، کراهت تزئین با طلا را نقض می کنند و حتی برخی از علما نه تنها این ضریح ها را جزء شعائر می دانند، آن را از ضروریات مذهب و دین بر می شمارند.

پس بدانید هر چیزی که از نظر عرفی تجلیل و تعظیم معصوم به حساب آید، جزء شعائر است.

تمام شعائر مقدس همه معصومین علیهم السلام علی الخصوص شعائر مقدس امام حسین علیه السلام نیز همین گونه اند.

ایشان در پایان فرمودند: شعائر حسینی باید جهانی شود و امروز این امر محقق خواهد شد. هرکس در این راه کوتاهی کند اگر مرتکب حرام نشده باشد، زیان کرده است.

امیدوارم خدای عزوجل عنایت کند و توفیق همگان را در این راه مستدام و افزون بدارد. بنده دعاگوی همگان برای ادامه این راه هستم و از آنان التماس دعا دارم.