در دومين روز از ماه شوال مراسم بزرگداشت چهارمين سالگرد ارتحال آية الله العظمي سيد محمد حسيني شيرازي قدس سره در قريه الزهرا سلام الله عليها معروف به سادات (تيوتاش) از توابع شهر دره صوف افغانستان با حضور جمع کثيري از سادات ومؤمنان منطقه برگزار شد.

در اين مراسم حجة الاسلام والمسلمين سيد عسگر حيدري به ايراد سخن پرداخت وبيانات خود را با قرائت اين حديث شريف آغاز نمود: «عن علي بن ابوحمزة قال سمعت أبا الحسن موسي بن جعفر عليه السلام يقول: إذا ماتَ المؤمن بَکَتْ عليهِ الملائکةُ وبقاعُ الأرضِ الّتي کانَ يعبدُاللهَ عليها وأبوابُ السماءِ الّتي کانَ يُصعَدُ فيها بأعمالِهِ، وثُلِمَ في الإسلامِ ثُلْمَةٌ لا يسُدُّها شيءٌ لأنّ المؤمنينَ الفقهاءَ حُصُونُ الإسلام کَحِصْنَ سورِ المدينةِ لها؛(1) حضرت موسي بن جعفر عليه السلام فرمودند: هنگامي که مؤمني از دنيا مي رود فرشتگان، زمين هايي که روي آن خدا را عبادت مي کرد ونيز درهاي آسمان که اعمالش را بدانجا بالا مي بردند بر او گريه مي کنند وبه واسطه مرگ او خدشه وصدمه اي به پيکر اسلام وارد مي شود که به هيچ نحو جبران پذير نيست؛ زيرا مؤمنان دين شناس همانند باروهاي شهر، برج وباروي [مستحکم] اسلامند».

وي در ادامه اظهار داشت: «يکي از علمايي که زمين وآسمان وفقرا واغنيا وتمام اقشار جامعه براي وي گريستند حضرت آية الله العظمي شيرازي بود که قريب بيست هزار نفر از کشورهاي مختلف ايران، افغانستان، عربستان، کويت و... در تشييع پيکر پاک ايشان حضور داشتند».

وي در بخش ديگري از سخنانش گفت: «مرحوم آية الله شيرازي در خانداني در کربلا رشد کرد ودر سن 75سالگي در دوم شوال 1422ق. دار فاني را وداع گفت.

او ضمن اشاره به خدمات گوناگون علمي، فرهنگي، اجتماعي، مذهبي ومبارزاتي مرجع فقيد اظهار داشت: «ايشان در عمر بابرکت خود بيش از هزار جلد کتاب نوشتند واز نويسندگان طراز اول به شمار مي آيند. همچنين ايشان بيش از نيم قرن پيش با گفتار ونوشتار وطي کتاب هايي چون دنيا بازيچه دست يهود، خطر صهيونيزم را به عالم اسلام گوشزد کرد وعلاوه بر آن زنگ خطر رشد کمونيسم را در افغانستان به صدا درآورد. در نتيجه افشاگري هاي ايشان ومبارزات شان با نظام هاي الحادي وحزب بعث، حکم اعدام ايشان را به همراه ديگر برادران بزرگوارشان صادر نمودند وبرادر معظم ايشان شهيد سيد حسن شيرازي را مورد انواع شکنجه وآزار قرار دادند. مرجع فقيد پس از آن به کويت مهاجرت نمودند وبا قلم وزبان به فعاليت هاي علمي وروشنگرانه خويش ادامه دادند».

وي با اشاره به ساده زيستي وزهد مرجع فقيد گفت: «ايشان با وجود داشتن شش فرزند پسر منزل شخصي نداشتند وهنگامي که از دنيا رفتند مبلغ بسيار زيادي بدهکار بودند، اين در حالي است که ايشان در حدود 600حسينيه، مسجد، کتابخانه ومرکز فرهنگي ـ اجتماعي در جهان تأسيس نمودند».

وي در پايان گفت: «مرجع فقيد درخصوص اقامه مجالس عزاي حضرت سيدالشهدا عليه السلام وتوسل به اهل بيت عليهم السلام تأکيد فراوان داشتند وبه هيئت هاي مذهبي ومبلغان سفارش مي کردند که از راه امام حسين عليه السلام وبرپايي مجالس آن حضرت مردم را با خدا آشنا کنند وبه سمت تعاليم نوراني اسلام هدايت نمايند».

 

1. کافي، ج1، ص38، (باب فقد العلما، حديث3).