السلام عليک يا اباالفضل العباس ... ايها العبد الصالح المطيع لله ورسوله...

امروز چهارشنبه نهم محرم الحرام بيت مرجع عالي قدر حضرت آية الله العظمي شيرازي ـ همگام با ديگر نقاط شهر مقدس قم ـ رنگ و بوي ديگري داشت و صحنه عزاي سيد و سالار شهيدان حضرت سيدالشهدا عليه السلام و برادر با وفا و ارجمندش قمربني هاشم اباالفضل العباس عليه السلام بود.

در مراسم سوگواري امروز که فضلاي حوزه علميه قم، علما، مرجع عالي قدر حضرت آية الله سيد صادق شيرازي، ديگر سادات بزرگوار خاندان شيرازي، و جمع کثيري از سوگواران و عاشقان ايراني و غير ايراني سيدالشهدا عليه السلام حضور داشتند، خطباي ارجمند حجج اسلام و مسلمين عباسي، و روحاني به ايراد سخن و ذکر مناقب و مصائب سالار شهيدان و برادر فداکارشان پرداختند.

از نخستين ساعات امروز بيت مرجعيت و فقاهت شاهد دسته جات و هيئت هاي عزاداري بود که براي عرض تسليت تاسوعاي خونين حسيني به ساحت قدس ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف و همدردي با مقام مرجعيت، در حالي که بر سر و سينه مي زدند به بيت مرجع عالي قدر آمدند و در آن جا به عزاداري و زنجير زني و ابراز احساسات پرشور خود پرداختند.

پس از سخنان حجة الاسلام و المسلمين عباسي، يکي از هيئت هاي مذهبي شهر قم موسوم به هيئت امامزاده شاه سيدعلي در بيت مرجع عالي قدر حضور يافت و فضاي آن جا را آکنده از اندوه و عزا کرد.

پس از آن چندين هيئت از برادران افغان از جمله هيئت رسول اکرم صلي الله عليه وآله ونيز هيئت متوسلين به حضرت رقيه در بيت آية الله العظمي شيرازي حضور يافتند و به سوگواري و سينه زني پرداختند و ياد رشادت ها و فداکاري هاي حامي ولايت سقاي کرب و بلا حضرت قمربني هاشم را گرامي داشتند.

سخنرانان امروز نيز محور سخنان خود را به ذکر حماسه ها و جان فشاني هاي پاسدار حريم حسيني حضرت عباس عليه السلام اختصاص دادند و ضمن تجليل از جايگاه پر ارج ايشان بر نکات زير تکيه کردند:

1. حضرت قمر بني هاشم از درخشان ترين چهره هاي بني هاشم است. آن جناب چنان رشيد و بلندبالا بود که وقتي بر پشت اسب قوي بنيه مي نشست پاي مبارکش بر زمين کشيده مي شد. به دليل زيبايي چهره و رخسار، او را قمر بني هاشم يعني ماه هاشمي مي خواندند.

2. حضرت قمربني هاشم فريادرس مردمان و باب حوائج دوستان است دوست و دشمن چه در زمان حيات حضرت و چه سال ها بعد از شهادتش از کرامات وي سخن ها گفته اند. حضرت عباس عليه السلام چشمه زلال و پاکي است که بندگان خدا با توسل به او طلب حاجت و نياز مي کنند.

اين سلاله پاک اميرالمؤمنين عليه السلام که در زمان حيات در رفع حاجات مردم کوشا بود، پس از شهادت نيز باب حوائج شيعيان و دوستدارانِ اهل بيت عليهم السلام است و با دستان سخاوتمندش دلخستگان و شيفتگان را سيراب و سرمست مي سازد.

3. حضرت اباالفضل عليه السلام هيچ گاه حضرت سيدالشهداء عليه السلام را برادر خطاب نکرد و هميشه مقام ولايت و عصمت را پاس مي داشت و آن حضرت را سيد و مولاي خود خطاب مي کرد اما هنگامي که آن خورشيد تابان از پشت اسب بر زمين تفتيده کربلا افتاد فرياد زد: برادر، برادرت را درياب...

4. به حضرت عباس عليه السلام از آن رو لقب «سقا» داده اند که در کربلا آب مي آورد و تشنگان را از زمزم سرشار کرامتش سيراب مي ساخت. روز عاشورا هنگامي که براي آوردن آب به سوي فرات مي رود و به آب مي رسد، از شدت تشنگي گويي گلويش آتش گرفته بود. او بايد آب مي نوشيد تا تجديد قوا کند و از خاندان برادر دفاع نمايد. مي خواست جرعه اي آب بردارد و بنوشد ولي دريغا که آب را تنها تا نزديک دهان آورد و جگر سخاوتمند فرات را در حسرت نوشيدن کفي آب آتش زد... .