LOGIN
دیدارها
shirazi.ir
"حضرت آیت الله العظمی شیرازی در دیدار حجت الاسلام والمسلمین شیخ حسین الساعدی:"
برای فعالان و تلاشگران تحمل و پایداری و ثبات مهم است
کد 8841
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 30 تیر 1398 - 17 ذوالقعدة الحرام 1440
 
 
در روز یکشنبه دهم ماه ذی القعدة الحرام 1440ق (1398/4/23) حجت الاسلام والمسلمین شیخ حسین الساعدی، سرپرست مدارس امام کاظم علیه السلام واقع در بغداد و نجف اشرف با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر مقدس قم دیدار کرد.

میهمان معظم له پس از آنکه از مشکلات و امور سلبی و تنگناها و سختی هایی که تلاشگران در راه نشر فرهنگ اهل بیت علیهم السلام و نشر احکام شرعی، به ویژه در امور اعتقادی مواجه هستند سخن گفت، مرجع عالیقدر ضمن بیاناتی فرمودند: به اندازه عزم و اراده انسان، لطف و فضل و توفیق خدای عزوجل شامل او می شود.

در ادامه فرمودند: سرورمان رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله مربی و استاد امیرمؤمنان علیه السلام بودند. ایشان مورد تعرض و آزار دشمنان و مشرکان قرار می گرفتند و از بیان قرآن کریم که می فرماید: «وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ؛ و می گفتند او واقعاً دیوانه‌ ای است» (قلم/51) روشن می شود که مشرکان ایشان را دیوانه می خواندند. لفظ «فإنه» برای تأکید و «لام» در «لَمَجْنُونٌ» لام قسم است بدین معناست که گفته خود را با سوگند همراه می کردند.

در روایات و احادیث شریف، در مسائل مربوط به آزار پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله آمده است که ابولهب عموی پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه وآله دنبال آن حضرت راه می رفت و بانگ بر می آورد که: او ـ العیاذ بالله ـ دیوانه است و بارها او را درمان کرده ایم، ولی به حال او سود نداشته است. فراتر اینکه ابو لهب، پیامبر صلی الله علیه وآله را آماج ضربه های سنگ قرار می داد و بدن مبارک ایشان را زخمی و خونین می کرد.

با این حال اگر تمام تاریخ را بکاوید حتی یک مورد نخواهید یافت که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به عمویش ابولهب درباره رفتار وی با خود اعتراض کرده باشند.

نسبت به حضرت علی بن ابی طالب علیهما السلام نیز رفتاری مشابه آنچه با رسول خدا صلی الله علیه وآله می کردند روا می داشتند. مرحوم علامه امینی رضوان الله علیه در دائرة المعارف الغدیر خود آورده است: «[خطبا و سخنوران خودفروخته] بر فراز هفتاد هزار و ده منبر حضرتش را دشنام می دادند و لعن می کردند».

مرجع عالیقدر تأکید کردند و فرمودند: راه خدمت و تلاش و فعالیت آن است که انسان از این رفتارها و واکنش ها آزرده نشود و از نظر روحی و روانی برنیاشوبد و باید الگویِ آموزنده برای دیگران باشد و مقاومت کند. اگر کسی آماج تهمت ها و دروغ زنی ها قرار بگیرد و دروغگو خوانده شود و میدان را خالی کند، چنین امری افتخار و مایه سربلندی نیست.

معظم له در ادامه سخنان و رهنمودهای خود فرمودند: انسان باید استقامت و ثبات داشته باشد و استقامت و ثبات با عافیت طلبی و تن آسایی به دست نمی آید، بلکه این دو ویژگی ارمغان ایستادگی در برابر مشکلات است. توجه داشته باشید که تحمل کردن و کنار آمدن با دوستان از تحمل دشمنان مهم تر است؛ لذا انسان باید خویشتنِ خویش را بر تحمل دوستان وادارد. دیگر بایسته این است که بدانید تنها راه حل تحمل و استقامت است.

تمام سخنان امیرمؤمنان علیه السلام بزرگ و پر معناست. ایشان در یکی از آن ها فرموده اند: «داؤک منک وما تبصر، ودواؤک فیک وما تشعر؛ داروی تو در توست و آن را نمی بینی، و بیماری ات در توست ولی آن را حس نمی کنی».

این سخن امیرمؤمنان علیه السلام بدان معناست که باید انسان ها خویشتن خویش را با تحمل آشنا و همساز کنند.

مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی به بیان آزارها و مشکلات و ستم هایی که خاندان پاک پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و علمای بزرگوار با آن روبرو شدند و نیز ظلم هایی که بر صدیقه کبری حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها روا داشته شده است پرداختند و فرمودند: یکی از علمای عامه (اهل تسنن) درباره مظلومیت حضرت زهرا سلام الله علیها ابیاتی سرود و گفت:

«مسلمانان امت حضرت محمد صلی الله علیه وآله نبوده، بلکه امت عتیق (آزاد شده) بودند.

حضرت زهرا به مطالبه ارث خود نزد آنان آمد، و آنان او را وا نهادند.

و تجمع کردند و همداستان شدند، آن هنگام که دختر صدّیق آنان را فراخواند (از آنجا که شاعر این ابیات از عامه بوده منظورش از دختر صدیق، عایشه دختر ابوبکر بوده است).

از پای نشستن از این (فاطمه سلام الله علیها) و ایستادن در کنار دیگری (عایشه) انسان را از تحقیق و کندوکاو بی نیاز می کند».

مطلب دیگر این است که چون علامه امینی رضوان الله علیه دائرة المعارف الغدیر خود را چاپ کرد برخی از علما شهریه و حقوق ماهیانه او را قطع کردند و این مشکل و تنگنایی بود که ایشان در برابر آن صبر و تحمل کردند.

مرجع عالیقدر در پایان سخنان خود فرمودند: نقش انسان در تلاش و کار و فعالیت او و استقامتش در تاریخ اثر می گذارد و اگر اثر نگذارد، تلاش و تکاپوی آنان اتمام حجت است. از خدای متعال مسئلت دارم که شما را یاری کرده و موفق گرداند.
 

  • نظری برای این خبر درج نشده است.