روز 13 ربيع الاول سال جاري (23فروردين) چند تن از مسئولان واعضاي هيئت فرهنگي محمد امين صلي الله عليه وآله در شهر مقدس قم با حضرت آيةالله العظمي سيد صادق شيرازي ديدار کردند.

در اين ديدار، ميهمانان خلاصه اي از فعاليت هاي هيئت، به ويژه راه اندازي شبکه ماهواره اي «الزهرا» را به اطلاع ايشان رساندند وايشان بر ضرورت گسترش هرچه بيشتر دامنه فعاليت هاي شان در راه نشر علوم اهل بيت عليهم السلام به منظور آشنا کردن جهان، با اسلام واقعي تأکيد نمودند.

سپس آيةالله سيد محمد رضا شيرازي (فرزند مرجع راحل) سخناني ايراد کرد وضمن تأکيد بر پايداري وتحمل سختي ها در راه ترويج معارف اهل بيت عليهم السلام به بيان داستاني در اين زمينه پرداخت وگفت: يکي از خطباي بزرگوار نجف برايم نقل کرد که حدود چهل سال قبل در نجف بودم وروزگار سخت ووضعيت سخت تر اقتصادي را تجربه مي کردم. در آن روزگار، طرحي از سوي دولت وقت ارائه شد که بر اساس آن هر روحاني در صورت شرکت در آزمون، به عنوان کارمند دولت يا معلم استخدام مي شد وحقوق خوبي دريافت مي کرد؛ البته اين طرح براي جذب روحانيون وبستگان شان به دولت بود.

آيةالله شيرازي از قول آن خطيب افزود: روزي يکي از دوستانم مرا ديد وگفت: خوابي راجع به تو ديده ام که تعبيرش را نمي دانم وآن اين که مولاي مان اميرالمؤمنين عليه السلام به تو فرمود: «عمامه ام را به من بازپس ده و... سداره ات (نوعي کلاه که معمولاً فرهنگيان به سر مي گذاشتند) براي تو باشد».

به او گفتم: پيام مولاي مان اميرالمؤمنين را گرفتم!

آن خطيب افزود: از اين خواب دريافتم آن حضرت به من يادآوري نموده است که يا با اهل بيت عليهم السلام باشم يا در صف ديگران قرار گيرم وجمع ميان آن دو ممکن نيست. از اين رو تصميم گرفتم به هر قيمتي که باشد، از پيوستن به دولت خودداري کنم وهمان دم به خانه بازگشتم وخدمت به دستگاه حضرت سيدالشهدا عليه السلام را برگزيدم واز آن روز تا به حال به خطابه وتأليف مشغولم.

سيد رضا شيرازي سپس گفت: گاهي خداي متعال به کسي توفيق خدمت در راه اهل بيت عليهم السلام واعمال صالح عنايت مي فرمايد، اما تحت تأثير فشارهاي اجتماعي، اقتصادي يه با دليل اختلاف نظر با کسي، راه ديگري برگزيده، خود را از اين توفيق محروم مي کند. به عنوان مثال، بسيار کساني را مي شناختم که توفيق نماز شب وخواندن قرآن را يافتند واز آن غفلت نمي کردند، اما ناگهان با از دست دادن اين توفيق تا آخر عمر از اين فضيلت محروم ماندند.

ايشان در ادامه درباره اهميت توفيق، روايتي از امام صادق عليه السلام نقل کرد که فرموده اند: «پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله شبي به خانه ام سلمه رفت. نيمه شب ام سلمه او را در بستر نيافت وکنجکاوي او را واداشت تا به جستجوي حضرتش برآيد وپس از کندوکاو پيامبر صلي الله عليه وآله را در گوشه اتاقي يافت که دست ها را به دعا بلند کرده بود وگريه کنان به درگاه الهي عرض مي کرد: بار خدايا، خوبي (توفيق) هايي که به من عطا کرده اي هرگز از من بازپس مگير وبه بدي هايي که مرا از آن رهانيده اي باز مگردان»(1).

ايشان سپس موضوع توفيق وبي توفيقي را دنبال کرده، در اين باره فرمود: شخصي حتي روز عاشورا در سوگ سيدالشهدا عليه السلام سياه نمي پوشيد. يکي از دوستانش علت را جويا شد وپاسخ شنيد: پيراهن سياه ندارم. دوستش در روز عاشورا پيراهن سياهي برايش آورد. وي با ديدن لباس سياه اندکي درنگ کرد وگفت: نمي خواهم. اين کلمه را سه بار تکرار کرد. اين عکس العمل باعث ناراحتي دوستش شد. پس از مرگ آن شخص، دوستش مي گفت: از آن زمان به بعد او حتي يک بار هم توفيق حضور در مجلس سوگواري حضرت سيدالشهدا عليه السلام را نيافت.

آيةالله شيرازي افزود: گاهي انسان با سخني يا رفتاري در موضع انفعالي قرار مي گيرد وبا تصميم گيري آني، از توفيقات فراواني محروم مي شود.

ايشان در ادامه گفت: کارهاي خير هماره با مشکلات همراه است، چه اين که اگر چنين نباشد، مي بايست همه مردم خيّر باشند. از همين رو بسياري را مي بينيم که گام در مسير اعمال خير مي نهند اما تنها اندکي از آنان به مقصد رسيده، کار را به پايان مي رسانند. مرحوم والد (مرجع راحل، حضرت آيةالله العظمي سيد محمد شيرازي) از جدمان (مرحوم آيةالله العظمي سيد مهدي شيرازي) نقل مي کرد که مي گفت: هنگامي که تحصيل علوم ديني را آغاز کردم، روزگار به سختي مي گذشت والبته اکثر طلاب علوم ديني به همين صورت روزگار مي گذراندند وحتي برخي از آنان پولي براي خريدن آب نداشتند. به سبب همين تنگناها بسياري از آنان از تحصيل علوم ديني دست کشيدند، اما تصميم من اين بود که تا آخر ادامه بدهم.

مرحوم والد مي فرمود: ايشان تمام تنگاها ومشکلات اقتصادي را بر خود هموار کرد واين مشکلات به گونه اي بود که در برخي از شب هاي بسيار سرد عراق، بدون داشتن امکاناتي براي گرم شدن تا صبح مي لرزيد.

وي تأکيد کرد: توفيق خدمت به اهل بيت عليهم السلام توفيقي است بس بزرگ وکسي که در اين راه گام مي نهد بايد از ابتدا خود را براي تحمل تمام اين مشکلات آماده کرده، راه را تا آخر بپيمايد، چه اين که انسان پرتحمل وشخص نابردبار هر دو از اين دنيا خواهند رفت، اما پاداش خدا از آنِ کسي است که در اين سراي زودگذر پايداري کرده باشد.

ايشان در پايان گفت: شما برادران گرامي راه خدمت به اهل بيت عليهم السلام را برگزيده ايد، پس بايد ـ به ياري خدا وعنايت خاندان رسالت ـ براي تحمل سختي ها، ناهمواري ها، فشارها وديگر موانع اين راه، خود را آماده کنيد ومطمئن باشيد که خداي متعال واهل بيت عصمت وطهارت عليهم السلام شما را ياري خواهند کرد.

1. بحارالانوار، ج16، باب9 ؛ مکارم الاخلاق، ص217، حديث6.