در روز چهارشنبه اول ماه ربیع الأول 1441ق (1398/8/8) حجت الاسلام والمسلمین سید محسن علی از علمای کشور پاکستان با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر مقدس قم دیدار کرد و مورد استقبال معظم له قرار گرفت.

میهمان مرجع عالیقدر در این دیدار گزارشی از مهم ترین فعالیت های خود و اوضاع کشور پاکستان، به ویژه اوضاع شیعیان و پیروان اهل بیت علیهم السلام در این کشور تقدیم ایشان کرد.

آن گاه مرجع عالیقدر فرمودند: پیش از ترور و کشته شدن گاندی، هند و پاکستان یک کشور بود و حدود هشتاد سال بعد و در روزگار محمد علی جناح هند و پاکستان از یکدیگر جدا شدند. بسیاری از سنت ها و عادت ها و رسوم رایج در این دو کشور شبیه هم است و زبان و گویش مردم دو کشور اردو و یکی است. در پاکستان وهابیان حضور و فعالیت دارند و در هند نیز به همین گونه است، ولی پرسشی که در این زمینه مطرح می شود این است که چرا شیعیان در هند هدف کشتار قرار نمی گیرند، اما شیعیان و پیروان اهل بیت علیهم السلام در پاکستان قربانی اعمال تروریستی می شوند؟ تفاوت در چه بوده و علت و انگیزه ها چیست؟ آنچه در پاکستان رخ می دهد بسیار اندوه بار و تأسف انگیز است.

معظم له ادامه دادند: فیصل سعود از شاهان عربستان سعودی و بسیار خشن بود. یک بار سران و شخصیت ها و بزرگان شیعیان از منطقه قطیف و احسا در ریاض پایتخت عربستان با او دیدار کردند و به او گفتند: شیعیان سعودی نیز ملت این کشور هستند، فرمان بدهید که در برخورد با آنان رفتاری تبعیض آمیز و نژادی و طایفه ای اعمال نشود.

فیصل شاه سعودی چهره در هم کشید و روی ترش کرد و با خشم به آنان گفت: اگر سازمان ملل متحد نمی بود همه شما شیعیان را در آتش می سوزاندم. چگونه به خود جرأت داده اید که بیایید و این مطلب و خواسته را مطرح کنید، برخیزید و اینجا را ترک کنید.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در ادامه فرمودند: در روزگار سلطنت ملک فیصل در دو شماره مجله «المجتمع» خواندم که نوشته شده بود: بودجه عربستان سعودی 105 میلیارد است. به یاد ندارم که این مبلغ به ریال سعودی یا به دیگر ارزها بود. شاه سعودی فرمان داد که یک سوم این بودجه در راه تبلیغ اسلام هزینه شود. این فرمان ساختن مسجد را در بر نمی گرفت، بلکه بر اساس فرمان او باید مدارس فراوانی برای ترویج تعالیم اسلام که خود آن را می پسندیدند ساخته می شد.

ایشان افزودند: در پاکستان شهری هست به نام «فیصل آباد» که شاه فیصل آن را با هزینه و بودجه چند میلیاردی تأسیس کرد. در این شهر بزرگ ترین مسجد و بزرگ ترین کتابخانه پاکستان ساخته شده است. نیز به دستور او مراکز آموزش اسلامِ مورد نظر آنان و مهد کودک و مدرسه و دانشکده و دانشگاه هایی به سبک حوزه های دینی ساخته شد.

مرجع عالیقدر در پایان سخنان خود فرمودند: به فضلا و علمای پاکستان گفته ام که فن مناظره را به جوانان شیعه بیاموزید تا بتوانند جوانان فیصل آباد را به تشیع متمایل کرده و به این سمت و سو گرایش بدهند.