در روز یکشنبه نوزدهم ماه ربیع الأول 1441ق (1398/8/26) شیخ صهیب حبلی، روحانی اهل سنت از شهر صیدای لبنان و مبلّغ در شرق آسیا با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر مقدس قم دیدار کرد.

در این دیدار میهمان معظم له گزارشی از فعالیت خود در زمینه آگاهی بخشی دینی و تبلیغ و مشکلاتی که در این زمینه ها با آن مواجه است تقدیم ایشان کرد.

معظم له ضمن خوشامدگویی و تشکر از اظهارات او فرمودند: دنیا به بازارهایی با کالاهای متفاوت می ماند؛ بازار طلافروشی، بازار چوب فروشی، بازار میوه و تره بار، بازار کتابفروشی و بازارهای دیگر. انسان برای سوداگری در یکی از این بازارها اگر توفیقی حاصل نکرد به بازاری دیگر رفته و در آن دنبال موفقیت می گردد و اگر آنجا هم نشد به بازار سوم و چهارم و... می رود تا به موفقیت برسد.

در مقابل، در آخرت فقط یک بازار وجود دارد که آن هم بازار حق است. خدای متعال درباره حق می فرماید: «بَلِ الْإِنسَانُ عَلَی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ؛ انسان بر نفس خود آگاهی دارد» (قیامت/14).

قابل توجه است که این آیه بدان معناست که هر انسانی به اندازه ای و تا حدی از خود آگاهی دارد. اگر انسان از بصیرت خود استفاده کند، بدین معناست که:

اول) اگر چیزی خوب و شایسته ببینید و کسی غیر شما آن را انجام دهد او را تحسین می کنید؛ لذا آن کار هرچند سخت و سنگین باشد، باید بکوشید آن را انجام دهید؛

دوم) هر رفتار، هر سخن، هر کلمه و هر اسلوب و موضع گیری که آن را نادرست و نکوهیده می دانید، به گونه ای که اگر دیگری آن را انجام دهد او را باز می دارید و با آن موافقت نمی کنید، اگرچه منافع دنیایی داشته باشد آن را رها کنید.

مرجع عالیقدر توضیح دادند: به دیگر بیان کار خوب شایسته تشویق است و کار بد باید نفی و نکوهش شود. این دو مقوله سرمایه زندگی انسان در آخرت است. البته در این راه و از رهگذر دو بند پیش گفته، انسان با همان مشکلات و مصیبت ها و آزارهایی مواجه خواهد شد که رسول خدا صلی الله علیه وآله از مشرکان مکه و منافقان مدینه دیدند. روشن باشد که خدای متعال برای رسول و حبیب خود، یعنی اشرف پیامبران و رسولان حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله آسایش و آرامش رقم نزد، آیا من و شما را از آسایش و آرامش برخوردار خواهد کرد؟

بنابراین، بکوشید که سختی ها و تلخ کامی های دنیا را بر خود هموار کنید تا دچار عذاب وجدان نشوید، شب را به آرامش بخوابید و سپری کنید و در دنیا و آخرت سعادتمند شوید.

حضرت آیت الله العظمی شیرازی تأکید کردند: راه همین است و البته سختی و مشکلات و امور و مسائل منفی دارد، اما فراموش نکنیم که اجر و پاداش همسنگ مشقت و سختی ها است. قرآن کریم به استقامت ورزیدن و پایداری تأکید دارد، آنجا که می فرماید: «فَاثْبُتُواْ؛ استقامت کنید» (انفال/45).

ایشان افزودند: انسان هر مقدار در این دنیا زندگی کند، زیاد نیست، برعکس روزهای آخرت که هر روزش معادل هزاران سال است، چنان که خدای متعال می فرماید: «فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ؛ در روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است» (معارج/4).

انسان پارسا و نرمخو از خشنودی خدا بهره مند خواهد شد و در دنیا سعادتمند و وجدانش راحت است، اما مردم او را با سختی و رنج مواجه می کنند، چنان که با جناب ابوذر غفاری این گونه رفتار شد. در آن زمان جناب ابوذر رضوان الله تعالی علیه از خانه و کاشانه اش تبعید شد، تنها و غریب زندگی کرد و از گرسنگی از دنیا رفت، ولی در دنیا و آخرت سعادتمند شد و خواهد بود؛ لذا می سزد و شایسته است که شما رهپوی راه او باشید.