بیستم ربیع الثانی 1337 قمری یادآور دومین شکست سنگین استعمار قدرتمند انگلیس از خاندان فقاهت و مرجعیت شیرازی است.
این روز اسرار و خاطرات قابل افتخاری را برای شیعیان عراق در سینه دارد و سرمشقی روشن برای مسلمانان در سراسر جهان و در هر برهه ای از تاریخ است.
در این روز، یعنی در 20 ربیع الثانی 1337 قمری پایه های ریشه دوانده استعمار انگلیس بر اثر فتوایی از جانب حضرت آیت الله العظمی شیخ محمد تقی شیرازی قدس سره (دایی پدری آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی دام ظله) که روح بیداری را در پیکر ملت عراق جان بخشید، ضربه ای مهلک را احساس کرد و دیری نپایید که جرثومه فساد و استبداد با شکستی ذلت بار از سوی این ملت روبرو شد.
این فتوا در پی حیله گری و دخالت مکارانه کشور انگلستان در امور سیاسی کشور عراق با وعده های فریبکارانه آزادی و آبادی صادر شد که متن آن به این شرح است: «برای هیچ مسلمانی جایز نیست فرد غیر مسلمانی را برای حکومت و سلطنت بر مسلمانان برگزیند. 20/ربیع الثانی/1337 الاحقر: محمد تقی الحائری الشیرازی».
این فتوا توسط شیعیان عراقی به صورت گسترده در میان مردم دست به دست شد و آنان از جای جای عراق به مبارزه با استعمار انگلستان برخاستند و در نتیجه با تحمل جنگ های خونین و تقبل شهیدان پیروزی ملت عراق رقم خورد و عزت و شرافت به این کشور بازگشت.
مرحوم آیت الله العظمی میرزا محمد تقی شیرازی قدس سره رهبر انقلاب 1920 میلادی عراق بود که در تاریخ این کشور بسیار مشهور است. میرزا محمد تقی شیرازی را میرزای کوچک در مقابل میرزای بزرگ، صاحب فتوای تحریم تنباکو می دانند که توانست با رهبری انقلاب مردمی و عشایری عراق بر ضد اشغالگران انگلیس آنان را از کشور عراق با ذلت و خواری و شکستی سنگین بیرون براند. استعمار انگلیس در این جنگ نابرابر تلفات مالی و جانی بسیاری دید و خاطره شکست را تا همیشه در تاریخ خود ثبت کرد.
آیت الله العظمی میرزا محمد تقی شیرازی قدس سره در سال 1258 در شیراز متولد شد و پس از عمری مجاهدت و تلاش علمی، سیاسی و اجتماعی در 13 ذی الحجه 1338 وفات کرد و در جایگاه ابدی خود در حرم مطهر حضرت سیدالشهدا علیه السلام آرام گرفت.
