LOGIN
دیدارها
shirazi.ir
"حضرت آیت الله العظمی شیرازی در دیدار جمعی از استادان و طلاب حوزه علمیه نجف اشرف:"
مردم رفتار خوب و بد را از علما یاد می گیرند
کد 9964
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 29 بهمن 1398 - 23 جمادى الثانية 1441
 
در روز نوزدهم ماه جمادی الثانی 1441ق (1398/11/25) جمعی از استادان و طلاب حوزه علمیه نجف اشرف با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر مقدس قم دیدار کردند و مورد استقبال ایشان قرار گرفتند.

معظم له ضمن خوشامدگویی فرمودند: شما از نزد امیرمؤمنان علیه السلام برای زیارت سرورمان حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام و خواهر جلیل القدر و عظیم الشأن ایشان حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها به این جا آمده اید. از خدای منان مسئلت دارم که زیارت شما را پذیرفته و آن را برای همگی تان ذخیره قرار دهد. نیز از حضرت باری تعالی می خواهم که ما و شما و همه مؤمنان در جای جای این خاکدان، به ویژه مردم ستمدیده و صبور و پایدار و مقاوم عراق را مشمول شفاعت این خاندان پاک قرار دهد و این بزرگواران به ما و عراق توجه و عنایت داشته باشند.

ایشان در ادامه اظهار داشتند: ما و شما اهل علم یا قله نشین هستیم یا ـ خدای ناکرده ـ موقعیتی برعکس داریم. به هر حال هر یک از ما به اندازه ای از سوی مردم مورد تبعیت و پیروی قرار می گیریم و آنان خوب یا بد را از ما می آموزند. مرحوم شهید ثانی در کتاب گرانسنگ «منیة المرید» آورده است: اگر اهل علم و علما بر واجبات عمل کنند، گرد کارهای حرام نروند، به اعمال مستحب پایبند باشند و از مکروهات دوری کنند، مردم نیز با یک مرتبه و درجه پایین تر به این امور پایبند خواهند شد. به بیان دیگر، مردم نیز به واجبات عمل کرده و محرمات را وانهاده و عادل خواهند شد.

حال اگر اهل علم تنها به واجبات پرداخته و از کارهای حرام دوری کنند، ولی به اعمال مستحب و ترک اعمال مکروه پایبند نباشند، سایر مردم به مکروهات عمل می کنند، اگر ـ خدای ناکرده ـ اهل علم به مکروهات عمل کنند، سایر مردم پا را فراتر نهاده مرتکب اعمال حرام خواهند شد، حال اگر ـ خدای ناکرده ـ اهل علم مرتکب کارهای حرام شوند، سایر مردم کفر خواهند ورزید.

معظم له در توضیح مطلب فرمودند: این امری طبیعی است و در مسائل و امور مثبت و منفی مسئولیت بر عهده کسی است که مردم از آنان آموخته و پیروی می کنند. آن دسته از اهل علمی که الگو و مقتدای اندک افرادی هستند نیز نسبت به اندک افراد پیرو خود مسئولیت دارند و باید پاسخگو باشند.

مرجع عالیقدر افزودند: پیش از مرحوم شهید ثانی مولا و سرورمان امام صادق علیه السلام حدیث صحیح السندی دارند که به فرد ثقه و مورد وثوق از اصحاب منتهی می شود و او «حارث بن المغیره» از علمای بزرگ و اهل علم از اصحاب آن حضرت بود. او نقل کرده و گفته است: روزی امام صادق علیه السلام مرا در راه (گذرگاه) مدینه دیدند فرمودند «کیستی، حارثی؟ گفتم: آری. آن حضرت فرمودند: «لأحملنّ ذنوب سفهائکم علی علمائکم؛ گناه سفیهان و نادانان شما را بر دوش علمایتان بار می کنم».

من خدمت ایشان رسیدم و با گرفتن اجازه بر ایشان وارد شدم و گفتم: از سخن شما با مسئله بزرگی مواجه شده ام.

ایشان فرمودند: «ما یمنعکم إذا بلغکم عن الرجل ماتکرهون ومایدخل علینا به الأذی أن تأتوه فتؤنّبوه وتعذلوه تقولوا له قولاً بلیغاً؟؛ اگر اطلاع یابید که از فردی کاری ناپسند و نکوهیده که ما را بیازارد سر بزند، چه چیزی شما را باز می دارد که نزد او نروید، او را توبیخ و ملامت کنید و سخنی شیوا به او بگویید [تا اصلاح شود]؟».

گفتم: فدایتان گردم، سخن ما را نشنیده و آن را از ما قبول نمی کنند.

امام فرمودند: «اهجروهم واجتنبوا مجالستهم؛ آنان را رها کنید و از حضور در مجالس آنان و همنشینی با آنان خودداری نمایید».

حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در تبیین مطلب فرمودند: حرف «لام» در لفظ «لأحملنّ» لام قسم و «نون» آن برای تأکید است و امام صادق علیه السلام با این ساختار لفظی تأکید فوق العاده ای داشتند که حتماً بار گناهان سفیهان و جاهلان را بر دوش علما خواهند گذاشت.

روشن است که اهل علم الگو هستند و می توانند با گفتار و رفتار خود فضایی پاک و صالح بیافرینند و در این صورت اگر کسی در چنین شرایط و فضایی فاسد شد خود، مسئول فساد خویش بوده و خود کیفر خواهد شد. حال اگر یک اهل علم کاری ناشایست از او سر بزند که با الگو بودنش سازگاری و تناسب نداشته باشد، او مسئول پیامد ناشی از رفتارش خواهد بود.

مرجع عالیقدر تأکید کردند: اگر اهل علم بیشتر و بهتر به گفتار و رفتار خود پایبند باشند، مقام شان بسیار والا و بزرگ خواهد بود. شما افتخار مجاورت امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیهما السلام را دارید. از خدای بزرگ می خواهم شما را در استفاده هر چه بهتر و بیشتر از نعمت مجاورت امام علی علیه السلام موفق بدارد و اینکه برای افراد نابرخوردار از این نعمت دعا کنید.

از خدای بزرگ و منان مسئلت دارم که شما را به سلامت و با برخورداری از نعمت ها و رهاوردهای معنوی این سفر به شهر و دیارتان بازگرداند. دیگر خواسته من از درگاه خدای بی نیاز این است که در عمل به آموزه و رهنمود امام صادق علیه السلام موفق شوید و برای من و دیگران دعا کنید، من نیز دعاگوی شما هستم، وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین.
 

  • نظری برای این خبر درج نشده است.