امروز پنجشنبه 25 رجب 1431 (17/4/1389) مصادف با سالروز شهادت جانسوز هفتمين پيشواي شيعيان حضرت امام موسي کاظم عليه السلام مراسم سوگواري و عزاداري آن امام همام در بيت مرجع عالي قدر جهان تشيع حضرت آيت الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي مدظله العالي برگزار شد.

طي اين مراسم شماري از علما، فضلاي حوزه علميه، برخي از طلاب و زائراني از کشورهاي عربي و اروپا و عموم پيروان اهل بيت عليهم السلام ضمن عرض ارادت به مقام والاي امام کاظم عليه السلام، در مظلوميت آن امام همام اشک ماتم ريختند و اين مصيبت را به حضرت بقية الله الاعظم حجت بن الحسن العسکري عجّل الله تعالي فرجه الشريف و نيز دخت گرامي امام کاظم عليه السلام، کريمه اهل بيت عليهم السلام حضرت فاطمه معصومه سلام الله عليها تسليت گفتند.

سخنرانان اين مراسم پرفيض به بيان بخش هايي از حيات مظلومانه، مجاهدت ها و روشنگري هاي آن امام بزرگوار پرداختند و با ذکر مصايب ايشان فضاي معنوي اين مجلس را دو چندان نمودند.

برخي از محورهاي مطرح شده در بيانات سخنرانان اين مجلس بدين قرار است:

ـ أبي أحمد محمد بن زياد الأزدي قال: سألت سيدي موسي بن جعفر صلوات الله عليه عن قول الله عزّ وجلّ: «وَأَسْبَغَ عَلَيْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَباطِنَةً» فقال سلام الله عليه: النعمة الظاهرة الإمام الظاهر، والباطنة الإمام الغائب. فقلت له: ويکون في الأئمة من يغيب؟ قال: نعم يغيب عن أبصار الناس شخصه ولا يغيب عن قلوب المؤمنين ذکره وهو الثاني عشر منّا، يسهّل الله له کل عسير ويذلّل له کل صعب ويظهر له کنوز الأرض ويقرّب له کل بعيد ويبير به کل جبار عنيد ويهلک علي يده کل شيطان مريد، ذلک ابن سيدة الإماء الذي تخفي علي الناس ولادته ولا يحلّ لهم تسميته حتي يظهره الله عزّ وجلّ فيملأ الأرض قسطاً وعدلاً کما ملئت جوراً وظلماً؛(1) محمد بن زياد ازدي آورده است که: از سالارم حضرت کاظم در مورد اين آيه شريفه پرسيدم که مي فرمايد: «وَأَسْبَغَ عَلَيْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَباطِنَةً؛...و نعمتهاي خويش را چه آشکار و چه پنهاني، به تمامي بر شما ارزاني داشته است». امام کاظم عليه السلام فرمودند: «نعمت ظاهري، امام راستين است که آشکار است و نعمت باطني و نهاني، امام غائب». گفتم «سرورم! آيا از امامان دوازده گانه اهل بيت عليهم السلام، کسي هم غائب مي گردد؟». حضرت فرمودند: «آري! يکي از آنها که وجود گرانمايه اش از برابر ديدگان مردم نهان مي شود، اما ياد و نام مقدسش از قلبهاي مردم با ايمان غائب نمي گردد. او دوازدهمين ما مي باشد. خداي متعال هر کار مشکلي را براي او آسان و هر امر پيچيده و سختي را براي او رام مي سازد. گنجهاي زمين را براي او آشکار و هر دوري را برايش نزديک مي کند. هر خودکامه کينه توزي را بوسيله آن حضرت نابود و هر شيطان سرکشي را بدست او به خاک هلاکت مي افکند. او فرزند سالار کنيزان عصر خويش است. ولادت او بر مردم مخفي مي ماند و بردن نام گراميش بطور علني، ناپسند است تا خداي متعال او را فرمان ظهور و قيام دهد و آنگاه است که زمين و زمان را از عدل و داد پر مي سازد، همانگونه که به هنگامه ظهورش از ستم و بيداد لبريز است».

ـ قال الإمام الکاظم صلوات الله عليه: «مَنْ عَادَي شِيعَتَنَا فَقَدْ عَادَانَا، إِلَي أَنْ قَالَ: شِيعَتُنَا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَيَحُجُّونَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ وَيَصُومُونَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَيُوَالُونَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيَبْرَءُونَ مِنْ أَعْدَائِنَا، أُولَئِکَ أَهْلُ الإيمَانِ وَالتُّقَي وَالأمَانَةِ، مَنْ رَدَّ عَلَيْهِمْ فَقَدْ رَدَّ عَلَي اللَّهِ، وَمَنْ طَعَنَ عَلَيْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ عَلَي اللَّهِ؛(2) امام کاظم عليه السلام فرمودند: هرکه با شيعيان ما دشمني نمايد، با ما دشمني نموده است، تا آن جا که فرمودند: شيعيان ما کساني هستند که نماز را برپا مي دارند، زکات را مي پردازند، حج بيت خداي متعال را انجام مي دهند، ماه رمضان را روزه مي گيرند، و ولايت اهل بيت عليهم السلام را پذيرفته و از دشمنان آنان بيزاري مي جويند. (آري،) آنان اهل ايمان و پرهيز، اهل ورع و تقوا هستند، هرکه آنان را رد نمايد در واقع بر خدا طعنه زده است».
 

1.کمال الدين، ج2، ص368، ح6.

2.وسائل الشيعة، ج1، باب1، ص24، ح28.