بنیاد جهانی حضرت آیت الله العظمی شیرازی طی نامه ای خطاب به پادشاه بحرین، شیخ حمد بن عیسی از او خواست تمام احکام ظالمانه را لغو و زندانیانی که به جرم اظهار نظر زندانی شده اند را آزاد کند و آشتی ملی واقعی برقرار سازد، کشتگان را شهیدان وطن اعلام کند و از کسانی که در حوادث اخیر از هر طبقه و لایه ی اجتماعی که باشند، به ویژه علما و روحانیون و اساتید دانشگاه ها، پزشکان زیان مادی و معنوی دیده اند اعاده ی حیثیت و از این رهگذر حُسن نیت خود را ثابت کند.

در نامه ی بنیاد جهانی حضرت آیت الله العظمی شیرازی همچنین بر خروج تمام نیروهای نظامی غیر بحرینی تأکید شده است و حضور آن را در بحرین عامل تحریک اکثریت ملت بحرین دانسته است.

این بنیاد حل بحران بحرین را تنها با تصمیمات و رفتار حکیمانه ی درست کردار مردانی ممکن دانسته که در حل مشکلات صداقت دارند و با ملت خود با گذشت، عدل، انصاف، عدم تبعیض و بر پایه ی حسن نیت و اعتماد متقابل تعامل می کنند. متن این نامه به شرح زیر است:

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

فراخوان شما برای گفتگوی ملی با معارضان به عنوان راه حلی است برای برون رفت از بحران سیاسی که اخیراً کشور را دستخوش نابسامانی کرده است.

معارضان نیز با انگیزه ی صیانت از سیادت میهن، وحدت شهروندان و بستن راه ها پیش روی کسانی که با دخالت های افسارگسیخته و آشکار خود به بهانه ی بازگرداندن آرامش امنیت به کشور با انگیزه های مذهبی، می کوشند فرزندان این خاک و بوم را به ذلت کشانده، آزادی هایشان را مصادره کنند، از این گفتگو استقبال کردند.

حضور معارضان در گفتگوی ملی به تمایل آنان برای دستیابی به یک راه حل مسالمت آمیز بر آمده از روش و منشی مدنیِ مبتنی بر شریعت و پیمان های بین المللی و پرهیز از رفتارهای خشونت آمیز صراحت دارد، چه این که معارضان به هیچ وجه استفاده از خشونت را برای رسیدن به اصلاحات فراگیر و دربردارنده ی حقوق تمام افراد به عنوان شهروندان بحرینی صحیح ندانسته، آن را باور ندارد.

آنان به منظور ابراز حُسن نیت خود، فراخوان شما را برای شرکت در گفتگوی ملی پذیرفتند تا از این رهگذر و بدون استمداد از اطراف خارجی ـ که هماره می کوشند از مطالبات مشروع ملت، ابزاری برای اعمال اهداف سیاسی ـ نظامی خود بر ضد ملت مسالمت جوی بحرین سازند ـ مشکلات داخلی خود را حل کنند.

در این میان، تلاش برای خَلط مسائل و به تأخیر انداختن گفتگو با شیوه ای نه چندان خوش فرجام، مایه ی نگرانی است و التیام زخم های نشسته بر دل های داغ دیدگان را دور از تصور می نمایاند و علی رغم اعتمادمان نسبت به این که دور نگاه داشتن کشور و ملت تان از درد و رنج را ترجیح می دهید، اما چند روزی که از آغاز گفتگو می گذرد پیشرفتی ملموس در این زمینه مشاهده نشده است.

در مقابل، اطراف متعهد به این فراخوان، در تعامل با رویدادها به خطا رفته، به شیوه ی زیر اقدام کرده است:

1. تمام شخصیت های ملی را ـ که تظاهرات را رهبری کردند ـ بازداشت و زندانی کرده اند. به جای لغو احکام جائرانه و آزادی زندانیان حوادث اخیر و اعاده ی حیثیت شان به منظور فراهم آوردن زمینه ی یک گفتگوی حقیقی به طور آشکار، راه تبعیض در پیش گرفته است.

2. دعوت برای حضور فعال در گفتگوی ملی تنها بخشی از معارضان را دربرگرفته است، نه تمام آنهایی که خواهان اصلاحات سیاسی اند. این در حالی است که باید معارضان حقیقی که جامعه را نمایندگی می کنند به این گفتگو دعوت شوند، گفتگو را به همایشی برای سخنرانی کسانی بدل کرده اند که از حمایت آنان از دولت و پیشنهادهایش مطمئن هستند.

3. در این گفتگو مطالبی تحریک آمیز در قالب حمایت و ستایش از نیروهای نظامی غیر بحرینی ایراد شد. بر کسی پوشیده نیست و چنان که سازمان های حقوق بشری جهانی این نظامیان غیر بحرینی در برخورد با ملت بحرین تمام قوانین اسلامی ـ انسانی را زیر پا گذاشتند و هر جنبش مردمی را به سرکوب همه جنبه ی نظامی تهدید کردند.

وانگهی این خطیبان تمام آنچه را که نیروهای نظامی میهمان مرتکب شدند، پیروزی بر دشمنان خواندند و به جای آرام کردن فضای گفتمان، رسانه ها همچنان به هوچیگری و تهدید کسانی می پردازد که حقوق خود را مطالبه می کنند و از آنان با اوصاف و عنوان های گوناگون نام می برد.

4. دست نیروهای امنیتی باز گذاشته شد تا هر رفتاری را که مایلند در حق شهروندان روا دارند، فراتر این که سرکوب پلیسی بر جامعه حاکم است و بحران سازی ادامه دارد.

در این جا از شما سؤال می کنیم: چگونه ممکن است معارضان در گفتگوی ملی شرکت کنند، حال آن که در زندان هستند و در حالی که هیچ نشانی از آزادی واقعی و دموکراسی نمی بینند، چندان که اعتقاد به حقیقی بودن گفتگو و آزادی تظاهرات مسالمت آمیز در بیشتر شهرها و روستاها را به وجود نمی آورد، چگونه می توانند اظهار نظر کنند؟

ما چشم انتظاریم تا به عنوان پیشگامی در حُسن نیت از سوی کسانی که خود را پایبند به گفتگو می دانند، احکام صادره در محاکم قضایی لغو شود، زندانیان سیاسی آزاد گردند، تمام کشتگان حوادث اخیر کشور شهیدان وطن خوانده شوند، با نمایندگان تمام لایه های جامعه آشتی صورت گیرد و از طبقات گوناگون جامعه، به ویژه علما و روحانیون، استادان دانشگاه و پزشکان اعاده ی حیثیت شود.

مسلّماً هر گفتگوی واقعی مستلزم داشتن مقدماتی از جمله حُسن نیت از سوی پیشنهاد دهنده است. در این جا مهم ترین موارد این مقدمات بیان می شود:

1. عقب نشینی تمام نیروهای نظامی غیر بحرینی است، چراکه به مانند عنصری تحریک کننده عمل می کند.

2. گفتگوی ملی، امری داخلی باشد و نباید در این موضوع از اطراف خارجی یاری گرفته شود که در غیر این صورت دخالت بی پرده و همه جانبه ی خارجی را در امور کشور در پی خواهد داشت.

3. احکامی که اخیراً برای تمام شرکت کنندگان تظاهرات اصلاح طلبانه صادر شده لغو شود.

4. تمام زندانیان سیاسی آزاد شوند.

کشور شما امروز بیش از هر چیزی به تصمیمات و رفتار حکیمانه ی مردمی نیاز دارد تا مشکلات و بحران هایش برطرف شود؛ انسان هایی که صادقانه به مشکل گشایی همت می گمارند و با ملت خود با گذشت، عدل، انصاف و عدم تبعیض از هر نوعی که باشد، رفتار می کنند.

روشن باشد که تحقق بخشیدن به اصلاحات امری ناممکن نیست، به این شرط که بر پایه ی حُسن نیت و اعتماد متقابل استوار باشد. 

 

بنیاد جهانی حضرت آیت الله العظمی شیرازی