پس از حدود نه ماه مقاومت مردم لیبی بر ضد حاکمی که طی 42 سال حکومت ظالمانه بر ضد ملتش، سرانجام مقاومت ملت ثمر داد و دیکتاتور به سزای دنیایی اعمال ننگین خود رسید و ملتی با مرگش شادمان گردید و دیگر بار روی آزادی را دید. به همین مناسبت بنیاد جهانی آیت الله العظمی شیرازی در واشنگتن این رخداد را تبریک گفت. متن این پیام به شرح زیر است:

 

بسم الله الرحمن الرحیم
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ؛ سپاس خدایی را که اندوه را از ما بزدود»(سوره فاطر، آیه34).

 

این بنیاد مفتخر است سقوط خون آشام لیبی و یکی از طاغوتان این روزگار را به ملت لیبی و تمام مسلمانان تبریک گوید. امروز لیبی سومین کشور عربی است که حاکم سرکش خود را از اریکه ی قدرت به زیر کشیده است و پس از سال ها که استبداد، ظلم، مصادره ی حقوق و آزادی هایش، بستن دهانها به زور سر نیزه را تحمل کرد، اینک آزادی را تجربه می کند.

امروز هر مسلمان لیبیایی برای ساختن نظامی دموکراتیک و تکثرگرا تحت حاکمیت قانون که آزادی و حقوق اقلیت ها و پیروان مذاهب گوناگون در آن محفوظ باشد، خود را آماده می کند.

پس از بیش از هشت ماه پیاپی که مردم دلیر لیبی شعار الله اکبر سر دادند و اکنون پیروزی را به جشن نشسته اند باید معنای شعار بزرگ الله اکبر را که با سر دادن آن با دیکتاتور و یارانش می جنگیدند، از سه رهگذر بزرگ داشته، مدّ نظر قرار دهند:

1. باید به سیره ی رسول اکرم صلی الله علیه وآله در روز فتح مکه که تمام مشرکان قریش را آزاد کردند و به آنان فرمودند: «أنتم الطلقاء؛ شما آزاد شدگانید» و شعار «امروز روز مرحمت است» سر دادند تأسی جسته، با رعایت و لحاظ شریعت با گذشت اسلام، از انتقام گیری از افراد و از جمله گردان های قذافی خودداری کنند.

2. اهداف اعلام شده صرفاً شعار و دستاویزی برای کسانی که دنبال منافع و سلطه گری خود هستند نباشد، چراکه اصول اسلامی باید هدف باشد که کرامت انسان ها، عدالت اجتماعی، دفاع از آزادی های مشروع و حقوق تحقق بخشد، نه اینکه این بار شریعت به تازیانه ای تبدیل شود برای خودکامگی و سرکوب ملت.

3. برای یکدست سازی تلاش ملت لیبی به منظور ساختن نظامی دموکراتیک و عادلانه تلاش شود؛ نظامی که همه ی اطیاف جامعه را به شرکت در تعیین سرنوشت کشور، تحقق عدالت اجتماعی و پیش بردن امت به سوی آرامش و شکوفایی در تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی بکوشد.

4. پرهیز از نظامی کردن انقلاب و بازگشت به مشارکت سیاسی ونظام جامعه ی مدنی، چه این که تنها راه تحقق بخشیدن به رشد سیاسی غیر مستقر و رشد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، دگرگونی آموزشی و مشارکت اجتماعی از این راه ممکن است. در مقابل، نظامی گری جامعه را به سوی جنگ های داخلی یا کودتاهای نظامی خواهد انجامید و کشور لیبی را به دوران سیاه خودکامگی بازخواهد گرداند.

5. بستن راه پیش روی کسانی که می خواهند موج سواری کنند و میوه ی این قیام و انقلاب مردمی را بچینند، بی تفاوت که این موج سواری از سوی بازماندگان رژیم سابق باشد یا گروه های تکفیری. روشن باشد تنها دستاوردی که از این جریان ها قابل تصور است، جنگ های فرساینده، ویرانی و خونریزی است.

6. استفاده از تجربیات دیگران و پندآموزی از آن بسیار راهگشاست، بدین معنا که باید از منازعات و چالش های مذهبی دوری کرد؛ همانی که دیگرکشورها را به ورطه ای زیانبار در افکند و هیچ سودی عاید کسی نکرد.

نباید غافل بود که سقوط طاغوتی دیگر عبرتی است بزرگ برای همه ی حاکمان که سازمان ها و ملت باید درس هایی بزرگ از آن بیاموزند که مهم ترین آن باورمندی به این اصل باشد که خودکامگی و سرکوب آزادی ها دوام نخواهد یافت و هرچند روزگاری دراز سپری شود، اما عدالت و آزادی پیروز و حاکم خواهند شد.

این آموزه ی امیرالمؤمنین علیه السلام هرگز فراموش نشود، آن جا که فرمودند: «ما أکثر العبر وأقل الاعتبار؛ عبرت ها چه بسیارند و عبرت آموزی چه اندک!».

بزرگ مرجع جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی به کرّات یادآوری کرده اند که سعادت ملت ها در گرو به کار بستن سیره ی رسول خدا صلی الله علیه وآله و امامان اهل بیت علیهم السلام است.

در پایان دست نیاز به درگاه حضرت احدیت بالا برده، پیروزی پویا و عنایت سرور و مولایمان حضرت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف را برای امت اسلامی مسئلت داریم. والسلام علیکم

 

بنیاد جهانی حضرت آیت الله العظمی شیرازی

واشنگتن