حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی فرمودند:

تاریخ و سیره پیشوایان اهل بیت علیهم السلام، خواه کسانی چون مولایمان رسول خدا صلی الله علیه وآله و امیر مؤمنان علیه السلام که به امر حکومت پرداختند و خواه، دیگر امامان و حتی سیره مولایمان مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف، همانند سیره نوارنی اجدادشان، رسول خدا و امیرالمومنین صلوات الله علیهما است. از این رو اگر مردم و به ویژه نامسلمانان شیوه آن بزرگواران را در نبرد، صلح، پرداخت ودریافت اموال، هنگامی که مورد ستم واقع می شدند، هنگام سخن گفتن، و جز آن به خوبی بشناسند بی تردید پیرو اهل بیت علیهم السلام خواهند شد مگر کسانی که طاغوت، ظالم یا بیمار باشند.

در نبرد جمل که بر امیرمؤمنان صلوات الله علیه تحمیل شد پس از پیروزی امام علیه السلام، سپاهیان جمل گریختند. در حین فرار با زنی مواجه شدند که باردار بود و با دیدن آنان از ترس جنین خود را سقط کرد. وقتی این خبر به امام علیه السلام رسید در پی آن زن فرستادند و دیه سقط را به او پرداختند. این در حالی است که امام علیه السلام در این ماجرا مسئولیت و تقصیری نداشت و اساساً آن زن از سپاه جمل ترسیده بود و نه سپاهیان امام علیه السلام.

اما تاریخ معاویه آکنده از چیزهایی است که با شنیدن آن عرق شرم بر پیشانی انسانیت می نشیند. از جمله این که روزی معاویه بُسر بن ارطات را که مردی ملعون و سفاک و قسی القلب بود و فاقد ذره ای رأفت و رحمت بود به همراه سه هزار نفر به عراق گسیل داشت و گفت: برو تا به مدینه برسی. طی راه مردم را بران و هر که را دیدی بترسان و هر کسی که سر در طاعت ما ندارد اموالش را غارت کن. وقتی وارد مدینه شدی نشان بده که قصد جانشان را داری و بگو هیچ ایمنی و عذری نزد تو ندارند. آن گاه به سمت مکه برو و مردمِ میان مکه و مدینه را سخت بترسان تا این که به صنعا برسی. بُسُر به مدینه منوره آمد و مردم را ناسزا گفت و آنان را ترساند و تهدید به مرگ کرد و خانه های بسیاری از مردم از جمله ابوایوب انصاری میزبان پیامبر صلی الله علیه وآله را سوزاند و میان مسجد الحرام و مسجد النبی خلق کثیری از طایفه خزاعه و جز آن را به قتل رساند. هم چنین در منطقه «جرف»عده زیادی از هَمدانیان را از دم تیغ گذراند و در صنعا نیز خلق بسیاری را کشت. عده کسانی که بُسر در آن مأموریت به قتل رساند سی هزار تن بود ودر این میان عده ای را به شعله های آتش سپرد.

اگر مردمان با تاریخ درخشان مولایمان امیرالمؤمنین حضرت علی صلوات الله علیه آشنا شوند و آن را با تاریخ کسانی چون معاویه که مدعی اسلام بودند و اسلام از آن بری است مقایسه کنند به آیین حیات بخش تشیع خواهند گرایید. صدها و صدها تن از مردم هستند که در پی دستیابی به این آگاهی، متحول شدند و در شمار پیروان اهل بیت صلوات الله علیهم قرار گرفتند.

آری! بعد از شهادت رسول خدا صلی الله علیه وآله عده ای اسلام را از مسیر واقعی آن منحرف کردند و چیزی دیگر را به عنوان اسلام به مردم ارائه دادند، درحالی که اسلام با ولایت و جانشینی امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام در روز غدیر خم کمال یافت و دین مورد پسند خدا شد، به این معنی که اسلام منهای ولایت امیرمؤمنان ناقص بوده و دین ناقص اسلام نیست.