روز 24 ماه شعبان المعظم سالروز ارتحال مجدد بزرگ، حضرت آیت الله العظمی سید محمد حسن حسینی (سید الطائفه، جد مادری و عموی پدر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی) می باشد که در روزگار خود زعیم بلا منازع مقام مرجعیت بودند.

ایشان در سال 1230 هجری قمری در شیراز چشم به جهان گشودند و در روز 24 ماه شعبان المعظم سال 1312 هجری قمری در سامرا رخت از جهان بر بستند. پس از ارتحالشان، عشایر عراق، علمای اعلام، پیروان دیگر مذاهب اسلامی و سایر ادیان (غیر مسلمانان) پیکر پاک ایشان را از سامرا به کاظمین و از کاظمین به کربلای معلی و از آن جا به نجف اشرف بردند؛ سفری چند صد کیلومتری که نُه روز طول کشید و در روز دوم ماه مبارک رمضان در مدرسه ی مجدد شیرازی که محل تدریس علما بود ـ که از سمت شمال در کنار درب طوسی خارج از صحن منور ـ می باشد دفن شدند.

آن بزرگوار در سال 1291 هجری قمری به سامرا هجرت کردند و در آن جا حوزه ی علمیه ی شیعیِ بزرگی تأسیس نمودند که بیش از 360 فقیه مجتهد از آن برآمدند (نک: تاریخ التشیع فی سامرا، ص38).

ایشان ـ که خدای متعال بر درجاتشان بیفزاید ـ خانه ای در سامرا خریدند و آن را به حسینیه تبدیل کردند، لذا هیئت های عزاداری از خانه ایشان سامان داده می شد و به سمت حرم مطهر امامین عسکریین علیهما السلام حرکت می کرد. دسته های سینه زن، دسته های زنجیر زن و هیئت های عزاداری اصناف از جمله ی این دسته ها بودند که از این حسینیه به سمت حرم مطهر می رفتند.

دسته ی قمه زنان ویژگیِ دیگری داشت و آن این بود که از خانه ی شخصی و محل سکونت میرزای شیرازی حرکت می کرد، بدین ترتیب که در روزهای عاشورای هر سال افراد در خانه ی مسکونی آن بزرگوار قمه می زدند، آن گاه به سمت حرم مطهر روانه می شدند. شایان توجه است که پول کفن قمه زنان را ایشان می دادند (تاریخ التشیع فی سامرا، ص57).

دسته ی عزاداری حوزه ی علمیه که علما پیشاپیش آن بودند، از مدرسه ی میرزای بزرگ شیرازی قدس سره شام غریبان با شمع های روشن در دست ـ که بسیار غم افزا و اندوه آفرین بود ـ شب یازدهم به سمت حرم امامین عسکریین علیهما السلام حرکت می کردند.

مدرسه و حوزه ی علمیه ی میرزای بزرگ، افزون بر صدها از مجتهدان و فقیهان، ده ها از مراجع تقلید و فقیهان بزرگ تقدیم کرد که تا به امروز کتابهایشان در حوزه های علمیه ی جهان تشیع زیربنا و محور تحصیلات عالی حوزوی است. از جمله ی این بزرگان و دست پروردگان آن بزرگوار عبارتند از علمای اعلام، آیات عظام، حضرات:

ـ شیخ محمد تقی شیرازی (رهبر قیام 1920 میلادی مردم عراق بر ضد اشغالگران انگلیسی که با زهر کشته شدند) ـ تاریخ التشیع فی سامراء، ص43 ـ؛

ـ سید اسماعیل صدر؛

ـ سید حسن صدر؛

ـ آخوند خراسانی (مؤلف کتاب کفایة الاصول)؛

ـ سید محمد کاظم طباطبائی یزدی (مؤلف کتاب فقهیِ العروة الوثقی)؛

ـ میرزا محمد حسین نائینی (مؤلف کتب متمایز و برجسته ی اصولی)؛

ـ سید میرزا عبدالهادی حسینی شیرازی (عموزاده ی میرزای شیرازی)؛

ـ سید میرزا مهدی حسینی شیرازی (برادرزاده ی میرزای شیرازی) و جز آنان ـ که خدای متعال بر درجاتشان بیفزاید ـ .