به مناسبت فرا رسيدن خجسته سال روز مبعث پيامبر گرامي اسلام حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه وآله، مؤسسه جهاني آية الله العظمي شيرازي قدس سره جشن باشکوهي در مرکز رسول اعظم صلي الله عليه وآله با حضور مسلمانان مقيم واشنگتن برگزار کرد.

 اين مجلس با آياتي از کلام الله مجيد شروع شد و در ادامه رواياتي از پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله و امامان معصوم عليهم السلام بيان گرديد.

سپس حجة الاسلام شيخ محمد تقي ذاکري ضمن بيان فلسفه بعثت پيامبران و وجه تمايز رسالت آسماني پيامبر اسلام از ديگر رسولان گفت: وجه تمايز اين رسالت ـ آن طور که قرآن مي فرمايد ـ در اين است که: «... و از [دوش] آنان قيد و بندهايي که بر ايشان بوده است بردارد...»(1)، نفس انسان ها را بپروراند و خردشان را بپالايد، آن گاه جامعه اي بر اساس شناخت و اعتقادات سالم، پديد آورد.

وي پس از تقسيم جوامع انساني به: جوامع ابتدايي، که مردم در آن يکسانند؛ جوامعي که مستلزم همزيستي و تعامل با يکديگرند و در اين گونه جوامع است که مصالح و منافع افراد و گروه ها با هم تضاد پيدا مي کند و منشأ اختلاف و درگيري مي شود؛ و جوامع متمدن که تجلي گاه تفکرات و انديشه هاست، گفت: اسلام آمد تا بشريت را به اوج والايي ها برساند و فضيلت را کمال بخشد تا از اين رهگذر جامعه اي نمونه و الگو بسازد.

وي سپس به بررسي ريشه ديکتاتوري در کشورهاي توسعه يافته و نيز استفاده ابزاري از خرد بشري و دين براي رسيدن به منافع مادي پرداخت و گفت: استفاده ابزار از عقل براي دست يابي به منافع، امري طبيعي است، اما استفاده از دين براي اين منظور اشتباه بزرگي است که بسا به نابودي اعتقادات در جامعه بينجامد.

آن گاه دکتر محمد غروي در جايگاه قرار گرفت و پاره اي نصوص ديني پيروان ديگر اديان را درباره بعثت پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله خواند و در مورد فلسفه بعثت از ديدگاه جهاني سخناني ايراد کرد.

سپس مداحان در توصيف و بزرگداشت اهل بيت عليهم السلام و رسول اکرم صلي الله عليه وآله اشعاري به زبان هاي مختلف خواندند.

برگزاري مسابقه با موضوع «بعثت» و توزيع جوايز ميان شرکت کنندگان برنده، ديگر برنامه اين مراسم بود.

شايان ذکر است يکي از حاضران که ايراني و پيرو آيين زرتشت بود در همين مراسم مسلماني خود را اعلام کرد و مذهب اهل بيت عليهم السلام را برگزيد و شيعه شد. اين تازه مسلمان پيش تر با مدير مرکز رسول اعظم صلي الله عليه وآله حجة الاسلام شيخ مکي حائري به مباحثات فکري و اعتقادي پرداخته بود.

1) اعراف (7)، آيه 77.