نظر به اینکه عملیات سیاسی در عراق با تنش ها و چالش های سخت و در اکثر اوقات با مشکلات روبرو است، برای بررسی این موضوع و اشکالات و چالش های پیش روی این مفهوم، مؤسسه فرهنگی ـ رسانه ای النبأ موضوع گردهمایی هفتگی خود را به «اکثریت سیاسی عراق در چرخه وعده ها و وعیدها» اختصاص داد.

سید عدنان الصالحی مدیر مرکز المستقبل، مطالبی را درباره ی معنی و مفهوم اکثریت سیاسی بیان داشت و از آن جمله از اکثریت رایج در زندگی سیاسی ـ دموکراسی نام برد.

وی توضیح داد: در موضوع مورد بحث که درباره ی اکثریت نسبی یا مساوی که به ایجاد حزب یا ائتلاف سیاسی می انجامد و به اندازه ی تمام رقیبان کسب رأی می کند، بر اساس نظام پارلمانی این اکثریت، اکثریت مطلق خوانده می شود و بدین معناست که اکثر اعضای آن، حامی دولتی هستند که از میان آنان برآمده است. در مقابل آن نظام ریاستی قرار دارد که در آن، حامیان و مؤیدان دولت در پارلمان در اقلیت هستند، چنان که در دموکراسی آمریکا همین وضع وجود دارد.

مقوله ی اکثریت در اروپا، به ویژه پس از انقلاب فرانسه رشد یافت و شکوفا شد، در حالی که پیش از آن معیار در قانونگذاری، اکثریت بود که در پارلمان سوئد لحاظ می شد و از سال 1720 اختیاراتی فراگیر در قانوگذاری به دست آورد. از این رهگذر جایگاه نهاد قانونگذاری عرصه ی سیاسی - منطقه ای در سال 1772 میلادی به حکم قانون اساسی در برابر فرمان سلطنتی برتری یافت.

گردهمایی یادشده با حضور جمعی از کارشناسان امور سیاسی در مقر مؤسسه ی فرهنگی ـ رسانه ای النبأ در کربلای معلی برگزار شد.