حجة الاسلام والمسلمين فدايي جمعه شب گذشته در ادامه سلسله درسهاي اخلاق در بيت آية الله العظمي شيرازي ضمن سخناني با اشاره به آيه اي از کلام الله مجيد اظهار داشت: ماه هاي سال در نزد خدا دوازده عدد است که از اين تعداد، چهار ماه حرام است. يکي ماه رجب که به تنهايي در ميان سال قرار دارد و سه ماه ديگر به نام هاي، ذي العقده، ذي الحجة و محرم که پشت سر يکديگر واقع شده اند.

وي تصريح کرد: اشاره نمودن به تعداد ماه هاي سال ظاهر آيه است زيرا طبق روايات، باطن آيه اين است که منظور از دوازده ماه، دوازده امام معصوم عليه السلام مي باشد که از ميان آنان چهار نفر نام «علي» دارند.

وي گفت: انجام کارهاي خوب و پسنديده در اين ماه هاي حرام دو برابر اجر و ثواب داشته و کاهاي حرام و ناپسند نيز دو برابر کيفر و عذاب خواهد داشت که اين امر بخاطر احترام و خصوصيات فوق العاده اين چهار ماه است.

حجة الاسلام فدايي افزود: اين ماه ها فرصت مناسبي است تا انسان به سوي خداي متعال تقرّب جويد و با انجام اعمال مخصوص آن رابطه نزديکتري با پروردگار برقرار سازد.

ايشان با اشاره به اعمال ماه ذي الحجه تصريح کرد: يکي از مهمترين اعمال ماه ذي الحجّه، نماز دهه اول آن است که از فوايد اين نماز آن است که اگر کسي اين نماز را ده شب بطور کامل بخواند، خدا او را با ثواب حاجيان شريک مي گرداند.

به گفته حجة الاسلام فدايي در آيه به ظاهر کوتاه و چند سطري نماز دهه اول ذي الحجه [وواعدنا...] دنيايي قصّه و جريان نهفته است.

حجة الاسلام والمسلمين فدايي خاطر نشان کرد: طبق وعده الهي، قرار بود حضرت موسي عليه السلام سي شب در کوه طور بماند و بعد از عبادت و راز و نياز با خدا در پايان سي شب الواح تورات را گرفته و به ميان قوم خود بازگردد، اما پروردگار به او امر کرد، تا ده شب ديگر را هم بماند و در شب چهلم تورات را دريافت کرده و به نزد قوم خود برود.

وي ادامه داد: حضرت موسي عليه السلام هنگام ترک قوم خود برادرش هارون را به جانشيني برگزيده و به او توصيه کرد که در بين قوم اصلاح کن و از راه و روش مفسدين نيز دوري کرده و پيروي مکن.

همچنين ايشان يادآورد شد: اين آيه شريفه حجة و دليلي است براي ما شيعيان که بگوييم حضرت موسي هنگام ترک قوم خود که براي مدّت کوتاه و معيّني صورت مي گرفت، براي خود جانشيني تعيين کرد، حال چگونه مي شود که رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله بعد از وفات خود جانشيني معين نکنند؟

حجة الاسلام والمسلمين فدايي افزود: قطعاً پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله نيز براي خود جانشين و وصي تعيين کردند و به مردم سفارش نمودند که از وي يعني اميرالمؤمنين علي عليه السلام تبعيّت و پيروي کنند اما برخي منکر اين حقيقت آشکار شدند.

وي ادامه داد: وقتي موسي عليه السلام بعد از گذشت چهل شبانه روز و دريافت الواح تورات به ميان قوم خود بازگشت، مشاهده نمود که اکثر قوم او مشرک شده و به گوساله پرستي روي آورده اند.

ايشان گفت: از آنجايي که گناه قوم موسي عليه السلام بسيار بزرگ بود، لذا براي قبول شدن توبه شان، فرمان يافتند يکديگر را بکشند و آن گاه بود که توبه شان پذيرفته شد.

خداي متعال اين واقعه را در قرآن کريم نقل کرده، مي فرمايد: «إِذْ قَالَ مُوسَي لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَکُمْ بِاتِّخَاذِکُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُواْ إِلَي بَارِئِکُمْ فَاقْتُلُواْ أَنفُسَکُمْ ذَلِکُمْ خَيْرٌ لَّکُمْ عِندَ بَارِئِکُمْ فَتَابَ عَلَيْکُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ؛ وچون موسي به قوم خود گفت: «اي قوم، شما با [به پرستش] گرفتن گوساله، بر خود ستم کرديد، پس به درگاه آفريننده خود توبه کنيد، و [خطا کاران] خودتان را بکشيد، که اين [کار] نزد آفريدگارتان توبه شما پذيرفت که او توبه پذير و مهربان است.» (بقره(2) آيه 54.)

حجة الاسلام والمسلمين فدايي در پايان افزود: اين داستان نيز شبيه جرياني است که پس از وفات رسول اکرم صلي الله عليه وآله و خانه نشيني حضرت علي عليه السلام پيش آمد و حضرت زهرا سلام الله عليها نيز فرمودند: پس از اين خونهاي بسياري بر زمين ريخته خواهد شد. که شاهد هم بوديم در طول تاريخ اسلام، چه خونهايي از مسلمانان بر زمين ريخته شد.