به مناسبت سالروز شهادت جانگداز امام ششمين شيعيان حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روز يکشنبه مراسم سوگواري در بيت مرجع عالي قدر با حضور شماري از طلاب وفضلاي حوزه، مؤمنان سوگوار واعضاي بيت برگزار شد.

سخنران اول اين مراسم حجة الاسلام والمسلمين رياحي محور سخنان خود را «پيروي از هوا وهوس» قرار داد وبا اشاره به رواياتي چون حديث: «إن اخوف ما أخاف عليکم اثنان إتباع الهوي وطول الأمل؛ بيشترين ترس من براي شما از دو چيز است: پيروي از هوا وهوس وآرزوهاي بلند» اظهار داشت سعادت انسان در مخالفت با هواي نفس است وتمام مشکلاتي که در طول تاريخ براي انسان ها ايجاد شده همگي از هوا وهوس ناشي شده است. همچنين تمام مصائبي که متوجه اهل بيت عليهم السلام شده ناشي از دنياپرستاني بوده که منافع مادي وهوس هاي زودگذر خود را بر همه چيز ترجيح مي دادند وبراي رسيدن به شهوات وآرزوهاي خود از هيچ جنايت وستم وفسادي ابا نداشتند.

سخنران بعدي اين مراسم حجة الاسلام والمسلمين رسولي اراکي بود که ضمن بررسي اوضاع زمانه امام صادق وبصيرت فوق العاده ايشان نسبت به شرايط روزگار خود واستفاده از فرصت ها اظهار داشت: «پس از رحلت رسول گرامي اسلام صلّي الله عليه وآله مردم از گِرد اهل بيت عليهم السلام پراکنده شدند واميرمؤمنان 25سال خانه نشين شدند. پس از اين 25سال ودر دوران خلافت ظاهري آن حضرت، جنگ ها ومنازعات پي درپي با قاسطين وناکثين ومارقين به آن حضرت مجال کافي براي بيان علوم بيکران آل محمد صلوات الله عليم اجمعين نداد. پس از ايشان فرزند برزگوارشان امام حسن نيز بر اثر تبه کاري ها وتوطئه چيني هاي معاويه وبي وفايي اهل زمانه فرصت مناسب را براي نشر تعاليم اهل بيت نيافتند. اين مسأله در دوران امام حسين وامام سجاد عليهماالسلام نيز ادامه يافت وآنان نيز فرصت مناسبي براي اين مهم نيافتند. اما در روزگار امام باقر عليه السلام عباسيان وامويان به اختلافات ومنازعات خود مشغول بودند ولذا آن جناب فرصت يافت تا علوم اهل بيت را گسترش دهد. فرزند گرامي ايشان امام صادق نيز از اين فرصت به دست آمده به بهترين نحو استفاده کردند ومتجاوز از چهارهزار محدث وعالِم تربيت نمودند وعلوم آل محمد صلوات الله عليهم اجمعين را نشر دادند. از اين رو به جرأت مي توان گفت: اسلام وآيين تشيّع هرچه دارد مرهون تلاش ها وکوشش هاي اين دو امام همام است که نسبت به زمانه خود بصيرت فوق العاده اي داشتند واز اين فرصت طلايي براي نشر علوم وتربيت شاگردان بهره برداري نمودند».

وي در بخش ديگري از سخنان خود به رنج ها ومصائبي که از ناحيه عباسيان وبه خصوص منصور دوانيقي متوجه حضرت شد اشاره کرد وگفت: «منصور دوانيقي به خوبي مي دانست که هيچ کس براي مقام خلافت، بهتر وسزاوارتر از آن حضرت نيست. ولي نمي توانست از دنيا وجاه ومقام بگذرد ودر راه رسيدن به مقامات دنيوي از هيچ ستم وجنايتي واهمه نداشت. او از موقعيت ومحبوبيت امام صادق عليه السلام در ميان مردم آگاه بود واز اين بابت رنج مي برد ونمي توانست شاهد جايگاه والاي ايشان در جامعه وميان مردم باشد».