حضرت آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي در جمع شماري از خانواده هاي سعودي وزائران امام رضا وحضرت معصومه عليهماالسلام، فرمودند: از آن جا که در وجود انسان چيزي به نام نفس اماره وجود دارد که هميشه او را به بدي ها فرا مي خواند، آدمي پيوسته در خطر لغزش قرار دارد وهر آن ممکن است از فرمان خدا غافل شود. بنابراين انسان پيوسته نيازمند آن است که عزم خود را بر التزام به تقوا وبه جا آوردن کارهاي نيک جزم کند وپيوسته اين عهد را تجديد نمايد وبه ياد آورد.

ايشان ملاک پيشرفت هاي معنوي را سيره اهل بيت عليهم السلام وآيات قرآن توصيف کرده، فرمودند: بکوشيد که هرکدام از شما ـ به ويژه جوانان ـ بامداد خود را با تلاوت آيات قرآن شروع کند. چراکه خداي متعال جوانان مؤمن وپرهيزگار را از پيران پرهيزگار دوست تر مي دارد. علاوه بر اين تلاش کنيد آيات الهي را بيش از پيش بر رفتار وگفتار خود منطبق نماييد.

ايشان در توضيح بيشتر بيانات خود فرمودند: مثلاً هنگامي که در قرآن مي خوانيد: «وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ؛(1) نماز را به پا داريد»، به اين مطلب توجه کنيد که آيا به راستي نماز را برپا داشته واقامه کرده ايد، يا صرفاً نماز خوانده ايد؛ وقتي در قرآن مي خوانيد: «وَآتُواْ الزَّکَاةَ؛(2) زکات بپردازيد» به خود بازگرديد وبررسي کنيد که حقوق الهي چون خمس وزکات را به شايستگي مي پردازيد يا خير؛ هنگامي که مي خوانيد: «أَنِ اشْکُرْ لِي وَلِوَالِدَيْکَ؛(3) من وپدر ومادر خود را سپاس بگوي» بنگريد آيا شکر خدا را در حد توان خود به جا آورده ايد وآيا سپاسگزار زحمات والدين خويش هستيد؛ وقتي به اين گفتار خداي متعال مي رسيد که مي فرمايد: «وَأُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَي بِبَعْضٍ فِي کِتَابِ اللّهِ؛(4) خويشاوندان نسبت به يکديگر در احکامي که خدا مقرر داشته از ديگران سزاوارترند» بايد به ميزان صله ارحام ودستگيري تان از خويشاوندان توجه نماييد؛ وسرانجام وقتي در قرآن مي خوانيد: «فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ؛(5) تا مي توانيد تقواي الهي پيشه کنيد» بنگريد آيا به قدر توان از محرمات الهي پروا پيشه کرده ايد يا خير وبا ديگر اوامر ونواهي خداي متعال در آيات قرآن به همين سان رفتار نماييد.

ايشان تأکيد کردند: موفقيت هريک از ما در زندگي ومقاممان نزد خدا وميزان تقربمان به اهل بيت عليهم السلام بسته به ميزان اجراي آيات الهي وعمل کردن به فرمان قرآن است. از همين روست که دو خويشاوند يا دو برادر که عمري را با هم ودر کنار هم سپري کرده اند ممکن است مقام يکساني نزد خدا نداشته باشند واين به دليل اختلاف مراتب طاعت واجراي اوامر الهي در افراد است. نيز از همين روست دو تن که با هم به زيارت مشرف مي شوند ميزان قبولي زيارت واعمالشان يکسان نيست.

ايشان در بخش ديگري از سخنانشان يادآور شدند: هرکس در هر مقامي نيازمند خودسازي واصلاح نفس است. حتي انسان مؤمن ـ هرچند پارسا وپرهيزگار ونيکوکار باشد ـ نيازمند خودسازي بيشتر ومراقبه دائم است وهرکس در هرحال مي تواند درجه خود را نزد خدا واهل بيت عليهم السلام افزايش دهد.

ايشان در پايان از درگاه خداي متعال توفيق طاعت واجراي اوامر قرآن را خواستار شدند وبراي خود وحاضران عنايت بيش از پيش اهل بيت عليهم السلام را مسئلت نمودند.

1. بقره(2)، آيه43.

2. همان.

3. لقمان(31)، آيه14.

4. انفال(8)، آيه75.

5. تغابن(64)، آيه16.