LOGIN
بیانات
shirazi.ir
"آيت الله العظمي شيرازي:"
ايجاد آشتي واصلاح در ميان مردم مورد تأکيد فراوان اهل بيت عليهم السلام بوده است
کد 1109
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 26 مهر 1385 - 24 رمضان العظيم 1427

 

شماري از خانواده هاي اصفهاني روز شنبه 20رمضان 1427ق در شهر مقدس قم با حضرت آيت الله سيد صادق شيرازي ديدار نمودند وبه بيانات معظم له گوش فرادادند.

ايشان در اين ديدار ضمن عرض تسليت شهادت مظلومانه مولاي متقيان واميرمؤمنان علي عليه السلام ونيز آروزي قبولي نماز وروزه وطاعات حاضران به درگاه باري تعالي اظهار داشتند: در آخرين سفارش هاي اميرمؤمنان عليه السلام جملات ژرف وگهرباري وجود دارد که شايسته است ما پيروان آن حضرت اين سفارش ها را مدنظر قرار دهيم ودر زندگي به کار گيريم. آن حضرت از جمله فرموده اند: «... واصلاح ذات بينکم فإنّي سمعت جدّکما رسول الله صلي الله عليه وآله يقول إصلاح ذات البين خير من عامّة الصلو?ة والصّيام؛(1) شما را به اصلاح کدورت ها واختلافات ميان خود سفارش مي کنم؛ زيرا شنيدم که جدتان رسول خدا صلي الله عليه وآله مي فرمودند: اصلاح ذات البين ورفع کدورت ها از هرچه نماز وروزه است بهتر مي باشد».

ايشان با اشاره به اختلافات وکدورت هايي که در هر جمع دوستانه يا کاري ممکن است پيش آيد فرمودند: اختلافات خانوادگي، نزاع هايي که ممکن است ميان دو شريک رخ دهد، اختلافاتي که در مساجد وحسينيه ها ميان مؤمنان ديده مي شود ومواردي از اين قبيل همگي نامطلوب است وبايد همه ما تلاش کنيم اين اختلافات را رفع کنيم ونگذاريم مؤمنان نسبت به همديگر دلخوري وناراحتي داشته باشند. انسان به هراندازه که مي تواند بايد از اختلافات وکدورت ها بکاهد. بدين معنا که هم خود چنين کاري نکند وهم اختلافاتي را که در ميان ديگران رخ مي دهد به درستي وهمدلي وتفاهم مبدل نمايد.

ايشان خاطرنشان کردند: حضرت اميرمؤمنان به نقل از رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله فرمودند: اصلاح ذات البين از هرچه نماز وروزه است باارزش تر است. البته اين بدان معني نيست که انسان در پي اصلاح ذات البين برود ونسبت به نماز وروزه بي اعتنا باشد، بلکه بايد دانست که هم اصلاح ذات البين وهم نماز وروزه هردو لازم است، ولي از ميان اين دو امر لازم، آنچه ارزش وقيمت بيشتري دارد کوشش در رفع اختلافات ميان مردم وايجاد همدلي واصلاح است.

مرجع عالي قدر تأکيد کردند: اين کلام حضرت جزء آخرين سخنان ايشان است ودر زماني اين سفارش را فرمودند که مجروح بودند ودر بستر بيماري وشدت ضعف قرار داشتند. آن جناب در چنين حالتي از درد وخستگي جسمي اين وصايا را براي حاضران ونسل هاي بعد از جمله ما ايراد فرمودند. پس سعي کنيم به اين فرمايش آن حضرت اهميت دهيم ودر عمل بدان کوتاهي نکنيم. البته ميان سعي کردن وموفق شدن تفاوت وجود دارد. مهم اين است که ما بکوشيم وکوتاهي نکنيم. اما اين که چه ميزان در اين کار موفق خواهيم بود مسئله ديگري است که ارتباطي با ما ندارد.

آيت الله العظمي شيرازي سفارش نمودند: هرکس به هرحال در ميان خويشاوندان، دوستان، اهل محل، ومحل کار يا تحصيل با نمونه هايي از ناسازگاري ها، خصومت ها واختلافاتي که شيطان رجيم در ميان مردم ايجاد مي کند مواجه مي باشد؛ زيرا به هرحال شيطان وسوسه گر به فساد ميان مردم مي پردازد وبه اختلافات دامن مي زند. شما بکوشيد با زبان، پول، امکانات واعتبار خود اين مسائل را کاهش دهيد وبه رفع خصومت ميان مردم همت گماريد. اين کار اهميت وارزش بسيار دارد ودر روايات اهل بيت عليهم السلام بر آن تأکيد بسيار شده است. يکي از اين تأکيدهاي فراوان همين سفارش مولاي متقيان در بستر شهادت مي باشد.

آيت الله العظمي شيرازي در پايان ضمن آرزوي کاهش اختلافات در ميان مؤمنان، توفيق ايجاد همدلي واصلاح ذات البين را براي همه حاضران از درگاه خداي متعال آرزو کردند.

گفتني است در اين ديدار حجت الاسلام والمسلمين سيد حسين شيرازي فرزند مرجع عالي قدر نيز سخناني ايراد نمود که برخي از مهم ترين محورهاي آن چنين است:

1. خداي متعال گروهي از مؤمنان را مخبتين خوانده ودر قرآن کريم در حق آنان فرموده است: «...وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ* الَّذِينَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَي مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ؛(2) وفروتنان پاکدل را بشارت ده؛ همانان که چون [نام] خدا ياد شود دل هايشان خشيت يابد و[آنان که] بر هرچه بر سرشان آيد صبر پيشه مي کنند ونماز برپا مي دارند واز آنچه روزي شان کرده ايم انفاق مي کنند».

ماده «خبت» در عربي به زميني اطلاق مي شود که چهار صفت دارد: 1. گسترده است 2. هموار ويکدست وفاقد پستي وبلندي است 3. چيزي اعم از درخت وسنگ وکلوخ و... در آن نباشد 4. نرم باشد.

از اين جا معلوم مي شود که مخبتان کساني هستند که سينه فراخ ودل گسترده اي دارند به نحوي که از مشکلات زندگي خم به ابرو نمي آورند. آنان دلي آرام وفاقد هرگونه نگراني واضطراب دارند ودلشان به ياد خدا اطمينان دارد. ديگر آن که دلشان از کينه وهرگونه پليدي پاک ودر عين حال نرم است.

2. نرمي دل يکي از ويژگي هاي اولياي خدا وپيامبران است. اولياي خدا در برابر اموري که چه بسا براي افراد عادي ناراحت کننده نيست، دلشان مي شکند وگريه مي کنند.

خداي متعال حالت بکاء را دوست مي دارد وقساوت قلب را ناپسند مي دارد. متأسفانه امروزه به دليل گناه، غفلت، يا غذاهاي شبهه دار قساوت قلب در ميان افراد افزايش يافته است.

3. خداي متعال نسبت به بندگان از مادر نيز مهربان تر است ولي با اين حال ترس از خدا يکي از فضايل است. در حقيقت ترس از خدا به معناي ترس بنده از اعمال خود است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. نهج البلاغه، نامه47 (ومن وصية له للحسن والحسين لما ضربه...).

2. حج(22)، آيات34و35.

 

 

 

 

 

  • نظری برای این خبر درج نشده است.