روز چهارشنبه 22 آذرماه 1385 آقايان وبانواني از اصفهان با آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي ديدار نمودند.

مرجع عالي قدر در ابتدا فرمودند: اشخاصي که در دوره غيبت، خدمت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف رسيده اند، انسان هايي متعدد، و از نظر فرهنگ، سن وجنس متفاوت بوده اند و در ميانشان پير، جوان، بي سواد، باسواد، زن ومرد وجود دارد. در ميان اين سعادتمندان افرادي چون حاج علي بغدادي وجود دارند که خواندن ونوشتن نمي دانستند وبنا به گفته مرحوم صاحب مفاتيح الجنان، حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف برايشان زيارتنامه خوانده اند ودر عين حال افرادي چون سيد بحرالعلوم نيز هستند که از مراجع وعلماي بزرگ مي باشند.

ايشان با طرح اين پرسش که ويژگي مشترک اين افراد چه بوده است؟ افزودند: وجه جامع کساني که به اين مقام دست يافتند «طهارت قلب» وبرخورداري از دل پاک است.

معظم له در تبيين معناي طهارت قلب فرمودند: ممکن است جسم ما بر اثر تماس با چيزي دچار آلودگي گردد. در اين حالت جسم خود را با آب طاهر مي سازيم. ولي گاهي اين طهارت مربوط به جسم ما نيست واثر آشکاري چون آلودگي ظاهري وجسمي ندارد. وقتي شخصي دروغ مي گويد يا غيبت مي کند تغيير خاصي در ظاهر او وفضاي پيرامونش رخ نمي دهد، ولي در واقع روح چنين کسي از آلودگي آن گناه دچار پليدي شده وبا طهارت دل فاصله گرفته است. مخالفت با فرمان خدا، ارتکاب معصيت وغفلت از ياد خدا اموري هستند که با طهارت باطن منافات دارند ونورانيت قلب را زائل مي سازند.

ايشان خاطرنشان کردند: از روايات رسول مکرم اسلام واهل بيت صلوات الله عليهم اجمعين برمي آيد که طهارت باطن ارتباط مستقيمي با اين مطلب دارد که انسان هرچه براي خود مي پسندد براي ديگران نيز بپسندد وهرچه براي خود ناپسند مي دارد براي ديگران نيز روا نشمارد. در اين ميان تفاوت نمي کند که اين «ديگران»، دوست، برادر، همسر وبستگان باشند يا بيگانگان. بدين معنا که در موقعيت هاي گوناگون ودر ارتباط با ديگران خودمان را به جاي آنان بگذاريم واز گفتن سخني که دوست نداريم به ما گفته شود خودداري نماييم.

آيت الله العظمي شيرازي در ادامه يادآور شدند: خداي متعال در قرآن کريم در وصف اهل بهشت فرموده است: «وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَي سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ؛(1) آنچه در دل هايشان کينه است بر کنيم وبرادرانه بر تخت هايي روبه روي يکديگر قرار دارند». خداي متعال يکي از ويژگي هاي اين افراد را خالي بودن دل هايشان از هرگونه کينه وشائبه بي مهري توصيف کرده است. يکي از مهم ترين علامات قلب سليم ودل پاک وجود نداشتن کينه ودشمني در آن است. کساني که از اين صفت بهره مند هستند نسبت به هيچ يک از مؤمنان بغض ندارند ودل پاک وسينه بي کينه اي دارند.

ايشان در پايان سفارش نمودند: شايسته است انسان تصميم بگيرد اين دستور والاي اخلاقي را دست کم به مدت چهل روز اجرا کند وپيش از هر گفتار وکرداري در قبال ديگران، اندکي انديشه کند واگر آن را براي خود نمي پسندد، از آن خودداري نمايد. کسي که چهل شبانه روز با مردم همان گونه رفتار کند که دوست دارد با او رفتار شود، پس از چهل روز به صفاي باطن ونورانيتي مي رسد که بعيد است آن را ترک نمايد. چنين حالتي توفيقات بسياري براي انسان به ارمغان مي آورد واو را مستوجب عنايات بيشتر حق تعالي مي سازد.

پس از ايشان حجت الاسلام والمسلمين سيد جعفر شيرازي سخنراني نمود وموضوع سخنان خود را غدير وتوضيح اين آيه شريفه قرار داد که خداي متعال در آن مي فرمايد: «الْيَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِينَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْکُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَکُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا؛(2) امروز دين شما را کامل ونعمت خود را بر شما تمام کردم واسلام را به عنوان دين برايتان برگزيدم».

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. حجر(15)، آيه47.

2. مائده(5)، آيه3.